Chapter 47

464 21 3
                                    

Dulcinea's POV

Bumukas ang pintuan...

Napangiti ako nang bumungad ang bulto ni Zac.

"Come." Ani niya saka nilakihan pa ang pagbubukas, kaya bumungad si Doktora.

Kasama pala niya...

Pagkapasok ay diretso siyang tumingin sa'kin at ngumiti. "Hi..." Ngiti niyang pambungad, kaya ngumiti rin ako.

"Hello, doc." Mahinang sagot ko.

Lihim kong pinasandahanan ang kabuuan niya, naka suot ito brown fitted dress kaya kitang-kita ang mapuputi niyang mga hita, ayos na ayos ito at napakaganda.

Nakaramdam ako ng konting hiya dahil sa itsura ng kwarto namin, hindi pa kasi ako nakakapaglinis. At maging itsura ko ay hindi ko na rin magawang ayusin, nakasuot lang ako ng damit ni Zac, magulo ang nakatali kong buhok at hindi pa ako naliligo dahil buhat-buhat ko ngayon si Zavler dahil tulog na naman ang kapatid niya.

Zac picked up the things that were scattered on the floor; those were tissues and clothes, and I couldn't take care of picking them up dahil nagsasabay silang umiiyak kanina... Sinabi ni mommy kahapon na may meeting siya ngayon kaya hindi muna siya nakapunta. Kaya ayan, hindi ko na alam kanina kung anong uunahin...

"Pasensiya na ang kalat... Ayaw kasing magpababa ni Zavie kanina." Nahihiya kong saad.

"No. It's okay, Nea." Sagot ni Doktora.

Alanganin akong ngumiti.

"This is how we really are; we prioritize taking care of our kids before other things." Dagdag ni Zac habang inilalagay ang mga napulot sa tray na nasa gilid, pagkatapos ay nagpagpag siya ng mga kamay.

Lumapit si doktora sa'kin, saka hinaplos ang pisngi ni Zavler at ngumiti. "He's so cute..." She softly exclaimed, then looked at me. "Can I carry him?" She asked with a smile, so I didn't hesitate to nod before slowly handing Zavler to her.

"Hi, baby boy... Ang gwapo naman ng little Yasir... Aye ayie..." Malamyos niyang boses kaya kumukurba ang pag-ngiti ni Zavler.

Gustong-gusto niya kasing ginaganyan siya.

Ngumiti ako nang tuluyan nang bumigay ang cute niyang pag-ngiti.

Maya-maya pa ay ramdam ko ang pagtabi ni Zac sa gilid ko kaya bumaling ako sakanya.

Nginitian niya ako, naglilikot ang mapupungay niyang mga mata saka humaplos ang mga kamay niya sa baywang ko at iniangat, saka niya ako iginaya pakalong sa kandungan niya. "Zac, nakakahiya kay Doktora." Bulong-bulong ko.

"Why, baby? Wala naman tayong ginagawa masama." He bit his lip and then brought his face closer to kiss my neck when I moved away a little, so he frowned. "I still stink... I haven't showered yet." I whispered softly.

Pinanlakihan ko siya ng mga mata nang idiin niya ang pang-upo ko sa gitna nito. Ramdam ko ang pag-iinit ng pisngi ko papunta sa tainga, kaya mahina kong hinampas ang kamay niya. "Do you know how hot you are right now, wife? Messy hair, pink natural lips, and, ohh, your wearing my shirt is so damn hot." He whispered hoarsely in my ear, his hot breath hitting there.

Nakapaigik ako nang mas lalong tumigas ang kalakihan niyang ramdam na ramdam ng pang-upo ko.

Ang init...

Napalunok ako.

"Kailan ang binyag?" Biglang tanong ni doktora kaya napabaling ang atensiyon ko sakanya.

"Next 2 months pa, doc." Sagot ko habang lihim kong mahigpit na hinahawakan ang kamay ni Zac na naglilikot.

Isa kasi siya sa kinuha naming Ninang ng mga anak namin.

Eyes don't Lie (Quadro Series #2)Where stories live. Discover now