UFAKLIK(küçük gelin)**tamamlandı**

Bölüm 19

AYHAN 

İki ay oldu evli olalı. O zaman dan beri görüşmediğimizi biliyorum arkadaşlar fakat öyle olması gerekliydi. Fidan'ın alışması için çabalıyordum,beni anlarsınız herhalde sözlerine devam ederken,bulundukları cafenin sandalyesinde huzursuzca kıpırdandı.

İş arasında öğle yemeğini arkadaşları ile yemeği seçmişti.Bunun aslında sebebi şu idi.Artık Fidan'ı onlarında tanıması gerekiyordu.Çünkü o kızın tüm hayatı ev olmaya başlamıştı. Fidan'ı tanıyor ise bunun sonunda büyük bir isyan çıkması an meselesi idi.Uzatmadan konuya girerek;

Beyler!Bu akşam dışarı çıkalım bizim cafe de oturur hem yemek yeriz hemde,Fidan hepinizi tanımış olur.

Bize uyar oğlum!İki aydır balayı yapan sensin.Yeter oğlum korkma bitmez senin artık.Kızın canını okudun valla iki ayda.Ayhan da dahil olmak üzere hepsi sesli sesli kahkaha attılar.

Valla sizde evlenin beyler benden söylemesi diyerek muzipçe sırıttı.

Ofise geçti.Tam evi arayıp Fidan'a haber verecekti ki,onun için aldığı kıyafetleri mağazadan almadıklarını anımsadı.Kahretsin inşallah kaybolmamıştır diye kafasını iki yana sallayarak numarayı bulmaya çalışıyordu ki,Camdan kendisini görüp gelen ağabeyi  ;

Ayhan ne oldu?Bir sorun mu var?Paniklemiş gibisin.

Akşam bizim tayfa ile dışarı çıkacağız Fidan'ı da almak için hazırlan diyecektim ki aklıma geldi ben Fidanın kıyafetlerini  terziden sonra almadım. Offf diyerek arkasına yaslandı

Sakin ol!Şimdi gönderip birini aldırırız.Akşamda gittiğinde hazır olur Fidan.Gönder birini alıp eve bıraksın.

Doğru ! dedi heyecanla hemen arayıp birini göndereyim.

Eeee nasıl gidiyor bakalım.Hiç bir şey söylediğin yok.Tamam detay vermede,bari mutlusun!değil misin?  onu bilelim be oğlum.

Ufaklığım yanımda ise mutluyum tabi ki.Yalnız sakladığı bir şey var,bir şeyden çok korkuyor ama ney onu bulamıyorum.

Peki büyük bir şey mi bu ? sana göre ney olabilir? Ayrıca yatakta sorsana oğlumm!o zaman anlatır her şeyi. Genelde öyle diyorlar ya.

Saçmalama ağabey  dalga geçme lütfen. O sırada çalan telefona döndüm ve Fidanın aradığını söyleyen sekretere hemen bağlamasını söyledim.''Ben bunları unutmuştum teşekkür ederim tekrardan, tam bir sürpriz oldu.'' diye kıkırdadığın da yanında olup,kollarımın arasında gıdıklayıp sonrada her yeri öpmek istedim.Akşama o elbiselerden birini giyer misin?Arkadaş grubumla tanış artık ev kuşu oldun çıktın başımıza diye güldüm.

Tamam peki hazırlanıyorum dediğinde saate bakıp iş çıkışı onu alacağımı söyleyip telefonu kapattım.Akşam eve gittiğimde Fidan hazırlanmış beni bekliyordu.

Saçlarını arkadan topuz olarak  toplamış,doğal hafif bir makyaj yapmış,altına kırmızı stiletto ayakkabılarını geçirmiş,elinde ayakkabı ile aynı renk kırmızı çantası,elbise üzerine tam oturmuş, muhteşem görünüyordu.Kapıyı açtı ve ben hazırım  dedi.

Kolumda böyle bir güzellikle yemeğe gitmek benim için paha biçilemez bir şeydi.İlk defa bu evden baş başa bir yere gidiyorduk.Arkadaşlarımla tanışacaktı ve heyecanı yüzünden okunuyordu.

Annem,babam,ağabeyi  ve kardeşim ise ağzı açık bir şekilde Ufaklığa bakıyordu.Annem ;

''kızım çok güzel görünüyorsun,iyi eğlenceler '' derken gözleri mutluluktan dolu dolu olmuştu.Hemen kapıdan çıktık,arabaya bindik.Dayanamayıp,çok güzelsin derken yanağına küçük bir öpücük kondurdum.Hemen etrafa bakındı kimse gördü mü? dercesine.Yüzü yine tıpkı elindeki çanta gibi kıpkırmızı olmuştu.Bu utanmaları her geçen gün beni kendine daha çok bağlıyordu.

Kısa bir süre sonra cafe ye varmıştık.Arabayı valeye bırakıp içeri girdiğimiz de,herkes gelmiş bizi bekliyorlardı.