UFAKLIK(küçük gelin)**tamamlandı**

Bölüm 3

Halam panik sağa sola dolanırken beni görünce derin bir nefes alıp yavrum neredesin ödümü koparttın diye söyledi.Aslında çok kızgın olduğunu fark ettim bana sakin kalmaya çalışıyordu ama çok fazla paniklemiş haldeydi.Yüzümü çenemden tutup kendine yakınlaştırıp baktı ve buz koyalım sonra ekmekle bıçak basarız dediğinde yine hıçkırarak ağlamaya başladım ve beni niye aldınız o kadının elinden öldürseydi bende ku-kur.... sözümü bitirmeme imkan vermeden elini ağzıma kapatıp sus öyle şeyler duymayım diye çıkıştı gözlerinden akan yaşlara engel olmadan.

Amcam halamın yanına gelmiş sinirle bana geç bakayım eve evde sorucam ben sana diye sesini yükseltince ,halam ağzını açamadan eniştem kolumdan tutup kendine çekti ve daha ne soracaksın bu kızın hali   ne ? diye amcama sordu.Amcam gözlerinden ataş çıkar bir şekilde bana bakıp ; sana okul yok demedik mi  ? diye bağırmaya başladı.Artık gücüm kalmamış bir şekilde yere oturup ağlamaya başladım ve hıçkırık sesleri içinde '' sayenizde bir senem gitti ama yine aynı şeyi yapacağım , beni evlenmem '' diye ağlamaya daha şiddetli şekilde devam ettim. Tüm köylü yanımızda bize bakıyorlardı.Eniştem kolumdan tutup kaldırdı ve hadi gidelim de şu yüzünü yıkayalım diyerek beni kendi evlerine doğru götürmeye başladı.

Halam içinde ılık su ve bez olan küçük bir tas ile yanıma gelerek yüzümü temizlemeye başladığında tüm kemiklerim ağrıyor ve ayağa kalkacak halim yoktu o nazikçe yüzümü temizlerken kuzenlerim de başımızda idi.Halam gözünden süzülen yaşlarla birlikte söylenmeye başladı ''madem verseydin o kağıdı ben saklardım , şimdi iyimi oldu böyle hiç bir şey anlatma sen hep sakla bak gördün mü ?...bir ahhh çektim o sırada yüzümde acı dolu bir ifadeyle hala acıdı ... diye inledim.Gözlerine baktım halamın ve yine ağlamaya başlayarak halamdan beni kurtarmasını yengeme söyledikleri konusunda izin vermemesini istedim.Tüm ev halkı yüzlerindeki acıyan bakışlarla bana baktığında daha şiddetli ağlamaya başladım.Kalkıp gitmek istiyordum ama ayağa kalkacak halim yoktu yataktan adımı mı attığım anda yere tekrar düştüm başım dönüyordu resmen gücüm kalmamıştı.

O gece sabaha kadar ağladım gözlerimden akan yaşlar durmak bilmiyordu, hep aynı sorular dönüyordu kafamda neden , neden ... neden... ben neden amcamın isteklerini yapmak zorundaydım, neden ondan başkasında kalma şansım yoktu , neden teyzem yada dayımlarda kalamıyordum , ne için olacak onlarda mutlu olursun sana mutluluk haram dedim.Sabah ezanı okunmaya başlamıştı artık ve nasıl daldığımı bilmeden uyuya kalmışım.

Fidan nasıl hala diye bir ses ile gözümü açtığımda Nur 'un yanıma oturmuş bana baktığını gördüm.Tek gözüm şiş ve kapalı olduğu için tek gözümle yüzüne bakıp iyi değilim dedim gözlerimden yaşlar süzülerek.Hiç durmuyordu gözyaşlarım engel olamıyordum.Nur da ağlamıştı yüzüne dikkatli baktığımda fark edebildim. Annen biliyorum Nur ama ben hergün biraz daha soğuyorum yengemden ve amcam dan dedim kızın yüzüne karşı .Nur üzügün bir bakışla; bu yaptıklarını bende affetmiyorum ki ,haklısında  eğer babamın yerinde amcam ve yengem olsaydı bana kızmış olsalar bile tek kelime söylemezlerdi .. hatta... daha devam edeceği sırada eniştem kızlar tamam bırakın çene yapmayı da hadi kahvaltı yapalım acıktım ben artık , Perihan nerede bizimkiler hala uyanmadılar mı diye söylendi sert bir şekilde.Ben yemesem canım istemiyor der gibi enişteme baktığımda anlamış olacak ki hemen itiraz yok dedi.O itiraz yok diyorsa olay bitmiştir kafamızdan döker çayı yardım et Nur kalkamıyorum ben dedim.