I see

1.4K 24 8
                                    

4-21-15

"Ayoko na mabuhay." Naiiling na reklamo ko habang nakatingin sa kawalan.

"Eh, bakit naman?" Napangiti ako ng mapakla ng marinig ko yun. 'Eh putangna, mahal kasi kita! Bakit ikaw pa na alam kong hindi magkakagusto sa'kin?'

"Life is too complicated for me." Sagot ko bago siya tinignan. Umiling siya bago pumikit.

"I see." Kinginang I see yan! Pag ako ba umamin I see ang sasabihin mo?! KINGINA DANIEL!

Nag-shrug nalang ako. "Tsaka wala ng excitement sa buhay 'ko. The thrill just wiped out."

"I see."

"It's not that I don't want to live anymore; maybe I just need to breathe."

Namutaw ang nakakalokong ngiti sa labi ni Daniel. "Bakit? Di ka ba makahinga? Do you need CPR?" Kumindat pa ito na lalong nakapagpapula sa mga pisngi niya.

Ngumuso siya bago pinaningkitan ng mata si Daniel. "Pervert ka!"

"Anong pervert? Hoy Kathreng, Hindi 'ko naman sinabing ako 'yung magsi-CPR sa'yo! IpapaCPR kita sa eksperto!"

Lalong naningkit ang mata niya. "Aba't! Huwag nalang, 'toy. I'm fine."

"I see." Muli niyang nakita ang pag-ngisi nito pati ang pagsayaw ng mga kilay nito, na tila nang-aasar. "Sinasabi mo bang okay lang kung ako ang magsi-CPR sa'yo?"

"Ay! Naglolokohan tayo dito!"

"Hindi a! Magkwento ka na nga lang!"

Umiling siya bago tumingin uli sa kawalan. "Sa dami ng problemang nakaharap 'ko, halos hindi ko kinaya labanan ang lahat ng 'iyon."

"I see."

"Natatakot ako. Baka sa susunod, tuluyan nalang akong sumuko. Baka sa susunod, di pa nagsisimula ang laban ay pagod na ako."

"Hmm....."

Napahilamos siya ng mukha. "Nakakafrustrate. Alam mo 'yon?"

Tumango nalang ito. "Alam 'ko, hindi lang ako ang may problema sa mundo. Alam 'ko, hindi ako bibigyan ng Diyos ng problema na di 'ko kayang maresolba. Pero bakit parang ang hirap yata."

"Masaya ako, kasi buhay ako. Nagpapasalamat ako, kasi buhay ako. Yung mga sakit sakit? Diba reminder daw yon na tao lang tayo, nasasaktan. Pain is probably what makes us feel, that this is all real. Pero bakit parang sa akin tila isang bagsakan, e mahina naman ako."

"Ayoko sanang kwestiyunin. Pero diba lahat naman tayo naitanong na minsan kung bakit ang unfair ng buhay? Diba? Kung bakit sila masaya, pero ikaw hindi?"

"I want to stop myself from asking. I just want to help myself up."

"That's another thing. Yung iba, malaki ang pinagdadaanan....... pero at least sila, may kasama. At least sila, may mahihingan ng tulong. Eh ako? Wala. I'm all alone. All I have is myself."

"Hmm... I see." Umiling siya. "But that's not enough reason."

Nang buksan niya ang Mata niya, tumitig siya sa'kin..... "You have so much to live for. Maraming nagmamahal sa'yo, Kath. Marami kang maiiwan na sobrang malulungkot. Sobrang masasaktan." Hinawakan niya ko sa kamay bago nagpatuloy..

"At isa na'ko dun"

-----------------

JUST A SUPER SHORT QUICK UPDATE. SINCE 5 DAYS PA 'TIL BABY BOY'S BIRTHDAY. DON'T WORRY MAHAHABA PO YUNG MGA YON. YES. MGA. DOUBLE! YEHEY

Just a reminder na hindi kayo nagiisa. Meron jan sa tabi tabi (LOL) na nandyan lagi para sa'yo. Tandaan rin po natin na hindi tayo bibigyan ng Diyos ng problemang walang solusyon. Basta ba maniniwala tayo 'e!

Fragments - KathNiel One ShotsWhere stories live. Discover now