Love Square (girlxgirl) Editing/Completed

Chapter XXIII. Untitled

Vine’s POV

Maghapon kong binantayan si Nathan sa ward kaya naman nakatulog ako sa sobrang pagod, nagising ako sa boses ng doctor.

“Miss Merell..” sabi ng Doctor

“Doc.. kamusta na po yung lagay ni Nathan?” tanong ko

“I’m sorry to tell you this Ms. Merell but anytime pwede syang bawian ng buhay,ginagawa namin yung lahat pero masyadong malakas yung pagkakaspread ng cancer cells all over his system.” He explained

“Oh God! Please po gawin nyo po yung lahat pa ng makakaya nyo doc,we still need him and he’s too young to die.” naluluha kong sabi

“I’m really sorry Ms. Merell.” Sabi ng doctor

Masakit sakin marinig yung mga sinabi na findings ng doctor kay Nathan, bukod sa childhood friend ko si Nathan eh marami din naman kaming pinagsamahan… Mahal ko sya bilang kaibigan at ayokong mawala sya ng ganun ganun na lang. I’m so sad to see him lying in the bed habang nakasaksak sa kanya ang napakaraming IB at oxygen. Akala ko okay na sya pero mas lalong lumalala pala ang karamdaman nya..Tinatawagan ko yung mga parents nya at binalita ko ang kalagayan ni Nathan pero laging busy naman yung mga phone nila kaya naman ka daddy ko nalang sinabi. Nakakalungkot yung sitwasyon ni Nathan at nakakapanghina na makita syang maputla at sumusuka ng dugo.

“Vine..why are you crying?” Nathan said

“Wala, nothing napuwing lang ako.” pagpapalusot ko

“You miss Gwen noh? Mahal ka nun don’t worry.” He smiled

“Hmm ikaw talaga, eto kumain ka muna..” habang sinusubuan ko sya ay lalong tumulo ang luha ko nung nakita kong nanginginig sya sahil sa sobrang hina na ng immune system nya

“I’m okay don’t worry.” Nathan said

I know he’s lying para di ako mag-alala pero naaawa talaga ako sa kanya..parang walang pakialam sa kanya yung parents nya dahil puro work yung pinagtutuunan ng pansin nina tito at tita

“Vine, look at this.” Pilit nyang pagkuha ng picture na nakatago sa ilalim ng unan nya

Nakita ko yung picture namin nung mga bata pa kami lalo ako nalulungkot sa mga nangyari kaya naman umiyak ako at niyakap siya ng mahigpit.

“Nate.. labanan mo..kaya mo yan!” sabi ko

“Oo naman kakayanin ko para sayo, mahal na mahal kita..sana ganun din si Gwen sayo.” Sabi ni Nathan

“Sshh..magpahinga ka na nang bumalik ulit yung lakas mo.” sabi ko kay Nathan

Ngumiti lang si Nathan sakin at saka natulog ulit. Hindi inaasahang bisita ang dumating.

Si Gia na may dala-dalang pagkain.

“Oh Gia how did you know na dito yung room ni Nathan?” I asked

“I asked the nurse in station..here, for you and for your boyfriend.” Mahina nyang sabi sabay abot ng mga groceries

“Thank you, tara labas muna tayo.” pag-aaya ko sakanya

“Di ba sinabi ko naman sayo na tapos na ang lahat at wala nang dapat pag-usapan.” Pagtataray ko

“Alam mo Vine, ang labo mo.. sabi mo napatawad mo na ko tapos nagagalit ka.” sabi ni Gia