KALBİMİN SAHİBİ / Davetsiz Aşklar ~ 2

Bölüm 51

İnstagram: pemkbekalemhikayeleri

***

Bölüm Şarkısı; Eda Baba - Her Şey Seninle Güzel. Yeni keşfettiğim bir ses, ben aşık oldum. Mutlaka dinleyin, siz de çok seveceksiniz. 😇

****

Otelin önüne geldiğinde bile siniri geçmiş değildi. Arabayı ani bir frenle ana kapının önünde park ettikten sonra anahtarı kapıda hazır olda bekleyen valelerden birine teslim edip içeriye girdi. Öfkeli adımlarla asansörlere doğru ilerledi. Yukarı doğru çıkan asansörlerden birine bindiğinde içeride kendisiyle birlikte iki kişi vardı. Bir kadın ve bir erkek; samimi hallerinden sevgili oldukları aşikardı. Onlar iki kat sonra indikten sonra genç adam asansörde tek kaldı. Bakışlarını karşısında boydan boya duran aynaya çevirdiğinde öfkeli gözleriyle karşılaştı. Kimeydi bu öfkesi? Sena'ya olamazdı. Tamamen kendisine kızgındı. Sena ayrılalım deyince öfkelendiği kişi yine kendisiydi. Kız haklıydı ve en çok da buna sinirlenmişti. Bunu o yapmıştı. Herkesin problemini çözerken yine kendi hayatında sınıfta kalmıştı. Bu hayatta aşık olduğu tek kadını yine kendi hatası yüzünden kaybediyordu. Asansörün kapısı odasının bulunduğu katta açıldığında ileri doğru bir adım attı, fakat asansörden iner inmez vazgeçip geriye döndü. Burada durup bekleyemezdi. Sena'yı bulacaktı ve ondan onu affedene kadar özür dileyecekti. Gerekirse ayaklarına kapanacaktı ama kendini affettirene kadar geri dönmeyecekti. Ve ona her ne olursa olsun asla ayrılmayacaklarını öğretecekti. Yeniden asansörü çağırmak için tuşlara basarken arkasından yaklaşan ayak seslerini duyunca elini tuştan çekti. Topuklu bir ayakkabının sesleri olduğunu algılayınca sevinerek arkasına döndü. Fakat gelen kişi beklediği kişi değildi; her şeyi mahveden kişiydi.

Tolga ellerini yumruk yaptı. Ona doğru hızla ilerleyen kadına doğru o da aynı hızla yürüdü ve önünde durdu. "Senin hala ne işin var burada?". Sesinin şiddetini kontrol edebilmesi çok zordu.

Dilan bu tepkiyi beklediğini belli ederek gülümsemeye çalıştı. "Ben sadece özür dilemek için geldim. Seni zor durumda bırakmak istememiştim."

"Gerçekten buna inanacağımı mı sanıyorsun? Bilerek ve isteyerek oraya geldin"

"Evet istedim çünkü seni geri istedim"

Tolga artık çileden çıkarak "Sana kaç defa söyleyeceğim bizim için asla geri dönüş yok. Olmadı ve olmayacak" dedi.

"Şu an sinirlisin, biraz düşünsen"

Genç adam sinirle "Ne düşüneceğim ya!" diye bağırdı. "Senin yüzünden aşık olduğum kadını yeterince üzdüm"

Dilan şokla "Aşık olduğun kadın mı?" diye sordu. Tolga'dan cevap beklemeden "O kız değil mi?" dedi. "Mehmet'in kardeşi. Zaten beni görünce de kötü oldu"

Tolga bu duruma şaşırmayarak eliyle kadını kenara itti. "Önümden çekil ve buradan git". Kapıya doğru ilerlerken Dilan arkasından seslendi. "Sence Mehmet kardeşiyle senin birlikte olmana izin verecek mi?"

Genç adam ne duyduğu cümleye şaşırdı ne de kadının bu cüretkar tavrına... Yüzünde sahte olmayan bir tebessümle arkasına döndü. "Seni ilgilendirmez ama cevabım defolup gitmeni sağlayacaksa söyleyeyim". Her bir kelimesini vurgulayarak kararlı bir şekilde "Bizim birlikte olmamız için kimsenin iznine ihtiyacımız yok" dedi. "Şu an söylemiyorsak, bu sadece ailemizin mutluluğunu ufak da olsa bir gölgelemek istemediğimizden. Her şey yerli yerine oturunca herkes de bizim birlikteliğimizi öğrenecek. Ha eğer sen söylemek istersen, seni engelleyemem; ne Sena'nın ne de benim bir korkumuz var"