KALBİMİN SAHİBİ / Davetsiz Aşklar ~ 2

Bölüm 37

Çİnstagram: pembekalemhikayeleri

***

Keyifli Okumalar.❤️

***
Bölüm Şarkısı; James Blunt - Goodbye My Lover

*****

Mehmet hazırlanırken Ceren de yatağın üzerinde bacak bacak üstüne atarak oturmuş, hayranlıkla onu izliyordu. Evet Mehmet herkese göre çok yakışıklı bir adamdı ama onun aynı zamanda güneşiydi. Mehmet ona her baktığında yeniden doğuyordu. Mehmet aynanın karşısında gömleğinin düğmelerini bağladıktan sonra aynadan ona bakan karısını gördü. Yüzüne geniş bir gülümseme yayılırken arkasına dönüp ona göz kırptı. Ceren'in nefesi kesilirken, genç adam kol düğmelerini eline aldı.

Genç kız yüzüne seksi bir gülüş kondurup ayağa kalktı. Adım adım adama doğru yürüyüp ellerini eline uzattı. Kol düğmelerini eline aldıktan sonra, onun dikkatli bakışları eşliğinde düğmeleri bağladı. Askıdan aldığı ceketi kocasının sırtına özenle geçirdikten sonra kulağına yaklaşarak "Çok geç kalma" diye fısıldadı.

Mehmet iç geçirirken karısını kolları arasına aldı. Yüzüne düşen saçlarını kulaklarının arkasına iterken "Asla geç kalmam" dedi. Genç kızın dudaklarına uzanacakken Ceren kendini geri çekip ellerini göğsüne dayadı. "Eğer devam edersen geç kalacaksın"

Genç adam karısını yeniden çekmeye çalışarak "Sadece küçük bir öpücük" derken Ceren ufak bir kahkaha attı. "Asla küçük bir öpücük olmuyor". Bu akşam Onur, arkadaşlarıyla Aslı'yı tanıştırmak için Mehmet'i kahve içmeye çağırmıştı. "Arkadaşlarını bekletme, özellikle Aslı'yı. Sana fazla sinir oluyor, biliyorsun"

"Onlara hala yeniden birlikte olduğumuzu söylemedin değil mi?"

"Sadece Aslı'ya söylemedim. Onun derdi başından aşkın, bir de hayatını benim problemlerimle meşgul etmek istemedim. Bugün Zeynep'le ona gidip söyleyecektim, onun hamile olduğunu öğrenince vazgeçtim. Onun mutluluğunu gölgeleyemem"

Hamile kelimesiyle karısının bakışlarının gölgelendiğini fark eden Mehmet, elini onun yanağına uzatıp hafifçe okşayarak "Bizim de yeniden bir bebeğimiz olacak" dedi.

Buna Ceren de inanmak istiyordu ama... "Ya yine aynı şey olursa? Ben çok korkuyorum"

Mehmet ona sarılarak "Olmayacak, sakın bunu kendine dert etme" dedi. "Bu kez beraberiz ve birlikte başaracağız"

Genç kız hafif tebessüm ederek "Umarım" dedi. "Hadi sen git, gerçekten geç kalacaksın!"

"Tamam gidiyorum ama hemen geleceğim. Ben gelmeden sakın uyuma"

Ceren gözlerini ondan ayırmadan "Asla" derken, Mehmet istemeye istemeye odadan çıktı.

O gittikten sonra Ceren salona inip biraz televizyon izlemeye karar verdi. Fakat izlenecek düzgün program bulamayınca televizyonu kapatıp, eline son günlerde okumakta olduğu kitabını aldı. Fakat çok geçmeden kapı çalınca elinden kitabı bırakıp ayağa kalktı. Ceren kimin geldiğini görmek için kapıya doğru ilerlerken karşısına Sena çıktı. Genç kız "Hoşgeldiniz" diyerek yengesine sarıldı. "Sizi o kadar çok özledim ki!"

Görümcesinden ayrıldıktan sonra onun yüzüne imalı bir şekilde bakıp "Eminim hep evde oturup, bizi beklemişsindir" diyerek göz kırptı.

Amacı şaka yapmaktı ama Sena aniden panikledi. "Niye? Ne oldu? Birisi bir şey mi söyledi?"

"Birisi bir şey mi söylemeliydi? Sen neden korktun ki şimdi?"

Sena yengesinin hiçbir şey bilmediğini fark edince "Yok canım. Ben sen öyle deyince, acaba bir şey mi duydu dedim"  dedi, sesindeki kekelemeye çok zor engel olabilmişti. Ceren ona hala merakla bakarken konuyu değiştirmesi gerektiğini hissetti. "Sen beni bırak da, Amerika'yı anlat. Ne yaptınız abimle?"