Love Square (girlxgirl) Editing/Completed

Chapter XLVIII. Sweet Serendipity

Vine's POV

Maraming araw at buwan na ang lumipas at nalalapit na rin matapos ang unang taon ko dito sa Australia bilang Fashion Design and Marketing student. Noong una ay mahirap pero dahil passion ko ito ay tiniis ko lahat hanggangs a masanay ako at mahasa ko ang mga skills ko when it comes to fashion arts. Kasasubmit ko lang ng art portfolio ko kaya naman sa sobrang pagod dahil sa isang linggo kong pagpupuyat ay di ko namalayang nakatulog na ako sa desk ko.

Nagising ako sa pagkakaidlip nung narinig kong may pinag-usapan ang mga kaklase ko tungkol sa isang international magazine. Maya-maya pa lang ay nakisali na ako sa usapan at hiniram and magasin na siyang pinag-uusapan nila kanina. Nagulat ako nung nakita ko si Francine pala ang supermodel of the year,na nanalo siya sa isang international competition sa Paris,France nung Setyembre.

Bigla ko tuloy naalala si Gwen dahil naranasan ko na ring pagselosan si Francine dati. Well I was used to it, tanggap ko nang may iba nang mahal si Gwen ngayon. Sa katotohanan nga ay balak kong magbakasyon sa Pilipinas matapos lang ang semester na to hindi dahil kay Gwen kundi gusto kong makasama ulit ang mga kapatid ko this coming summer.

"Hey she's so pretty right?" sabi ng isang designer na tila tinutukoy ang magazine na hawak ko kung saan nasa cover page si Francine Perreira

"Oh yes, she was once a model of our company in the Philippines." nakangiti kong sabi

"Oh great! are you guys still talking to each other? We are planning to invite her to be our special guest for the next catwalk show here in Milano." sabi ni Ms. Bachmann

"I'll try my best to reach her out. It has been a long time since we last talked. I'll let you know if I get the chance to contact her about this ma'am." nakangiti kong sabi saka ko ibinalik ang magazine na hiniram ko sa kanya

Gwen's POV

"Kuya, ikaw na lang ang bahala sa kumpanya dito. I trust you and I know that you will never let me down." malungkot kong sabi kay kuya pagkatapos ng meeting

Nagkasagutan kami nina mom and dad kanina. Pinapipili ako kung sino ang pipiliin ko between the company and Erika kaya siguro tama na din ang desisyon kong doon na muna kami mag-stay ni Erika sa New York. Mahal na mahal ko ang kumpanya bago pa man dumating si Erika sa buhay ko pero hindi habang buhay pera ang magpapaikot ng mundo ko...

Kakayanin kong mabuhay ng simple basta't kasama ko ang taong mahal ko. Naaprubahan na ang lahat ng papeles namin ni Erika at sa darating na buwan na kami aalis papuntang New York. Di ko mapigilang maging emosyonal dahil bukod sa Bluefront ay mamimiss ko din and lahat ng mga bumubo ng YFC charity.

Huwebes ng hapon ng maisipan naming magsagawa ng despedida party ni Erika sa mismong Charity building. Hindi ko mapigilang umiyak habang inaabot ni Ron sakin ang bracelette na personal na ginawa niya para sakin.

"Mag-ingat po kayo ni teacher Erika ate Gwen ha? mamimiss namin kayo." sabi ni Ron saka ako niyakap na lalong nagpaiyak sakin.

"Magpakabait ka, babalik kami ni teacher Erika sa graduation mo okay?" sabi ko hawak ang magkabilang pisngi ni Ron.

Habang lumilipas ang mga arw ay lalong nalalapit ang araw ng pag-alis namin ni Erika.

"Ready ka na ba baby?" tanong ko kay Erika na halatang malalim ang iniisip

"Ah..oo wag kang mag-alala, kaya natin to. Sinabihan ko na sina mama tungkol dito Iyak nga ng iyak si mama pero pinaintindi ko naman sa kanya na para sa kanila din to." sagot niya

"Mabuti naman kung ganun, alam naman nating hindi madaling tanggapin ng mga magulang ang mga sitwasyon tulad ng relasyon natin.Thank you Erika." sabi ko saka ko siya niyakap

"Thank you saan?" tanong niya sakin

"Thank you for fighting for me, thank you for staying by my side through thick and thin..." sabi ko saka ko siya hinalikan. 

Pakiramdam ko eto ang unang pagkakataon na nahalikan ko siya. I still get butterflies whenever we kiss. I can say that worth it lahat ng mga pagsubok na napagdaanan namin dahil sa kabila ng lahat , hindi niya ako akong iniwan na mag-isa. Hindi ko na yatang maisip na mawawala pa si Erika sa buhay ko kaya sana siya na ang babaeng huli kong mamahalin.

Habang nakapikit ang mga mata namin ay lalong lumalakas ang pintig ng puso ko lalo't ginagantihan niya ako ng mga matatamis niyang mga halik.

Francine's POV

Busy ako sa pag-aasikaso sa bago kong bukas na boutique sa Greenhills nang may natanggap akong tawag mula kay Gwen.

"Hello.." rinig kong sabi ni Gwen over the phone

"Hello, how have you been?" sagot ko

"I've been good, are you free today?" tanong ni Gwen sakin

"Uh, honestly I'm quite busy with the inventory of my boutique today, So uhm..how may I help you?" tanong ko

"Where you at? Magkita tayo this lunch time, will it be okay?" tanong niya

"oh okay, Francine's Boutique Ground floor... Greenhills branch." sabi ko

"Okay thanks, be there in an hour." sagot niya

"Okay bye..take care." pagpapaalam ko.

Halos mag-iisang taon na yata mula nung huli kaming nag-usap ni Gwen kaya naman nagulat ako sa biglaan naming pagkikita ngayong araw. Ano kayang pumasok sa isip niya at naisip niya akong puntahan? Isn't it an emergency or some important matter between Erika and her? Either way I'm willing to listen. So while checking the inventory, I patiently waited for Gwen.

Wala pang isang oras ay dumating na siya saka ako inayang mag-lunch sa isang seafood restaurant sa 2nd floor.

"It's been a long time." nakangiti niyang sabi sakin

"Yes, so how is it going?" tanong ko sa kanya

"All is well, you might wonder why I decided to see you today." sagot niya

"Any problems? you may share it with me." sabi ko

"I'm moving to New York with Erika and tomorrow will be our flight." paliwanag niya na ikinagulat ko

"Oh really? I'm happy to know that.Are you going to stay there for good? What made you decide about leaving?" tanong ko

"I'm planning to start anew with Erika, at the same time I'm going to manage the sister branch of our company there, so yeah.." she explained

"I'm going to miss you.I hope we can see each other again someday, Gwen." I smiled.

"I came here to tell you the same thing. You're a very beautiful woman Francine and you will always hold a special place in my heart." sabi niya habang hinahawakan ang mga kamay ko

"You too,Gwen, I'm happy as long as you are happy, thank you." sabi ko habang tinitingnan siya

Matapos naming mag-usap at kumain ay umalis na siya. Nakakalungkot mang isipin na matagal na bago kami muling magkikita ay wala akong ibang hinangad kundi maging maayos ang buhay niya sa naging desisyon niyang bumalik na ng New York.

-

A/N: to be continued, sorry sa typos..