Bossy Bree

36 I'm done for

Clyde POV

'The truth is I fell inlove with you! And I didn't denied you back then because I'm ashamed of you!'

'Pinakakinatatakutan ko noon ay ang mawala ka sa akin!'

'You can have my company. Kung ang pagwasak sa kumpanya ko ang tanging makakapagpagaan ng kalooban mo, then destroy it. Tear it down into pieces, devour it. But when you're done, promise me one thing... that you will be yourself again. Ibalik mo ang Clyde na minahal ko.'

Daig ko pa ang sinuntok ng paulit-ulit sa sikmura ng marinig ko ang mga sinabing iyon ni Bree. And it keeps repeating in my head like a tormentous echolalia. Paulit-ulit sa utak ko na halos nakakasira na ng ulo ang mga salitang iyon.

How can I be this stupid?! Kailangan pa bang sabihin ni Bree ang mga iyon para marealize kong idinadamay ko ang asawa ko sa galit ko sa biological father ko na bigla na lang namatay?! I hate to admit but it's all true. Naidadamay ko pa rin ang aking kasalukuyan sa aking masalimuot na karanasan. Karanasan na humubog sa galit ko sa mga mayayaman dahil bata pa lamang ako ay naririnig ko na sa mga kapitbahay namin ang mga panlalait at pangungutya sa aming mag-ina.

Ang pinagmulan pa mismo ng akusasyong gold digger ang nanay ko ay walang iba kundi sa ama ko. Tumatak na sa isip ng mga tao ang kasinungalingang iyon. Nabaon naman sa limot ang katotohanang pilit na ipinaglalaban ng nanay ko, ang dignidad niya at ang karapatan ko bilang anak ng isang De Vega. Pero walang laban ang isang dukha sa isang gaya ni Guillermo. Nabaligtad ang lahat. Si Nanay ang lumabas na masama. Kayang-kaya ng isang Guillermo De Vega na gawing katotohanan ang bawat kasinungalingang sinasabi niya. My mother and I went under the radar, daig pa namin ang kriminal na laging nagtatago. Hanggang sa nakalimutan din ng mga tao ang lahat maliban na lang sa aming mag-ina na nabuhay ng may pasakit sa dibdib. Kalaunan naman ay mukhang nakalimutan na din kami ni Guillermo. Ako ang kauna-unahang naging masaya ng muling umibig si Nanay. Si Althea ang naging bunga n'on. Pinaranas sa akin ng stepfather ko ang pagkakaroon ng isang mabuting ama, pero saglit lamang iyon dahil namatay din siya sa aksidente. Na agad din namang sinundan ni Nanay ng atakihin siya sa puso. Napilitan akong maging ama at ina kay Althea kaya wala akong inisip noon kundi magtrabaho at mag-aral para makatapos.

Then I worked under Edgar Montecillo. He became the father figure I long for all these years. I trusted him. Pati ang nakaraan ko ay naikwento ko sa kanya. But Sir Edgar broke that trust when he told Guillermo where to find me. I was about to resign that day. Kahit na ba sinabi ng matandang Montecillo na may sakit siya at ako lang ang pinagkakatiwalaan niya sa opisina. Nothing can stop me from resigning. But then I saw Bree Montecillo entered the office. Sir Edgar introduced us. I don't know what's got into me but I didn't gave my resignation letter that day. Lalo na ng sinabi ni Sir Edgar na ang anak daw niya ang papalit sa kanya. At that time I'm not sure if its love at first sight. But now I'm sure it is.

"You're here again." It was a statement rather than a question. Pagak na napangiti na lang ako kay Claire. I raised my glass of brandy at her as a salute. Napailing naman si Claire.

"You never told me why you're drinking yourself to death before, pero palagay ko may idea na ako." Ani Claire habang inilalapag ang bote ng brandy na inorder ko. Muli ay isang tipid na ngiti lang ang naging tugon ko sa sinabi niya.

"I was never honest to you. I'm... I'm married for three years now." Nasabi ko kalaunan na marahang tinanguan ni Claire. I can see the hurt that entered her eyes, but soon she brushed those feelings off and gave me a genuine smile.

"Bree Montecillo?" Tanging tanong niya na marahan kong tinanguan. Just the mention of her name leaves a stabbing pain in my gut.

"I see. Don't be too hard on yourself. I never actually asked if you're single. Sa lakas mong uminom noong makilala kita, I guess, it gave you away na babae lang ang magiging problema mo." May himig pagbibiro na turan ni Claire. Muli pagak akong napangiti at nilagok ang huling laman na brandy ng baso ko.