Bossy Bree

11 Almost but not quite

Clyde entered the room and the feeling of awkwardness is back. The room felt too small with him in it. I tried to be as far away from him as possible. Clyde walked towards his table and pour wine on a tall glass. Lumakad siya papunta sa akin sabay abot ng wine glass.

"No, Thank you." Pagtanggi ko. Pero kinuha ni Clyde ang kamay ko at nilagay doon ang wine glass kaya napilitan akong hawakan iyon. Then he gave me that nerdy grin that I hated a lot. Napayuko ako sa wine glass na hawak ko then I chuckled when I realized that Clyde is bossing me around, just like what I did to him. From not firing the accountant girl, to canceling my meeting with Howard and now, drinking this goddamn wine.

"Have some. It's good for the nerves. You looked tense." Ani Clyde na ikinataas ng kilay ko. I'd die before I'll admit that I'm nervous.
And I hate to think that, I'm nervous because for the first time in my life, I'm out of my comfort zone. This is his house, his room, his things, his bed, and even this goddamn wine is his.

And I hate the feeling of not being in control. Sanay akong ako ang nagmamaniobra ng buhay ko, ng oras ko at ng mga kilos ko. Pero sa sitwasyon ko ngayon, Clyde seems to be the one in control. He's the one saying what I have to do and when to do it.

Nagsalin din si Clyde ng wine sa baso niya at pagkatapos ay prenteng naupo sa leather seat malapit sa kanyang maliit na lamesa habang nakatitig lang sa akin. Itinaas ko ang wine glass bilang salute sa kanya sabay mabilis na nilagok iyon. The bitterness of the wine doesn't compare from the bitterness I felt while obeying Clyde. Akala ba niya hindi ko alam na ginagawa niya ito para ipamukha sa akin na kailangan ko din siyang sundin? Na bilang asawa niya ay may karapatan din siya sa buhay ko?! I'll give in to some of his demand, but not all! Definitely not all!

Kulang na lang ay mabasag ang wine glass ng ilapag ko iyon sa lamesa niya. Nagulat doon si Clyde. Natapon pa ng kaunti ang wine na iniinom nito sa kamalas-malasang ponkan niyang polo.

"Galit ka ba dahil sa pagkansela..." tanong niya pero agad ko iyong pinutol.

"I'll use the bathroom first." Deklara ko kaya hindi na natapos ni Clyde ang tanong niya at napatango na lang siya. 

Dali-daling humila ako ng pamalit na damit sa cabinet at dumeretso agad sa banyo. Gaya ng inaasahan ko ay naroon na din ang mga toiletries ko. Nakahilera iyon sa maliit na bathroom cabinet malapit sa lavatory sink. Walang sinayang na minuto na naligo ako.

Pagkalabas ko ay nakita ko si Clyde na prenteng naka upo pa din sa leather chair niya at umiinom pa rin ng wine. I ignored him and sat myself on the seat in front of my vanity mirror. I can feel Clyde's gaze boring on my back. Napatingin ako sa salamin at napagmasdan mula doon si Clyde. I can see him ogling me from behind and it made me even more nervous than before. My hands are quivering while blow drying my hair. My movement hurried and clumsy. I even dropped my comb and gracelessly retrieved it. Nakahinga lang ako ng maluwag ng tumayo na si Clyde at pumasok ng banyo para maligo. Doon na ako mas nagmadali para matapos sa pagpapatuyo ng buhok ko bago pa man matapos si Clyde sa paliligo niya. Halos takbuhin ko ang kama at dali-daling binalot ko ang sarili ng kumot ng tumigil ang pagbagsak ng tubig ng shower. Alam kong tapos ng maligo ang lalaki. Saktong labas naman ni Clyde ng ipikit ko ang aking mga mata. I pretended to be asleep once again. This is the only way for me to get through the night.

Gusto kong mapangiwi ng biglang tumunog ang aking cellphone. Speaking of wrong timing! But of course, I will never open my eyes for it. I heard Clyde's rustling through my bag, trying to get the ringing phone.

"Wifey, Howard is calling." He whispered near my ear. But damn! I don't know what to do. If I open my eyes and answer the phone then I have no excuse for the night. No pretention of being asleep.