UFAKLIK(küçük gelin)**tamamlandı**

Adsız Bölüm 117

AYHAN

İki haftadır Fidan ikna edemedim.Bu evde yaşıyor, zorunlu olmadıkça benim ile konuşmuyor.Her akşam odaya çıktığımız da televizyon izleme bahanesi ile koltuğa uzanıyor sonra orada uyuyor.Ben gece kalkıp yatağa yatırıyorum.

Kusura bakma ama konuştukça batırıyorsun.Zorluk ile bebeğe şans vermesine ikna ettik.Sen hala onu iğneliyorsun.

Ben size anlatamıyorum abi, defalarca söyledim o çocuğun benden olmadığını inat ile söylediği için bende bu şekilde davranıyorum.Her şekilde kabulum demeye çalışıyorum.

Sen hiçbir şey söyleme!Bu konuda ağzını bile açma.Ne zaman planlarını devreye sokuyorsun.Hani herşeye sıfırdan başlayacaktın?

Planım var ama doğru zaman mı onu bilmiyorum?

Bence bugün yap.Uzattıkça daha zor oluyor.Biz Fidan'ı oyalarız.

O birazdan dışarı çıkar, hazırlanıyordu.O zaman ben çıkıp hazırlıklara başlıyayım.

Bir an önce barışın artık, ben eski günlerimizi özledim.

Evden hızla çıktım ve hazırlıklar için yola çıktım.Aklımdaki teklif için hazırlıkları yaparken bir yandan da bu akşamdan kendimi biraz olsun affettirebilmek için küçük süprizler hazırlamam gerektiğine düşünmeye başladım.

Bir parka geçtim ve banka oturdum.Karşımda oyanayan çocukları gülümseyerek izelemeye başladım.Parktan geçen baloncu ile birlikte geçmişe gittim.

''Fidan ne yapıyorsun burada?Köydeki tüm genç ve çocuklar köy girişindeki ovada sohbet ediyor.Bak ben bile gidiyorum.

Benim canım istemiyor.

Biliyormusun?Burada yaşayan neşe dolu, her zaman mutlu,kahkahaları  ile tüm köyü inleten, her zaman iyi şeyler düşünen bir kız vardı.Şimdi nerede acaba?

İçindeki o mutluluk öldü.Biliyormusun Ayhan abi, ben balonları çok severdim.O balonlar her söndüğünde bir yerlerde mutsuz insanlar var diye üzülürdüm.Babam o yüzden bana hep balon alırdı yada sönenleri hep tekrar şişirirdi.Sonra o balonlar hiç sönmemeye başladı.Şimdi düşünüyorum da babam benden gizli onların sönmesini hep önlemiş.Yoksa sönmeyen balon olurmu?Artık balonlarım yok.Başka çocuklarda olan balonlar da sönmüş olmalı.

Böyle düşünme.Belki baloncu senin için bir balon şişirmemiştir.Belki en kısa zamanda şişirir.''

Fidan'a ertesi gün bir deste balon alıp götürdüğüm ve onun gözlerindeki ışıltı gözlerimin önüne geldi.Yıllar önce o henüz liseye başlamadan yaşadığımız bu olayı hatırladım ve baloncuyu çağırdım.

Bir tane beyaz, diğerleri kırmızı olacak şekilde balon hazırlayacaksın, balonlar uçan balon olacak ve ben seni aradığımda söylediğim adrese geleceksin.

Kaç tanesi kırmızı olacak?

Elinde kaç tane varsa.Öyle on tane falan olmasın daha fazla olsun.Beyaz balon ortada ve büyük olsu anlaştık mı?

Tamam abi anlaştık.

Bu akşamı da halletmenin mutluluğu ile abimi aradım.

Alo abi, Fidan döndü mü?

Yok dönmedi.Tamam abi.

Baloncuyu aradım ve balonları getirmesini söyledim.O evde yoksa bende odaya atarım balonları diye düşünerek yola çıktım.Eve geldiğim de Fidan hala gelmemişti.Balonları odadaki balkona bağladım ve aşağı indim.