Two Bad Boys Beside Me (COMPLETED)

Chapter 76: Talking with the Bad Boys.

HAPPY 600K READS NATURES ♥

Spring's POV

"Hey," Narinig ko ang boses niya pero nanatili ang tingin ko sa paanan ko.

I can't bear seeing him in his naked upper body. It wouldn't even take him an hour to put on his clothes, but here he is. Standing in front of me with his proud body.

"Will you please look at me? Paa mo ba ang nagsasalita at hindi ako?"

Pumikit ako. "P-Pwede bang magbihis ka muna?" bulong ko.

"What did you say?"

"Magbihis ka muna..." pag-uulit ko sa mas malakas nang boses.

"I'm not fully naked Cruz. Stop acting like a conservative virgin."

Nanlaki ang mata ko sa narinig kong sinabi niya. Kaya mabilis akong tumingala at iniiwasang mapatingin sa hubad niyang pang-itaas.

"Excuse me?! I'm a virgin!"

He looked at me with his mouth open as if he didn't expect my reaction.

"Ooops, sorry if I've offended you." He said.

Napaismid ako. He apologized but there's no sincerity in his voice—

But wait—Sinabi ko ba talaga nang malakas at ipinangalandakan na virgin ako?

Naramdaman ko ang pamumula nang magkabila kong pisngi. Muli tuloy akong napayuko sa hiya.

"Now, if you're not comfortable seeing me half-naked why don't you just focus your eyes on my face? Unless you can't help looking at my body?"

Arogante. Napaka-arogante talaga ng lalaking 'to.

"Alam mo maghanap ka ng kausap mo. Kung ano man 'yang sasabihin mo, sarilinin mo na lang 'yan." Pikon kong saad at tinalikuran siya.

Nakakailang hakbang pa lang ako nang mapatigil ako sa sinabi niya.

"I found her."

I found her...don't tell me?

Dahan-dahan akong lumingon at tiningnan siya na parang hindi makapaniwala.

"Huh? Sino ang tinutukoy m-mo?" tanong ko kahit na may ideya na ako sa kung sino ang tinutukoy niya.

Naglakad siya papalapit sa akin habang hindi inaalis ang tingin sa mga mata ko.

"Your mother, Luna Cruz. My investigator called me, he already knows kung nasaan na siya."

Isa...dalawa...tatlo...

Huminga ka, Spring.

"Hey!"

Isang alog ang nakapagpabalik sa akin sa reyalidad para maalala kong huminga. I just found myself shaking my head continuously while looking at Torn.

"What? Shall I call him now para i-send niya sa akin ang information about your Mom?"

Umiling ako. "N-No."

Kumunot ang noo ni Torn. "I don't understand you. What do you mean by saying no?"

Huminga ako nang malalim at ikinuyom ko ang mga palad ko. "I don't want to know about her anymore."

"Naririnig mo ba ang sarili mo? Aren't you desperate to find her in the hospital? What happened?" sunud-sunod na tanong ni Torn na hindi pa nakuntento ay inalog pa ang magkabila kong balikat.

"N-Not anymore!" sigaw ko at pumiksi sa pagkakahawak niya sa magkabila kong balikat.

"Look Torn, I'm thankful with your effort na ipahanap si N-Nanay but I'm sorry kung nasayang lang 'yon. I think you're right, hindi na natin dapat pang hanapin ang mga taong iniwan at kinalimutan tayo. They are part of our past. It's useless l-looking for them."