Chapter 88: Shocking

21 2 2
                                    


*****

       

         Who would thought na may tinatago palang pagka-isip bata ang supladong business man na to.

       Yan ang nasa isip ni Dewey habang pinagmamasdan si Russel na bumibili ng ticket para sa rides na sasakyan nila.

       Nakailang rides na sila at parang wala itong kapaguran at napapangiti nalang si Dewey kapag napapatitig sya kay Russel.

      "May dumi ba ko sa mukha?" Tanong ni Russel na nakabalik na pala kay Dewey.

      "Ha? W-Wala." Dewey.

       "Naiinlove ka sa kagwapuhan ko noh?" Nakangising sabi ni Russel.

      "Conceited lang? Hindi lang ako makapaniwala na dito mo ko idedate ngayon. Akala ko kase mga fancy restaurant lang ang alam mong pagdalhan sa mga idini-date mo eh." Dewey.

      "Well, for a change. Nakakasawa na rin yung ganung date right?" Russel.

      "Oo nga eh. Sakay na tayo sa rides?" Dewey.

     "Let's go." Inilalayan ni Russel si Dewey pasakay sa roller coaster.

        Nang mapagod ang dalawa sa pagsakay sa mga rides  yung mga games na may premyo naman ang pinagdiskitahan nila.

      "Wow! Ang galing! Nakuha mo yung malaking teddy bear!" Tuwang-tuwang pumalakpak pa si Dewey ng tamaan ni Russel ang target.

      "Ako pa ba? Here for you." Inabot ni Russel dito ang nakuhang premyo.

      "Concieted talaga. Pero thanks!" Dewey.

      "Your welcome. Nagugutom ka na ba?" Russel.

      "Hmmm... Medyo." Dewey.

       "Saan mo gustong kumaen?" Russel.

       "Ayokong kumaen sa restuarant o fastfood. Try natin yung mga tusok-tusok and hotdogs don oh." Dewey said sabay turo sa magkakatabing stall sa di kalayuan.

      "Are you sure?" Russel.

      "Oo naman. Bakit ayaw mong kumaen sa ganyan? Dont worry malinis yan noh." Dewey.

      "O-Okay." Alanganin paring sagot nalang ni Russel.

       "Let's go!" Hinila na ni Dewey papunta doon ang binata.

     Sa una alangan pang kumaen si Russel sa mga nakastick na streetfoods but later on mukhang nag-enjoy na rin ito.

      "See? Sabi ko sayo masarap eh." Dewey said na nag-eenjoy panoorin sa pagkaen si Russel.

      "Wait." Russel.

      "Huh? Bakit?" Nagtatakang tanong ni Dewey.

       Nanghingi ng tissue si Russel saka pinunasan ang sauce na kumalat sa may gilid ng labi ni Dewey. "There. Wala na. Ang kalat mong kumaen." Nangingiting  sabi ni Russel saka ipinagpatuloy ang pagkaen.

      "Hehe.... T-Thank you." Sabi nalang ni Dewey ng makabawi.

       Naglibot-libot pa ang dalawa saka nila napagpasyahang umuwi.

       "Where here." Russel said pagkapark ng kotse sa  tapat ng bahay nila Dewey.

      "Are you sure ayaw mo ng pumasok sa loob?" Dewey.

       "Some other time i guess. Magkikita pa kase kame nila Leon." Russel.

      "Ah. Okay, sige. Ingat nalang." Inalis na ni Dewey ang seatbelt and she is about to go out of the car ng bigla syang huminto.

Rainbow FriendsWhere stories live. Discover now