MY WRONG KIND OF GIRL (Self-Published)

Chapter 40

Dear Angels and Readers,

Dati ko pong binura ang SPG part na ito dahil na rin sa restriction ni Watty noon. Pero para safe pa rin na 'di siya ma-rate na mature, edited pa rin ang version na ito.  Ang full version po ng chapter na ito ay matatagpuan pa rin sa bukod na book na may title na MWKOG Private Chapters.  Though, 'di naman need na mabasa siguro iyon at mild lang talaga. Hindi ko lang po talaga alam kung ano nagiging problema ni Wattpad noon. 

Oh well, salamat po sa pagbabasa.

CHAPTER 40

DALISAY's POV

Matapos ang proposal na iyon ni Danzel ay saglit kaming nakihalubilo sa kanilang mga kamag-anak at kaibigan sa negosyo para ipakilala sa mga ito nang pormal. May pailan-ilan na bakas ang pagka-dismaya sa akin pero wala na akong pakialam pa roon. Ang importante ay mahal ako ni Danzel. At ang opinyon ng iba ay hindi lang din makakapagpasaya sa akin. Masuwerte nga akong matatawag dahil may isang lalaki na nagmahal sa akin nang buong-buo kahit pa mas marami naman talagang hihigit pa.

"Are you tired?" alalang tanong pa sa akin ni Danzel matapos na makipagkuwentuhan sa grupo ng mga kaibigan umano niya sa negosyo.

"Ayos lang." Pinisil ko ang kanyang kamay na nakahawak sa akin at hinding-hindi ako makakaramdam nang pagod basta't siya ang kasama ko.

"Hmmm..." Tumango lang siya at hinila ako papasok sa kanilang mansion.

Pailan-ilan na lang din ang kanilang mga bisita lalo pa nga't maghahating-gabi na rin. Hindi ko na nga rin natatanawan si Rosel at possibleng nakatulog na.

Pagpasok namin sa loob ay nadatnan agad namin ang kanyang mga magulang pati na rin ang mga San Carlos na napako ang tingin sa aming dalawa. Kasama rin doon sina Scarlette at Patty na parehas na nagdidilim ang mga mukha.

"Una na kaming magpahinga sa inyo," maagap na sabi pa ni Danzel sabay halik sa kanyang mommy. "Happy birthday again, Mom."

"Thank you, dear," nakangiting sagot naman ni Tita Nenita.

"Happy birthday po, Tita," nahihiyang bati ko rin naman pero mabilis siyang umiling at hinalikan ako sa pisngi. "Mommy na rin dapat ang tawag mo sa akin. You'll soon be part of this family, Isay. Get used to it, okay?"

Wala ako sa sariling tumango at ramdam ko ang pag-iinit ng aking pisngi.

"Sige na, magpahinga na kayo. Kami na ang bahala sa mga bisita." Si Tito Danilo na matamis rin namang ngumiti.

"Alright, Dad." Matamis pang ngumiti si Danzel at tamang humiwalay lang din saglit sa akin para makapagpaalam nang maayos sa mga San Carlos.

Hindi naman nagtagal ay agad niya akong binalikan at mabilis na ginagap ang aking kamay.

Umakyat kami sa ikalawang palapag ng mansion at binagtas ang daan patungo sa kanyang kwarto. Nang buksan niya ang pinto ay sumalubong sa amin ang lamig sa loob. Pero mas lalo akong nasorpresa nang buksan niya ang ilaw ay tumambad sa akin ang sobrang daming red and white roses na nakakalat sa buong kwarto! Nagkalat din ang mga rose petals sa sahig.

"Oh my God..." Napahawak ako sa may pinto at nanuot sa aking ilong ang bango ng kanyang kwarto. "P-para sa akin ba 'to?"

"Only for you, my Isay," nakangiting sagot pa niya habang inalalayan ako papasok sa loob. Mukha na kaming nasa garden sa dami ng mga roses. At ultimo bed ay punung-puno ng rose petals. "Magpropose sana ako sa ibang araw kaso ito 'yung pagkakataon na mas marami ang makaka-witness kaya I decided na ituloy na lang din today."