I AM NUMBER 10: BOOK I

NUMBER 036

|Sean!| 

Hinang-hinang minulat ng binata ang kanyang mga mata matapos marinig ang malakas na sigaw ni Lucy mula sa kabilang linya.

"Ang ingay." Pabirong saad nito

|Sean! Anong kalagayan mo? Palaging nawawala sa vision ko ang kalaban, makakagalaw ka pa ba?|

"Matapos kong makalaban ang isa sa mga nasa danger list. Ano sa tingin mo?" Natatawang bulong ni Sean habang pabigat nang pabigat ang bawat pag hinga nito.

|Anong nangyari?|

Biglang narinig ng lahat ang seryosong boses ni Recka mula sa kabilang linya.

Magsasalita pa sana ang binata nang malakas itong napabuga ng dugo, ramdam na nito ang unti-unting pagkawala ng lakas sa kanyang buong sistema.

Mapait itong napangiti sa sarili at tiningnan ang madilim na kalangitan.

"Nakakahiya 'to, natalo pa ako ng isang bata."

Marahan nitong hinawakan ang kanang balikat na hanggang ngayon ay patuloy pa ring nagdurugo.

Nakakaawa ang buong kalagayan ng binata kung tutuusin. Dislocated na mga binti at punong-puno na ng sugat ang kanyang buong katawan. Sino man ang makakakita ay alam nang minuto na lamang ang itatagal ng binata sa mundong ibabaw.

Ang malala pa rito, wala na ang buong kanang braso ni Sean. 

Muli nitong naalala na sa huling pagkumpas ng kanyang kamay, upang kontrolin ang mga kunai papunta sa kanyang kalaban, ay kasabay naman nito ang pag bulusok ng puno papunta sa kanyang direksyon.

Nakaiwas naman ang binata ngunit hindi nito nasalba ang kanyang kanang kamay na nahagip ng puno.

Kung tutuusin, hindi na dapat pa nakakapagsalita ang sino mang nasa kalagayan ni Sean. Lalo pa at napakadami nang dugo ang nawala mula sa katawan nito. 

"Pasensya na mukhang hanggang dito nalang talaga ako."

Di na nag aksaya pa ng oras si Recka at mabilis na pumunta sa direksyon ni Sean.

"Kent, Ara at Lucy, siguraduhin niyong walang makakatakas, ako nang bahala kay Sean."

|Roger.|

Matapos marinig ang sabay na sagot ng tatlo ay biglang pinatay ni Recka ang earpiece mula sa kanyang tenga at mas binilisan pa ang pag takbo.

"Sean!" Malakas na sigaw ni Recka nang makarating ito sa lokasyon ni Sean.

Nagkalat ang mga bagkay sa paligid kaya hindi madaling makita ang katawan ng binata lalo pa at sigurado si Recka na hindi nalalayo ang kalagayan ni Sean sa mga nakakalat na katawan.

Sa kalagitnaan ng paghahanap ay biglang naningkit ang mga mata ng dalaga at malakas na tumalon pakaliwa.

Biglang bumagsak mula sa kalangitan ang isang napakalaking puno, kung nahuli pa ng ilang segundo ang dalaga ay baka nadurog na ang kanyang buong katawan dahil sa lakas na pagbagsak ng puno sa kinatatayuan nito kanina.

Seryoso napatingala si Recka sa likuran nito. Agad nitong nakita ang isang batang lalaki na tahimik na nakaupo sa sanga ng isang puno habang pinapanuod ang bawat galaw ng dalaga.