39 Clyde POV

41.6K 884 16
                                    

Clyde POV

Six years ago....

I saw the most beautiful looking girl walked past me and into Mr. Edgar Montecillo's office. Although I'm working for years here, this is the first time I saw her. She is wearing a striped loose longsleeved blouse and a brown skirt that shows her long shapely legs with a pair of brown ankle boots. I stopped her from going inside Sir Edgar's office, feeling a little bit nervous and anxious to be near her. My hands are sweating and my heart thumping loudly in my chest.

"Miss, do you have an appointment?" I really sounded nervous. Kinakabahan man pero hinarang ko ang katawan ko sa pinto. Matangkad ako sa dalaga. But her presence made me feel so small.

"Don't you know who I am, you moron!?" Mayabang nitong sagot at tinanggal pa nito ang suot niyang sunglasses. I looked at her beautiful face, namangha. Mas maganda pala siya kapag walang nakatakip sa mata niya. She had me mesmerized by her cold yet beautiful eyes. She has the most beautiful eyes I have ever seen, it was a sin to even hide them.

"Why? Do I have to? Are you famous?" Sagot ko. Mukhang mataray kasi ang dalaga. At gusto ko lang siyang inisin lalong gumaganda ang mata niya kapag nagagalit siya. Naniningkit at ang pisngi niya ay bahagyang namumula. Nakita ko ang paglaki ng mata niya sa gulat sa sagot ko sa kanya pagkatapos ay muling tumalim iyon.

"You arrogant asshat! I will tell daddy to fire you!" Inis na sagot nito sa akin. Hindi naman ako takot mawalan ng trabaho kaya nagkibit balikat lang ako sa kanya. In fact, I decided to resign after learning that Edgar Montecillo is my biological father's friend.

Anak pala siya ni Sir Edgar?! Sayang!off limits.

"Go ahead. I pity Sir Edgar for having such a brat for a kid." Dagdag kong pa na pang-iinis sa kanya.

"W-what did you call me?! How dare you!" Nanggagalaiti nitong sagot sa akin.

I hid my smile at her annoyed expression. Her eyes mezmerized me yet again.

"I see you both got acquainted?" Natatawang sabi ng nasa likod namin. Naroon na pala si Mr. Montecillo at nanonood sa pagtatalo namin ng anak niya.

"Sir." Magalang na bati ko na tinanguan naman ni Sir Edgar.

"Daddy, fire this guy! I don't like him!" Sabi naman ng dalaga

"Bree, dearest he's my secretary and he's good at his job. I can't fire him just because you want him gone. I can't lose him at this hectic time." Anito sa anak na halatang pigil ang ngiti. Alam ko na nagpaparinig din siya sa akin na huwag magresign. Nakita ko ang pagsimangot ni Bree kaya 'di ko na napigilan ang pagngiti at paghanga sa ka-cute-tan nito.

"Clyde, meet my daughter Bree, she's a handful, I guess. I hope both of you can get along." Anito habang nakatitig sa akin. Na-conscious naman ako sa mapag-obserbang mata ni Sir Edgar na para bang nababasa niya ang lihim na paghanga ko sa anak niya.

"Ugh... daddy don't make fun of me! I still want him gone! He said mean things to me!" Anito na nakatingin pa ng masama sa akin. Hindi ko mapigilan muli ang ngiti sa labi ko. She is really beautiful when she's fired up.

"You're the mean one. I was just doing my job." Sagot ko naman na lalong ikinasingkit ng mata ng dalaga. I smiled at her, hoping she smiles back, but all she did was roll her eyes.

Bossy Bree Where stories live. Discover now