Mrs. Malik (Zayn Malik Fan Fiction)

37-Brooke Bitch Malik

İkiye bölünmüştüm ! Çığlıklarım sürerken, gözlerim Zayn'i aradı. Yoktu ! Gitmişti ! İkiye bölünmüş bedenimle beni yalnız bırakıp gitmişti. Gözyaşlarım tenimi yakıyordu.

Yere düşmek bilmeyen bedenim, gözyaşlarımla yanıyordu. Zayn'in sesini duydum.

"Brooke ! Bebeğim ! Brooke !" Ses, gökyüzünden geliyor gibiydi. "Brooke ! Brooke !" Sarsılmaya başladım. Zayn'in sesi arkaplanda devam ediyordu.

Gözlerimi açtığımda, gözyaşlarımda boğulmak üzereydim. Zayn, tepemde dikilmiş, korku dolu gözlerle bana bakıyordu. "Zayn.." diye mırıldandım. "Buradayım, meleğim. Buradayım, birtanem.." Zayn, göz yaşlarımı siliyor, beni teselli etmeye çalışıyordu.

"Çok...çok kötü bir kabus gördüm" dedim kısık bir sesle.

"Geçti artık, bebeğim. Ben yanındayım. Buradayım." Bunları söylerken saçımı okşamayı da ihmal etmemişti.

Biraz daha sakinleşinde, gördüğüm kabusu her bir detayına kadar Zayn'e aktardım.

"Korkuyorum Zayn, çok korkuyorum"

"Biliyorum, meleğim.. Ama korkacak birşey yok ki. Ben buradayım, yanındayım." dedi küçük bir tebessüm eşliğinde.

"Ya gidersen ?" dedim yutkunarak. Gözümden bir damla daha yaş damladı.

Zayn, yavaşca alnımdan öptü.

"Seni bırakıp gittiğim gün, kendimi ölüme terk ettiğim gün olur. Söyler misin, bir insan kalbini bırakıp gidebilir mi ? Kalbi olmadan yaşayabilir mi ? Seni bırakıp gideceğim gün, sonsuzlukta saklı. Sonsuzlukta..."

Gülümsedim. "Hey, babanlar gittikten sonrasını hatırlamıyorum. Neden ?" Zayn'in yüzünde geniş bir gülümseme oluştu. "İçeceğine ilaç katarak seni kaçırdım, prenses"

"Aptal" diye mırıldanarak omzuna bir yumruk geçirdim. Zayn'in gülümsesi daha da genişledi.

"İşte benim kızım !" Dudaklarına doğru yükselerek, hiç unutmak istemediğim o tadın hazzını yaşadım.

Imm, yataktayız ve ... gerisini biliyorsunuz.

Telefonuma gelen o tanıdık mesaj sesiyle uyandım. Uyandığımda, Zayn hala uyuyordu. Üzerime birşeyler geçirerek mutfağa indim. Kahvaltılık birkaç şey hazırlayarak, odaya çıkardım.

Yatakta kahvaltı, yeni bir gün için iyi bir başlangıç sayılırdı.

Odaya girdiğimde, Zayn'in hala uyuyor olduğunu gördüm. Elimdekini masaya bırakıp, telefonumun yanına gittim. Gelen mesajı okudum.

"Ben yapımcı, Mark Forbes. Bu mesajı aldığınızda, bana geri dönmek isterseniz, işte numaram; . ... .. .."

Mesajı okuduğumda, kalbimin ritmi hızlanmıştı. Hemen geri döndüm. Konuşurken Zayn'i uyandırmamak için aşağı indim.

Uzun bir bekleyişten sonra, telefona cevap verildi.