BABA OLMAK +18

Bölüm 57: İhtimal

Merhabalarrr merhabalarrrrrr🙃💗

Söylediğim gibi zaman atlaması yapacağım bir bölüm ile geldim. Burçak kızımız nihayet ameliyat olacak.🥳

Bakalım sonrasında neler olacak? Haydi hep beraber görelimmm🥳🥳

Oy vermeyi ve isterseniz de yorum yapmayı unutmayın lütfennnn🥴

Loveeee uuuuu💖💓💕

***

Bir Hafta Sonra

Sabah olana dek gözünü bir türlü yumamayan Fatih, sıkıntıyla nefeslenmesi ile yataktan kalktı. Saatlerdir yatakta dört dönüyordu ve gözüne bir gram uyku girmek bilmiyordu. Kalbi sürekli heyecanla çarpıyor, yarın için türlü hayaller kurup beynini uykudan uzak tutuyordu..

Yataktan kalktığı gibi telefonunu cebine atıp, odasından çıktı. Mutfağa doğru giden adımları ile cebinde titreyen telefonuna baktı. Birkaç banka ve indirim mesajı dışında bildirim paneli boştu. Telefonu cebine koydu ve mutfağın ışığını yakıp masaya oturdu. Şimdi uykusu yoktu. Kahve içse olmayan uykusu daha da olmayacaktı. Tek sefer için de çay demlemek saçma olacaktı. Bitki çayını ise şuan içmek istemiyordu. Oturduğu yerden kalkıp buzdolabını açtı ve dolabın içerisine göz atmaya başladı. Saniye süren boş bakışlarından sonra dolabın kapağını kapattı ve geri yerine oturdu. Dirseklerini masaya yaslayıp saçlarını karıştırdı. Telefonunu cebinden çıkartıp, önüne aldı. Saat sabaha karşı dörde geliyordu. Birazdan gün doğacaktı ve Fatih eve geldiğinden beri (19:00) bir gram uyku uyumamıştı. İki gün peş peşe görmüş olduğu kabus yüzünden kafasında kurmadığı senaryo kalmamıştı. "Saçmalıyorsun.. Burçak bu düşündüklerini duysa üzülür." deyip başından kötü olan her düşünceyi atmaya çalıştı.

Telefonda boş boş ekran üzerinde gezinirken Bartu'nun çevrim içi olduğunu gördü ve hemen sohbet kısmına girdi.

Fatih: Devrem

Omzunda yatak karısının saçına öpücükler kondurarak, kendisine gönderilen sorgu dosyalarını okuyan Bartu, önüne düşen bildirim ile kaşlarını çatmıştı. Bu saatte ne olmuştu ki? Bir şey mi olmuştu?

Bartu: Fatih'im?

Fatih: Uyuyamıyorum anasını satayım

Bartu: Niye oğlum?

Fatih: Yarın için gözüme uyku girmiyor kafayı yiyeceğim düşünmekten

Bartu: Ah be kardeşim

Fatih: Elimde değil

Bartu: Konuşmuştuk hani bugün sıkıntı yok demiştin

Fatih: Sıkıntı tabii ki yok devrem

Fatih: Ama ne bileyim hem heyecanlıyım hem korkuyorum

Bartu: Heyecanı anlarım da korku neden? Görmez diye mi?

Fatih mesaja uzunca baktı ve içinde tuttuğu nefesi dışarı verdi. Göremez diye korkmuyordu. 'Görürse ne olur acaba?' diye korkuyordu..