Fragments - KathNiel One Shots

Kisapmata

He dropped himself on the swings lightly. Dahan dahan niyang inuga ang swing, Nagiisip isip. Ang tagal tagal na niyang gustong bitawan si Kathryn. Alam niyang hindi na sila pwede. She broke up with him, easily. Hindi nga ito umiyak. Parang hindi man lang siya nasaktan.

Kung minahal talaga siya ni Kathryn, at least she would give him a chance. Or at least a single tear. But no, walang nangyari. "Minahal ba niya talaga ako? Kahit kaunti lang?" Tanong niya sa sarili. Napailing siya. 'Kaya siguro ang dali dali niyang nagawang putulin kung ano mang meron sa amin.' Dahil hindi siya nito minahal.

The thought pained him once more. Dumungaw siya ng kaunti sa loob, at nakita si Lester at Kathryn na masayang naguusap. He frowned, and touched his chest where his heart was placed. He smiled bitterly. Taken lahat ng kaibigan niya, except sa kanya at kay Lester. Di malabong magkamabutihan ang dalawa.

"Okay na rin yun, para masanay itong puso kong masaktan habang makita siya na masaya sa piling nang iba." Another tear left his eye. Pero di niya iyon pinunasan. His eyes focused on Kath, and on her only. His heart jumped high when she laughed on one of Lester's jokes. 'Masaya na akong nakikita siyang masaya.'

He sighed and turned his gaze to the sky. Biglang may dumaang shooting star, kaya napatayo siya ng nakita niya iyon. He grinned and sat back, closing his eyes and mumbling a wish. "Sana, patuloy na yung kasiyahan ni Kathryn. Okay lang kahit si Lester ang dahilan, basta gusto ko masaya siya." Hindi naman masamang mag-wish sa shooting star diba?

He opened his eyes slowly at nagulat nang makita si Kathryn na nakatayo sa harap niya. "Ah- eh- Kath, Kanina ka pa?" His heart was beating wildly. Paano kung narinig niya ang wish?

"No. Tatawagin lang sana kita kasi pinapatawag ka na nila Seth. Ngayon nalang daw kasi tayo magrereunion ay nakatunganga ka dito sa labas." He sighed in relief.

"Ahh.. sige. Tara." He nodded and went ahead of her. Hindi niya lubos na masikmura ang mga pangyayari.

Pagkapasok nila Kath ay nagbulyawan ang mga kaibigan niya na parang mga lasing. "Hoy pareng Daniel! Kumanta ka na dalii!" Ayaw na niyang magpapilit at agad hinablot ang mic. Kailangan na rin niyang ilabas ang nararamdaman. Nagpalakpakan at sigawan pa ang mga kaibigan. He knew a perfect song.

Maya maya ay tumugtog na ang intro, Nagsigawan muli ang mga tropa niya. He eyed Kathryn. She's turning crimson from all the teases she was getting from his friends. He grinned at her.

"Nitong umaga lang, 

Pagkalambing-lambing 

Ng iyong mga matang 

Hayop kung tumingin.

Nitong umaga lang, 

Pagkagaling-galing 

Ng iyong sumpang 

Walang aawat sa atin.

Oh kay bilis namang maglaho ng 

Pag-ibig mo sinta, 

Daig mo pa ang isang kisapmata. 

Kanina'y naryan lang o ba't 

Bigla namang nawala. 

Daig mo pa ang isang kisapmata.

Kani-kanina lang 

Pagka ganda-ganda 

Ng pagkasabi mong 

Sana'y tayo na nga. 

Kani-kanina lang, 

Pagka saya-saya 

Ng buhay kong