32-Jon'dan Mektup Var

12.3K 520 46
                                    

"O kolyeyi hiç çıkarma olur mu ?.." dedikten sonra boynuna baktım. Kaslarım gerilmişti.

"Brooke..kolye nerede !?" Korkuyla boynunu yokladı. Konuşmaktan korkarcasına konuştu:

"Ben..burada-..yemin ediyorum asla çıkarmadım...ben.." Gözlerimi irileştirmiş bir şekilde bir cevap bekliyordum.

"Bilmiyorum.." dedi yere bakarak.

Sakin olmaya çalıştım. Tekrar kırmak, kırılmak istemiyordum.

"Belki banyo yaparken falan çıkardın ? Düşün Brooke, düşün" Brooke gözlerini etrafta gezdirdi. "Çıkarmadığımı biliyorum" Nefesimi bırakarak "O zaman düşürdün.." dedim sakince.  "Herhalde.." dedi fısıldarcasına.

"Eve gitmem lazım" dedi. Ve tereddütle bana baktı, yanağıma bir öpücük kondurdu. Arkasını dönmüştü ki kolundan yakaladım.

"Bensiz mi ? Ah, hiç sanmıyorum" Bir an gözlerinden bir parlama geçti. Gülümsedi. Ve elimden tutarak beni kapıya doğru çekiştirdi.

****

Eve -annesinin- geldiğimizde arabadan indik. Kapıları kilitleyip evin kapısına doğru yürüdük.

"Garip olacak gibi.." diye mırıldandı.

"Yaşamadığımız türden birşey olamaz" dedim gülümseyerek. Dudağını ısırdı. Ve anahtarı çıkarıp kapıyı açtı. Eve girdik.

"Anne" diye seslendi. "Anne, baba.." Daha sonra mutfaktaki arka bahçe kapısına doğru ilerledi. Bende hemen onun arkasından mutfağa girdim. Brooke bahçede oturan annesini görüp el salladı ve kapıdan sarkarak

"Zayn'in karnı aç" diye bağırdı. Bende Brooke'un arkasına geçip kapıdan sarktım. El sallayıp, otuz iki diş gülümsedim. Şaşırdıklarını görebiliyordum. Sonra yüzlerinde bir gülümseme oluştu. Şaşkınlık barındıran bir gülümseme.. 

Brooke odasına çıktı bende onun arkasından çıktım. Odaya girdiğimizde dikkatimi çeken ilk şey yatağın üzerine bırakılmış not oldu. Brooke'dan önce nota uzanarak, zarfın içinde ki notu çıkardım. Ve sesli bir şekilde okumaya başladım. 

"Brooke..

Bugün gördüğüm manzaradan sonra, daha fazla dayanamayacağımı düşündüm. Ki öyle zaten. Farkettin mi bilmiyorum ama sana değer veriyordum. Hala da veriyorum. Sanırım annemle Wisconsin'e giderek hayatımın en büyük hatasını yaptım. Seni bırakarak, yapılabilecek en büyük hatayı yaptım. Seni bırakmasaydım, Zayn'e öyle bakmazdın.. Zayn'i sevdiğini görebiliyorum ve inan bana bu beni kahrediyor. Bunları sesli dile getirmek öylesine zor ki.. Yazarken bile kelimeler sıraya girmek istemiyormuş hissi veriyor. Bi' an inanmıştım. Gerçekten.. Sana ve bana.. Bize.. İnanmıştım. Ama şuan açıkca görebiliyorum ki; ben senin sadece arkadaşınım.. Eski sevgilin, bir zamanlar herşeyden çok sevdiğin adam yok artık senin gözünde.. Çünkü onun yerine Zayn geçmiş. Sen tercihini çoktan yapmışsın.. Olsun. Ben seni, sen başkasını severken bile severim. Ama sizi böyle yakından görmeyi kaldıramam. Bilmeni istiyorum;

Wiskonsin'deyken bile seni düşünüyordum. Sırf sana benziyor diye bir kızla çıktım. Onda seni bulacağımı sandım. Fiziksel yönden, evet. Seni karşılıyordu ama.. Senin hissettirdiğin duygulardan noksandı. Senin yaptığın gibi yapamıyordu hiçbirşeyi. Sonra başkalarıyla da çıktım.. Seni unuturum umuduyla.. Unutmuştum belki de, ta ki o gün benim işlettiğim restoranta geleseye kadar. O zaman anladım seni hala sevdiğimi, unutamadığımı. Sonra yanıp kavrulan yüreğimin acısıyla, seni ziyarete geldim. Sonrası da malûm. Lütfen beni affet.. Kötü şeyler yaptım. Senin ve Zayn'in arasına girebilecek kadar kötü şeyler... Biliyorum ki bunu okurken, Zayn ile barışmış olacaksın. Hatta belki de Zayn şuan seni dinliyor. Belki de Zayn okuyor şuan bunları. Herneyse. Bilmenizi istiyorum; kolyeyi ben almıştım. Sende görmeye dayanamadığım için.. En üst çekmeceni kontrol et. Orada.

Birgün tekrar geleceğim..

Seni unutmuş olarak.

Yada belki dönmem geriye. Buradan çıkışta soluğu bir uçurumun kenarında alacağım belki de..

Belki de sen şuan bunları okurken öldüm..

Bu mektuptan sonra kendini sorgulayacağını biliyorum. Yapma. Hayatını yaşamaya devam et. Çünkü.. çünküsü yok işte.

Her ne kadar Zayn'in seni hak etmediğini düşünsem de, seni seviyor. Bunu görebiliyorum, maalesef.

Umarım beni affedebilirsin, B..."

Heeey :D İstenilen tarzda bir bölüm değildi, farkındayım :D Ama hani yazarken bu bölümü, çok sıkıldım ajshaj  Olayları çok uzatıyorum, bunu farkettim ajshsh
Iııı, birşey daha diyecektim ama unuttum ajdgah

Siz takılmayın bana ajhsnana

I love you, my little readers :3

Mrs. Malik (Zayn Malik Fan Fiction)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin