UFAKLIK(küçük gelin)**tamamlandı**

Adsız Bölüm 80

Odaya cıkma vakti geldiğin dehasta bakıcılar  ve hemşirenin refakatı ile yoğun bakımdan çıkartıldım.Hasta bakıcılara kendim gitmek istediğimi söylesem de kabul edilmedi ve yattığım yatak ile odaya getirildim.Getirildiğim oda büyük aynı zamanda iki bölmeli bir oda idi.Yatağın iki ucunda komidin,sol tarafında tekli koltuk,sağ tarafında ikili koltuk vardı.Koltuklar kadife lacivert kumaş ile kaplanmış,aksesuar olarak üzerine krem rengi şal kullanılmıştı.Komidinin üzerinde ve yerlerde çiçek buketleri ve bir kaç tane orkide vardı.

Hastahane içerisine otel odası mı yaptınız?Sormuş olduğum soru ile hemşire küçük bir kahkaha attı.

Hayır, otel odası yapmadık.Burası suit odalardan,misafiriniz çok fazla olduğun da yada size refakat edenlerin rahat etmesi aynı zamanda sizin daha rahat dinlenmeniz için yapılan odalardan.

Neden insan ayrı mı yapıyorsunuz?Tüm odalarınız bu şekilde olsaydı yada standart odalar olsaydı.Bunu sizlere yakıştıramadım.

Hastahane planını ben çizmedim, burayı ben de yaptırmadım.Ben işe başladığım da bu şekilde idi.Bu düşüncenizi bir ara hastahane işletmesine iletirsiniz.Afffedin benim bir suçum yok Fidan hanım, kıymayın bize... Bu sözleri biraz da dalga geçerek söylemişti.

Haklısın senin bir suçun yok.Ben kendimi tutamadım.Özür dilerim.

Ahhh ... Özür dilenecek bir şey yok.Sen fikrini söyledin ve bunda ikinizin de bir kabahatı yok...Sümbül diğer odadan çıkıp gelmişti.Onu görünce bir anda gözlerim doldu.

Canım benim, işini gücünü bırakıp buralara mı geldin?

Tabiki geleceğim, söylediği şeye bak.Yalnız bizi çok korkuttun ve bunun hesabını vereceksin.Dur sana yakından bakayım, canım benim geçmiş olsun.

Sümbül onuşarak yanıma gelirken,Ayhan ve Murat'ta yanıma gelmişlerdi.Gözlerimden aan yaşlar ile yüzlerine baktım.Teşekkür ederim, yanım da olduğunuz için teşekkür ederim.

Ayhan eli ile alnımdaki saçları geri iterken beni sakinleştirmeğe çalışıyordu.Şiitttt, teşekkür etmene gerek yok.Tabiki yanında olacağız.

Refleks olarak doğrulmak isteğim de karnıma şiddettli bir sancı saplanmıştı.Duyduğum acı ile yüzümü ekşittim.Elimi karnıma götürdüm ve hafifçe dokundum.Herkes bir anda tedirgince bir birine bakmaya başladı.Gözlerimi hepsinin üzerinde gezdirdim ve niye öyle bakıyorsunuz?Sizde bir şey var.Ne söyleyeceksiniz?

Ayhan elini ensesine götürüp ensesini huzursuzca kaşıdı, Sümbül gözlerini kaçırdı,Murat ise burnunu kaşımaya başlamıştı.Üçünün de bu hareketi bir şey söylemeğe çalıştıklarının işaretiydi.Evet sizi dinliyorum.

Kapının vurulması ile üçü birden hemen girin diye bağırdı.Kapı dan önce Elif, ardından da Aydan girdi.

Fidan geçmiş olsun canım, bizi çok korkuttun.Allah'a şükürler olsun uyandın.Odadasın, dokunabiliyoruz, gözlerini görebiliyoruz.

Elif  sakin evet uyandım, benden öyle kolay kurtulamazsın.Gülümsedim ve elimi uzattım.Elimi tuttu.Aydan uzaktan çekinerek bakıyordu.

Sevgili görümcem pek mutlu değil sanırım.Baksana yanıma bile yaklaşmıyor.Aydan hastalığım bulaşmıyor canım, korkma yaklaşabilirsin.Bu söylediğim ile Aydan hıçkırarak ağlamağa başladı.Hepimiz şok olmuş ona bakıyorduk.

Çok özür dilerim, ben uyanmana çok sevindim.Fidan affet beni ben , ben seni çok kırdım.O gün sana çok yükledim, suçladım.Hıçkırıklar arasından duyabildiklerimiz bunlardı.

Aydan kalkamıyorum, lütfen yanıma gelirmisin?Yavaş yavaş yanıma gelmeğe başladı.Elimi uzattım.Korkarak elimi tutdu.

Sevgili görümcem benim, ben sana kırılmadım.Alınmadım.Sadece o anda ikimiz de sinirliydik.Her şey geçti, gitti.Üzülme lütfen.Bak beni de ağlatacaksın.