AYANA ( Bir Asker Hikayesi)

21. Bölüm

Bütün gece kızlar ne giyeceğime karar verirlerken ben ne mi yapmıştım? Uyudum. Tebriklerinizi duymuş kadar oldum. Sağ olun, var olun canlarım. E napiyim yani? Askerim ben asker. Uyumam lazım.

Sabah ise kızların tribini çekmiştim. Tabii umursamıyor oluşum yine beni değil, onları kudurtmuştu. Kızlardan kaçabilmek adına erken çıkmıştım evden. Havanın güzel oluşundan dolayı Karan'a mesaj attım.

Gönderilen: Yüzbaşım❤️

Güüünaaaydıııın. Yürüyerek gidelim mi?

Gönderen: Yüzbaşım❤️

Günaydın balkon güzelim. Olur 5 dakikaya kapındayım.

Ben zaten sokaktaydım. Karan da beş demiş fakat üç dakikada gelmişti. Her zamanki gibi sarılmış ve omzumu öpmüştü. Ardından yanağımı da öperek geri çekildi.
- Allah'ım özene bezene yaratmış!

Gülerek ben de yanağını öptüm.
- Sana da günaydın sevgilim.
- Günaydın güzeller güzelim. Hadi gidelim bakalım.

Uzattığı elini tuttuğumda yürümeye başladık.
- Dün akşam sandığımdan çok daha iyi geçti.
- Geçer tabii. Elleriyle besledi halamlar seni.
- Senin beslemen tercihim.
- O günler de gelir Karan Bey.
- Gelir mi sahi?
- Gelmez tabii ki Karan. Çocuk musun sen? Ye işte kendin.
- Güzelim romantik olmadığını biliyorum da...

Devamını getirmeden kahkaha atmıştı. Ama ben bunun ağzına vururum!

- Komik mi şimdi?
- Çook.
- Karan git ya!
- Kalbim sende, nasıl gideyim insafsız?

Beline dolanarak sarıldım. Kafamı da göğsüne yaslarken konuştum.
- Gitme... Git desem de sakın gitme tamam mı?
- İstesem de gidemem. Unuttun mu? Karan'ın gelinisin artık sen.

Gülerek yürümeye devam ettik. Bana ilk kez Karan'ın gelini diyen küçük hanım efendi olan Arya'yı da özlemiştim. O nasıl cümle lan? Niye ki? Valla on numara beş yıldız, mükemmel ötesi bir cümle işte. Tamam Mihri...

Sonunda vardığımız gibi dinlenme odasına girmiştik. Kapıyı açmamla Egemenleri görmem bir oldu.
- Egemen?!

Bildiğiniz uçarak sarılmıştım. Hemen onun kolları da sarmıştı.
- Hoş geldiniz.
- Hoş bulduk güzellik. Özlendim galiba?

Gülerek geri çekildim.
- Evde Berk diye bir gereksiz varken değerini çok daha iyi anladım diyelim.
- Dayınlar mı geldi?!
- Sadece onlar olsa... Halamlar ve teyzemler de.
- Yok ebesinin nikâhı! Nerden çıktı lan bunlar?
- Bu cuma en sevdiğin kuzenini istemeye geliyorlar da ondan.
- Allah Allah Hale'yi istemeye geleceklerse niye buraya geldiler ki?
- Egemen seni öldürürüm!

Kahkaha atarak yanağımı öptü. Diğerleri de gülüyordu tabi.
- Oy oy çen sinirlendin mi?

Yanaklarımı sıkan ellerine vurarak koltuğa oturdum.
- Ulan ben niye seni bekledim ki istemeye gelecekler diye!
- Aşk olsun komutan kanka yengem! Bizi de mi beklemeyecektin?( Mete aşkımı özleyenler?)

- Olur mu hiç?
- Olurmuş, düşündüğüne göre.
- Sen kime trip atıyosun lan?
- Estağfurullah Karan komutanım. Ben ve trip? Sahi trip ne?
- Kardeşim sussan mı?

Pamir abiye hak vererek susmuştu.
- Yalnız komutanım onca insan eve nasıl sığacak?
- Hiç merak etme Talha. Sağ olsun halamlar (!) her şeyi ayarlıyor. Havalar zaten sıcak diye bahçeyi hazırlayacakmışız.
- Halam olaya el attıysa yandık.
- Hiçbir hazırlığından haberi olmayan ilk gelin olucam sanırım.

Herkes isyanıma gülmüştü.
- Sinan albayın yanında mı? (Hatırlamayanlar için Sinan Egemenlerin komutanı)
- Evet. Gelir birazdan herhalde.