34. Bölüm ~ Davetsiz Misafir

En başından başla
                                    

“Eski defterler kapanıyor sanırım.”dedi ifadesiz yüzüyle.

“Yoruldum Ozan. Çok yoruldum. Artık suçlu, günahkar ve zalim kim umurumda bile değil. Ben yıllarca bir aile özlemi çektim. Şimdi annem var. Bunun yanında kardeşim bile var. Tüm bunları elimin tersiyle itmek ve hesap soracağım diye gelecek güzel günlerimi harcamak istemiyorum.”

“Doğru olanı yapıyorsun Yasemin. Seni üzen, yaralayan herkesten hesabını sormanı istiyorum ama diğer yandan bunları yaparken en çok sen üzüleceksin. Benim önceliğim sensin. Nasıl mutlu olacaksan öyle davran.”

"Elimden geleni yapıyorum. Geçmişle yaşamak istemiyorum. Herkes yeterince acı çekmiş zaten. Acılara bir çentik de ben atmak istemiyorum."

Uzanıp dudağıma bir öpücük bıraktı. Yavaş yavaş mayışmaya başlamıştım ki aklıma yeni bir gündem maddesi geldi. Onu da aradan çıkarırsam bu geceyi tamamlayabilirdik.

Yara bere içindeki ellerini tutup morarmaya başlamış eklemlerini işaret ettim.

“Bunlar neden oldu?”

“Yumruklarımın tadına müptela olan biri yeniden tadına baktı.”dedi sırıtarak.

“Eğer çok aşırı gizli değilse, bu müptelanın kim olduğunu öğrenebilir miyim acaba?”

“Yakında mahkemesi olan ve suç dosyası bir hayli kabarık, gereksiz biri…”

Kim olduğunu tahmin etmiştim ama onunla ilgili konuşmak istemiyordum. Diğer yandan alacağı cezayı, işlediği diğer suçların verilecek hükme ne kadar artısı olacağını da deli gibi merak ediyordum.

“Ömür boyu çıkamayacak kadar çokmuş değil mi?”dedim bir umut.

Elini ensesine atarak, “Çok,” dedi. “Tahmin ettiğimizden de çok üstelik. Fakat haftalardır uzmanlar tarafından gözlemlenen ve sorgusu devam eden şerefsizin akli dengesi yerinde değildir raporu işin rengini değiştiriyor.”

“Nasıl?”dedim kucağından kalkmaya yeltenerek. Belimden tutarak kalkmama izin vermedi.

“O rapor olduğu sürece alacağı hiçbir ceza yok…”

“Ama o raporlar sahteydi. Sana vermiştim ben onları. Sahteydi onlar. Hatta o raporu veren doktorlar-“

“Yasemin, burada haftalardır onu kanıtlamaya çalışıyoruz ama sonuç alamıyoruz. O dönem verilen raporlar sahte olabilir ama son kurul raporları akıl sağlığının yerinde olmadığını kanıtlayan bulgularla dolu.”

“Dışarı çıkıp elini kolunu sallaya sallaya dolaşacak yani? Hiçbir şey olmamış gibi, işlediği onca suç yokmuş gibi topluma karışacak ve istediği gibi yaşayacak, öyle mi?”

“Yirmi dört saat profil uzmanları tarafından izleniyor. O raporu çürütmek için her hareketini anlamlandırıyorlar.”

“Yani hala bir umut var ceza alması için, değil mi?”dedim yürekten dualar ederek.

“Umut hep var Yasemin. O şerefsiz hak ettiği cezayı muhakkak alacak. Bir hafta sonra net rapor çıkacak.”

Olumsuzu düşünmek istemiyordum. Akıl sağlığı yerinde olsun ya da olmasın cezasını en ağır biçimde çekmeliydi. Sırf bana yaptıkları için değil, bilmediğim ve bilmek bile istemediğim kabarık suç dosyasında ne varsa cezasını çeksin istiyordum.

“Şimdi,”dedi beni kendine iyice bastırarak. “Beni ekip eğlenmeye gitmenin cezasını verebilirim…”

Belimi tutan ellerine tırnaklarımı geçirdim. Acısına aldırmadan beni yeniden kendine bastırdı.

YASEMİN (Tamamlandı) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin