အဆိပ်/လီဝေယန်း

၆၅/၃။ ဗျူဟာထဲက ဗျူဟာ

"ဒါက မခြေမငံဖြစ်လွန်းနေတာ နူပိ သိပါတယ်၊ ပြီးတော့ မတော်မတရားတွေ ဖြစ်တာကြောင့် ဝဋ်လည်မယ်ဆိုတာလဲ နူပိနားလည်ပါတယ်၊ ဒါပေမဲ့... နူပိ တာ့ဖူးရန်ရဲ့ အမိန့်ကို မလွန်ဆန်နိုင်ခဲ့ဘူးရယ်... သူများတွေ သိသွားမှာလဲ စိုးတော့ နူပိ ညဘက်တွေမှာပဲ မြုပ်တာတွေ လုပ်ခဲ့ပါတယ်၊ ဒီအရုပ် ခုနစ်ရုပ်က သစ်ပင်အောက်မှာ မြုပ်ထားတာ အပြင်ကို... အိမ်ဝန်းထောင့်တိုင်းမှာ တစ်ရုပ်စီရယ်... မမလေး ကုတင်အောက်မှာ တစ်ရုပ်ရယ်၊ နောက်ဆုံးတစ်ခုက. . . ."

ဟုန်လော့မျက်နှာ နီမြန်းလာပြီး သူမ ပြောထွက်အောင် ပြောလိုက်တော့သည်။ "နောက်ဆုံးတစ်ခုက အိမ်ဝန်းနောက်က မြက်တောထဲမှာရယ်"

လီဝေယန်း အသာပြုံးမိသည်။ သူမကို ဒုက္ခတွင်းထဲ တွန်းပို့ပေးမည့် တာ့ဖူးရန်၏ ထောင်ချောက်လှည့်ကွက်များ တစ်ခုပြီး တစ်ခု ပေါ်လာခဲ့ပြီ။ သူမသာ ယခုလို အစောကြီးကတည်းက ကြိုတင် မသိလိုက်ပါလျှင် သူမ မည်သို့မည်ပုံ သေသွားသည်ကိုပင် မသိလိုက်ရသည့် ဘဝရောက်သွားနိုင်သည်။ သစ်သားရုပ်ကလေးတွေတဲ့လား။ 'အဲ့ဒါ စုန်းကဝေ အတတ်တွေပဲ...!'

သူမ ဟုန်လော့ကို မေးလိုက်သည်။ "မင်းနဲ့ အတူ တွဲလုပ်နေတဲ့ သူ ရှိသေးလား"

ဟုန်လော့ ခေါင်းခါလိုက်ကာ ဆိုသည်။ "နူပိ မသိပါ..."

လီဝေယန်း ခေါင်းတညိတ်ညိတ်ပြု၏။ "ဒါဆို ဒီနေ့ကစပြီး မင်း ဘာမှ မသိထားသလို ဆက်ဟန်ဆောင်နေရမယ်"

ဟုန်လော့ အံ့သြသွားမိသည်။ သူမ ခေါင်းမော့လာကာ ဆိုသည်။ "ရှောင်ကျဲက ကျွန်မကို အနားမှာ ဆက်ပြီး နေခွင့်ပြုမှာလား..."

လီဝေယန်းက ပြုံး၏။ "မင်းသာ ဆန္ဒရှိရင်... တို့ မင်းကို မနှင်ထုတ်ပါဘူး၊ ပြီးတော့ အရင်လိုပဲ ဆက်ဆံမှာပါ..." 

သူမက သူမကို သစ္စာဖောက်ဖူးသူအား အနားမှာထားရဲသည်။ သူမမှာ မိမိကိုယ်ကို ယုံကြည်မှု လွန်ကဲနေခြင်းကြောင့် မဟုတ်။ သို့သော် တစ်ဖက်သား၏ ပျော့ကွက်ကို သူမ ပိုင်သောကြောင့်သာ။ ဟုန်လော့ဆိုသော ဤမိန်းကလေးမှာ လိပ်ပြာကလေးက သန့်နေသေးလေသည်။