7 Temmuz 2002
Bugün epey bir zaman sonra bir hediye aldım. Kendisi oldukça görgülü, altmış yaşında ama gördüğüm pek çok kadından daha güzel bir hanımefendi. Adı Feride'ymiş. Hastaneye birkaç ay önce yattığını hatırlıyorum. İstanbullu değil, nereli olduğunu sormak ise hiç aklıma gelmedi. Aslında benim hastalarımdan değil, bir başka meslektaşımın hastasıydı ama ne hikmetse beni yanına çağırdı. Bir ayna verdi. Adına Kara Ayna diyor. Kenarları altın varaklı, adı üzerinde kara bir ayna. Kendini pek iyi göremiyorsun ama yine de görünüyor. Ona bunu ne yapacağımı sorduğumda 'sen onu al, o bilir' dedi. Aynanın artık kendisinde kalmasının bir anlamı olmadığını söyledi. Söylemek istediği şeyi anlamadım. Ölüm döşeğinde olamayacak kadar iyi bu yüzden ne söylediğini bilmez bir halde değil. Tüm bunların ne anlama geldiğini sordum ama konuşamayacağını, bitap düştüğünü söyledi.
Ayna tam karşımda, yazarken ara ara gözüm ona kaymıyor değil. En son bir hediye aldığımda yeni evlenmiştim. Sene 95. O vakitten beridir ne ufak bir hediye ne de bir çiçek görüyor yüzüm. Ne yalan söyleyeyim her şeye rağmen bu hediyeyi seve seve kabul ettim. Hatta Feride Hanımla bir kare fotoğrafımız olsun bile istedim. Aynayı ise yatak odamın en güzel köşesine koyacağım ki baktıkça biraz olsun gülümseyeyim.
Nergis
***
Medya: Kara Ayna'nın müzede sergilenen orijinali.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARMAĞAN (Tamamlandı)
Paranormal*WATTYS 2023 KAZANANI* Eski hayatından kaçıp onu terk etmeye hazırlanan erkek arkadaşıyla beraber İstanbul'a taşınan Yasemin Altan'ın yolu Bağ Bozumu adlı bir antikacıya düşer. Antikacıda çalışan, dikkat çekici genç adam ona hayatını değiştirecek bi...
