Chapter XLIX. Best I ever had

4.6K 71 2
                                    

Francine's POV

Isang linggo na rin ang lumipas mula nung nagkausap kami ni Gwen. It's funny how people in your life can come and go so easily, believing they will stay but leave instead..

It was Monday night when my friends and I decided to go to a bar to celebrate my birthday. Halos di ko na mabilang kung nakakailang shots na ko ng whisky kaya medyo nahihilo na ako kaya naisipan kong mag-retouch muna sa rest room. Pagkalabas ko ay nagulat ako nung nakasalubong ko si Vine kasama ang dalawang babae na medyo kahawig niya.

"Franz? How are you?" nakangiti niyang sabi

"I'm great, just celebrating my birthday with my friends." nakangiti kong sabi

"Oh, Happy Birthday! you look so stunning." sabi niya saka ako bineso

"Thanks, you are as well." sagot ko saka kami nag-usap muli nung inaya ko siya sa table namin


Pangatlong araw na pala niya dito sa Pilipinas galing ng Sydney. It's funny how we used to be the girls who've fallen for Gwen before. I mean it, that I used to hate her though, but I think that Vine's beautiful inside out. Days have passed and we became friends. We laughed about the fact that we have been moving on from loving the same girl and at the same time, we joked about the possibility that maybe, we are really the ones who are meant to be.



Erika's POV

4am nung sinundo ako ni Gwen samin. Lalong naninikip ang dibdib ko nung nagpaalam ako kina nanay at Ivan. Si tatay kasi ay masama pa rin ang loob saakin. Pinipigilan ko lamang umiyak kaya naman nung dumating na si Gwen ay agad kaming sabay na nagpaalam sa mga magulang ko at saka dumerecho papuntang Airport.


8am nung nag check-in na kami para sa international flight namin ni Gwen.

Habang magkatabing magkaupo bago magtake-off yung plane ay binigyan niya ako ng isang halik sa noo saka sumandal sa balikat ko.


Gwen's POV

Habang nakahiga sa balikat ni Erika ay sobrang saya ang nararamdaman ko. Sa kabila kasi ng lahat ay nalagpasan namin ang lahat ng problema.


Sa mahabang panahon na nasaktan ako, nabigo, niloko ay natuto akong bumangon ulit at sa di inaasahang pagkakataon ay may isang taong nagparamdam sakin ng isang tunay na pagmamahal. Isang taong tinuruan ako ng mga simpleng bagay sa buhay na mas mahalaga pa kaysa sa mga materyal na bagay.

Minsan sa buhay natin, maraming beses tayong makakakilala ng mga taong mamahalin natin ngunit di natin maiiwasang di nila tayo masasaktan. May mga pagkakataon ring mabibigo tayo at aakalain nating hindi na tayo magmamahal muli ngunit sadyang mapaglaro ang tadhana. Hindi natin malalaman kung kanino, paano at kung kailan tayong magmamahal muli at kung darating man ang pagkakataong ito, muli nating buksan ang ating mga puso. Paano kung ang taong muling magtuturo satin magmahal ay hindi lang natin napapansin dahil sa maling tao tayo nakatingin?


"We're all seeking that special person who is right for us. But if you've been through enough relationships, you begin to suspect there's no right person, just different flavors of wrong. Why is this? Because you yourself are wrong in some way, and you seek out partners who are wrong in some complementary way. But it takes a lot of living to grow fully into your own wrongness. And it isn't until you finally run up against your deepest demons, your unsolvable problems-the ones that make you truly who you are-that we're ready to find a lifelong mate. Only then do you finally know what you're looking for. You're looking for the wrong person. But not just any wrong person: it's got to be the right wrong person-someone you lovingly gaze upon and think, "This is the problem I want to have."


I will find that special person who is wrong for me in just the right way."

― Andrew Boyd, Daily Afflictions: The Agony of Being Connected to Everything in the Universe

-

A/N: last chapter na po ito, just wait for the Epilogue :) Thank you so much!

Love Square (girlxgirl) Editing/CompletedWhere stories live. Discover now