Bölüm 59: Paramparça

5K 358 134
                                    

Merhaba! 💘
Üzülerek yazdığım bir bölümle geldim.
Lütfen yorumlarda saygılı olalım ve birbirimizi üzmeyelim. Bu kitapta işlemek istediğim duygulara önem verelim. Her normalleştirilmeye çalışılan davranışa ya da duyguya başkaldırdığımı düşünüyorum. Daha da kaldıracağım.
Oy vermeyi ve isterseniz de yorum yapmayı unutmayın lütfennnn.
Keyifli okumalar diliyorum! 💞

---

Bölümü düşünürken bu şarkıları dinledim ve hissederek yazmama sebep oldular. İsteyen o şarkılardan birini ya da istediği bölümü okurken açsınnn.💖

👇🏻

#Amo988 - Yalancı
#Doğu Swag - Ben Çocuk Değilim
#Sancak - Bu Kez Kimin Yüzünden
#Kibariye&Taladro - Gidemem
#Seksendört - Yorma
#Ouzhan - Sessizce Susayım
#Ouzhan - Ayrıldık Mı Şimdi
#Lvbel C5 - Zor
#Heijan - Yaranamadım
#Michele Morrone - Another Day
#İlyas Yalçıntaş - İçimdeki Duman
#Koray Avcı - Gittin Gideli
#Yıldıray Gürgen - Sen Yarim İdun

***

Gördüğü rüyanın etkisinden zorda olsa çıkan Fatih, uzandığı yatakta uyumuş olduğu birkaç saatlik bir uykudan sonra ayaklandı. Karnı kurt gibi açtı, akşam yemeğe gideceği için bir şey yemek istemiyordu. Talya'nın el lezzeti çok güzeldi ve bundan mahrum kalmak istemiyordu.

Oturduğu yerde izlediği duvardan gözlerini çekti ve banyoya gidip elini yüzünü yıkadı. Sonra dolabına yaklaştı ve birkaç parça bir şey aldıktan sonra kapağı kapattı. Üzerini değiştirdi ve şarja takmayı unuttuğu telefonuna uzandı. Saat beşe geliyordu, ne çok uyumuştu böyle? Bartu'dan mesajlar vardı. Ama ondan yoktu.

Bartu: Aradım açmadın yine (14:34)

Bartu: Uyuyorsun diye düşünüyorum

Bartu: Neyse gördüğünde dön bana

Bartu: Erken gel bize benim işim erken bitti eve dönüyorum (15:21)

Bartu: Evdeyim şimdi (15:58)

Bartu: Hay ben böyle işin Fatih (16:09)

Bartu: Açsana oğlum telefonu!

Bartu: Telefonu eline alınca dön bana (16:32)

Dudağına yerleşen buruk bir gülümseme ile rehbere girdi ve anahtarını cebine atarken kardeşini aradı. Telefon hemen açılmıştı.

"Şükür be oğlum!" dedi Bartu rahatlayarak. "Aradın sonunda."

Yorgunca güldü Fatih. "Doğru tahmin, uyuyordum. Kalktım şimdi giyindim. Geliyorum size."

"İyi aferin. Dikkatli kullan arabayı. Yemeği hazırlıyoruz biz de, gel yeriz."

"Saat daha beş, erken değil mi akşam yemeği için?"

"Ekstra bir şeyler yapacağız yani oğlum. Ama saat çok da geç olmadan otururuz sofraya.."

"Tamam. Var mı eksik bir şey? Alayım gelirken."

BABA OLMAK +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin