BABA OLMAK +18

Bölüm 35: Yalan Söyleme

Hepinize merhaba sevgili okurlarım!💘🎠

Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.. Ben biraz daha iyiyim. Hastalığım geçti!🤭

Güzel bir bölümle geldim.. Umarım beğenirsiniz.🍩

Oy vermeyi ve isterseniz de yorum yapmayı unutmayın lütfen..🌸

Hatalarım var ise affola..❤️

Keyifli okumalar diliyorum!🍉

***

Bölüm 33: Nihayet'ten Hatırlatma..

"Özen dosyası komiserim."

"Evet."

"Benim ilgilenmemi istemiştiniz.."

Kafa salladı Bartu.

"Burçak Özen," dedi Kenan Ali ve Bartu oturduğu yerde doğruldu.

"Kardeşi Buğlem Özen ile birlikte nihayet bulundu komiserim."

✨

"Ney?" dedi Bartu. Bir an duyduğu cümleyi idrak edememişti.

"Bulundular komiserim." dedi yeniden Kenan Ali ve elindeki dosyayı masaya doğru bırakıp, uzattı. "Neredeyse yarım saat önce emniyete bir telefon geldi. Suzan siz yoksunuz diye bana yönlendirdi ve Özen Dosyayı ile alakalı olduğunu öğrenince hemen ilgilendim."

"Nasıl.. yani nasıl bulundular, neredeymiş bunlar bunca ay."

"Isparta komiserim."

"Isparta mı?"

"Evet."

"Kim aradı nasıl bulunmuşlar nasıl olmuş bir anlat."

"Komiserim, ben, bu dosyayı bana verdiğiniz gün neredeyse heyecandan uyuyamadım. Bu yüzden işimi titizlikle yaptım. Sizin de güveninizi boşa çıkartmak istemedim.. Benden önce bu dosyayı verdiğiniz komiser arkadaşlar bazı detayları atlamışlar. Mesela Fatih komiserimin telefonuna bakmamak gibi. Ben o yüzden sizden telefonu istemiştim. Telefonda Burçak Özen'in kaybolduğu güne ait olan aramalara baktım. Sayısız arama mevcuttu. Ama sadece bir tanesi kayıtlı olmayan bir numaraydı. Numara hakkında aramıştırma istedim. Numara Burçak Özen'in abisi, Buğra Özen'e ait çıktı. Kendisi askermiş. Hatta bir Asteymen. Bu yüzden sabit bir hat kullanması olağan değildi. Ama günler sonra o telefonun kullanıldığına dair sinyaller aldığımda da hemen takip ve adres kontrol istedim. Bir karargah adresi bulundu; Şırnak'ta. Karargah ile dün iletişime geçmek istedim ama tüm askerlerin görevde olduğunu söylediler. Bugün tekrar şansımı denedim ve birkaç soru sorduğum zaman Buğra Özen'in şehit olduğunu öğrendim. Zaten yarım saate kalmaz bir telefon daha geldi. Bu sefer Isparta emniyetindendi. Isparta'nın en ıssız köylerinden birinde kalıyorlarmış. Yanlış değilsem halalarında. Buğra Özen onları oraya götürüp göreve gitmiş. Zaten bir daha da dönememiş. Eve şehit haberini vermek için gelen komutanlar ikisinin dediklerinden ve anlattıklarından dolayı onları emniyete götürmüşler. Emniyette bizimle iletişime geçti. Böylece bulunmuş oldular. Durum böyle komiserim."

Bartu pür dikkat dinlediği şeylere inanamazken kafa salladı ve konuştu. "Sağlık durumları nasıl? Söylemiştim sana Burçak görme engelli."

Kenan Ali bilmiyorum şeklinde ellerini yukarı kaldırdı ve konuşmasına devam etti. "Yoldalar. Emniyete geliyorlar. Gelmeleri birkaç saati alır. Malum yol uzun. Gelir gelmez bir sağlık tetkitinden mutlaka geçmelerini sağlayacağım.."

"Sağol.." dedi Bartu ve onun omzuna dokunup iki kere pat pat yaptı. Ardından sarıldı. "Aferin Kenan Ali.. Aferin.." dedi. Kenan Ali gülümsedi.

Ona emniyete geldiği gün duyduğu ön yargı gün gün erisede şuan sebepsiz yere utanmıştı. Kenan Ali saygısını bozmadan selam verdi ve izin isteyip odadan çıktı.