UFAKLIK(küçük gelin)**tamamlandı**

Bölüm 122

AYHAN

Camdan dışarı bağırarak ağlamaya devam ederken yolda ambulans bizi tekrar geçmişti.Benim dışımda arabadaki herkes benden kendisini saklayarak ağlıyordu.
Murat çalan telefona bir süre baktı ve telefonu açtı.

Efendim Sümbül.Yoldayız lanet olası yol bitmek bilmedi.Hoş bu saatten sonra bitse ne olurki?

Murat bir süre duraksadı ardındam titreyen sesi ile tekrar konuştu.

Sümbül si-sirenler sustu.

Bu kelimeyi söyledikten sonra telefonu kapattı ve bacağına bir yumruk attı.

Aaaaahhhh!

Murat bağardıktan sonra hıçkırarak ağlamaya başladı.

Bana göre tüm hayat durmuştu.Artık yaşamanın bir anlamı yok.
Ben bundam sonra nefes alamam.O olmadan yaşayamam.Daha dün gece konuştuk.Ona yaşattıklarım içon Allah benim canımı alsın diye söylediğimde bana kızdı.Bebeğime sen bakacaksın diye söyledi.Şimdi ikiside yok.

Kapının koluna saldırıp Burağa hızlanmasını söyledim.Dikiz aynasından bana bakıp saçmalama diye bağarıp kapıları kilitledi.Yapacak olduğum şeyi anlamıştı.Onu hızlandırıp atlamayı düşündüm.

Siktiğimin hastahanesine nereden döneceğim.

Burağın bağarması ile Murat kafasını kaldırdı ve sağdan gir diye bağardı.

Sonunda hastahaneye gelmiştik.İçeriye girmek ve girmemek arasında tereddütte kaldım.

Şimdi bir doktor yanımıza gelecek, sonra konuşmaya başlayacak.

Geldiğinde malesef çok geç olmuştu.Tüm müdahalelere rağmen kurtaramadık.Üzgünüm başınız sağolsun.Hastayı morga indirince görebilirsiniz.Peşinden siyah bir poşet verecekler ve özel eşyaları diyecekler.Kesilmiş kıyafetlerini, parmağındaki yüzüğünü,boynundan çıkartmadığı annesinin kolyesini verecekler.

Ölüm ,kelimesi bile ürkütürken bizi ne zaman yakalayacağı belli bile değil. Son defa olduğunu bilseydim, ona daha sıkı sarılır, koklaya koklaya öperdim.Yıllardır Fidan 'ın anlatmaya çalıştığı şimdi çok daha iyi anlıyordum.İçinde kalan hisler, söylenmemiş sözler.Hayatta yaşadığımız kırgınlıklar, küslükler hepsi ne kadar boş.Yok işte bitti, gözlerini , gülüşünü, sesini kaybettim.İki saniye önce ellerim ile yedirdiğim ufaklığım ,hayatımın anlamı ,eşim,dünyam şimdi o soğuk morgda dolap içindemi yatacak.O kapalı alanlardan çok hoşlanmaz.Dar alanları sevmez.Benim onun yanına gitmem lazım.

Hastahane kapısında dikilmiş, Abimlere düşüncelerimi anlatırken suratıma yediğim tokat ile içeri girmem gerektiğimi anladım.Yüzümü avucumun arasına alıp, boş gözler ile abime baktım ve yanından geçip hastahane acil girişindeki otomatik kapının açılmasını bekledim.

Nerede kaldın Ayhan?Fidan'ın gebeliğinden kaynaklı bu ilacı imze eşliğinde yapıyorlar.Şuraya imzala.

Gösterdiği kağıdı imzaladım.Bir kaç saniye sonra ne ilacı olduğunu sordum.

Fidan'ın tedavisi için uygulanacak ilaç.

Na-nasıl yani?

Ambulansın sirenleri bozulmuş o yüzden susmuş.

Ne ne diyorsun sen?Yani Fidan ...

Evet Ayhan çok şükür yaşıyor.Ancak tedaviye başlamak zorundalar.Fidan bu duruma kızacak ama..

Murat'a sıkıca sarılıp sırtına hafifçe vurdum.Ardından koşarak bahçeye çıktım ve yere kapanıp şükür secdesi yaptım.Omuzuma dokunan el ile başımı kaldırdım.