BABA OLMAK +18

Bölüm 9: Engel Değil

Burçak: Günaydın Fatih 💗

Burçak: Bugün buluşacağımız için çok heyecanlıyım. Sana uyuyacağım dedim ama heyecandan uyuyamadım. Erkenden kalktım ve saat dördü heyecanla bekliyor olacağım..

Burçak: Sen çoktan kalkıp, belki de ise gitmişsindir. Uyandığım için yazmak istedim.

Burçak: Hayırlı işler sana. Kendine dikkat et.

------

Okuduğu her mesajda yüzüne yayılan gülümseme daha bir anlam kazanıyordu. Nasıl zarifti kendisini.. Çok güzel bir üslubu, çokta güzel bir kalbi vardı. Onu her anlamda düşünüyordu..

Fazla bekletmeden gördüğü mesajlara yanıt verdi ve emniyete sürdü.

Emniyete geldiğinde odasına girene kadar herkesle konuştu ve selamlaştı. Bartu'nun da yeni geldiğini öğrenince önce onun odasına gitmek istedi. Kapıyı çaldı ve 'gel' sesini duyunca içeri girdi.

"Fatih'im.."

"Günaydın devrem.."

"Bu ne şıklık Fatih bey. Özel bir gün mü bugün?"

Fatih Bartu'dan böyle bir soru bekliyordu. Ki zaten sormasa bile kendi diyecekti. Her şeyini kardeşiyle paylaşıyor ve anlatıyordu.

"Vallaha özel bir gün devrem." dedi heyecanla. İçi içine sığmıyordu.

"Otur bakalım anlat. Uçacaksın yoksa.." dedi Bartu gözle görülür bir imayla..

Fatih gülerek oturdu ve yüzünü kardeşine döndü. Kardeşi ona meraklı gözlerle bakıyordu ve elbette bir açıkla bekliyordu. Yavaş yavaş konuştu Fatih. Heyecandan sesi titreme noktasına gelmişti.

"Ya devrem demiştim ya sana bir kız var.."

'Haa..' diye bir nida kaçtı Bartu'nun ağzından. Hiç şüphesiz ki kardeşini böyle görmekten çok memnundu. Bambaşka bir adama çalışıyordu bu Fatih'in halleri..

"Saat dört gibi buluşacağız nasipse işte. Ondan böyle bir özendim kendime."

Hızla ayağa kalkıp kollarını iki yana açtı ve kendi etrafında döndü Fatih. "Olmuş mu devrem?"

Bartu gülerek oturduğu koltukta geri yaslandı ve kafasını hayır anlamında iki yana salladı. "Hiç olmamış devrem ya.."

Fatih'in anında omuzları düşmüştü ve odada duran aynadan kendine bakmaya başlamıştı. Neden olmamıştı ki? Oysa güzelce düşünüp özenle ütülemişti..

Arkadaşına baktığında kahkaha attığını gören Fatih eline ne geçerse atmak istedi ama durdurdu kendini. "Ne gülüyorsun lan?"

"Oğlum sen aşık mı oldun? Olmama gibi bir durum olabilir mi? Çok yakışıklısın kardeşim, olmuş. Takılıyorum sadece.."

Fatih derin bir nefes alıp verdi ve geri yerine oturdu. "Vallaha devrem aşırı heyecanlıyım ben."

"Niye oğlum, buluşacaksın işte. Kasma bu kadar.."

"Devrem olur mu hiç öyle buluşacaksın işte deyip sıyırıp atmak.. Heyecandan uyuyamadım ben."

"Ne diyorsunnn.." diye güldü Bartu. Fatih şuan gerçekten utanmasa heyecandan titreyecekti.

"He valla."

"Kasma güzel kardeşim. Her şey gönlünce olsun. Dört dediğine göre belli ki işleri bana yıkıp kaçacaksın.."

Fatih'te güldü ve yeri yaslandı. "Gelelim o konuya.. Bir güncük idareden bir şey olmaz bence."

"Olmaz olmaz gidersin sen.." dedi Bartu gülerek. Fatih'e minnetle gülümseyip ayağa kalktı.