Bartu Ekin genç yaşta mesleğinde başarılı bir başkomiserdir. Bir gece, arkadaşlarıyla gelenek hâline getirdikleri halısaha maçından dönerken, durduğu büfenin önünde kulak misafiri olduğu bir konuşmayla, kendini hiç beklemediği bir olayın içinde bulu...
Hepinize merhaba sevgili okurlarım!🍒 Nasılsınız? Umarım iyisinizdir <3 Güzel bir bölümle geldimmm.💝 Bekletmeden hemen bölüme alayım siziii.✨ Oy vermeyi ve isterseniz de yorum yapmayı unutmayın lütfennnn.😍 Keyifli okumalar efendim.🌼
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Fatih, Burçak ile ayrıldıktan sonra kısa süreliğine emniyete geçti. Odasına girmeden Suzan'a imza için dosya var mı diye soracaktı. Ama yerinde olmadığını görünce odasına gitmeye karar verdi. Masanın üzerinde duran dosyalara dikkatini verip hemen sınıflarına ayırdı.
Bartu emniyette yoktu. Muhtemelen ya yeni çıkmıştı ya da hiç gelmemişti. Bugün konuşmadıkları için pek bir bilgisi yoktu Fatih'in. Çekmecede duran ifadeleri de dosyaların aralarına koyduktan sonra kalemlik ve post it'lerin arasında duran bir zarf dikkatini çekti. Acelesinden açtı ve görev bilgilendirmesi olduğunu gördü. Masasından kalktı ve Suzan'a vereceği dosyaları da aldıktan sonra odasından çıktı. Suzan yerindeydi bu sefer. Masasına yürüdü ve elindekileri masasına bıraktı.
"Ben hallettim bunları."
"Tamamdır komiserim." dedi Suzan gülümseyerek. Kahvesinden bir yudum aldı ve dosyalara uzandı.
"Bartu geldi mi bugün?" dedi Fatih.
"Sabah geldi ama fazla durmadan çıktı komiserim." dedi Suzan kaşları havalanırken. "Dinlenmek istediğini söyledi."
Fatih başını salladı ve zarfı gösterdi. "Görev bilgilendirme gelmiş."
Suzan başını kaldırıp, kafa salladı. "Evet komiserim. Ben inceledim ve oldukça ciddi bir görev. Pek sıcak bakamıyorum ben."
Fatih şüphelenmişti. "Bir şey mi biliyorsun?" dedi. Onlar bilmeden çoğu şeyi Suzan bilirdi. O yüzden belki de bildiği şeyler olabilirdi.
"Yok komiserim yanlış anladınız. Bir şey bilmiyorum. Sadece ben de okudum zarfı ve bilmiyorum, içime kötü bir his doğdu. Gitmenizi istemem."
Fatih, "Anladım.." dedi ve kafa salladı. "Kenan Ali ve Bartu ile konuşayım da.."
Fatih başıyla müsaade alıp odasına döndü ve ceketini alıp odadan çıktı. "Var mı bir istediğiniz kaçıyorum ufaktan ben?"
Suzan ve onun masasında duran Kenan Ali, ikisi aynı anda 'yok komiserim' dediler ve Fatih başıyla onaylayıp emniyetten çıktı. Arabasına binip yola koyuldu. Bartu'ya gitmeye karar verdi.
Günün pazartesi olmasının verdiği bir trafik vardı. Fatih kırmızı ışıkta durdu ve kemerini takmadığını fark edince hemen taktı. Ardından yeşil ışıl ile yoluna devam etti. Bartu'nun evine yaklaşık yirmi dakika kalmıştı. Dört yol kavşakta dönecekken frende duran ayağının titrediğini boşaldığını hissetti. Hemen gazdaki diğer ayağını çekip frene bastı ve hiç yapmadığı bir şeyi yaparak hızla sağa çekti. El frenini de indirdikten sonra hızla arabadan indi ve kaldırımlara oturdu.
