အဆိပ်/လီဝေယန်း

၅၉။ လေပွေ အဝေ့

[၁] ဝိုက်ကုန်း waigong - မိခင်ဘက်မှ တော်စပ်သော အဘိုး
ကျိုကျို jiujiu - မိခင်ဘက်မှ တော်စပ်သော ဦးရီး

[၂] ထိုက်ဇီ Taizi - အိမ်ရှေ့မင်းသား

[၃] ဟော်/ ဟို (ကြား)hou - မြို့စားမင်း

[၄] ရှုနွီ shu nu - ရှု သမီး / ကိုယ်လုပ်တော်မှ မွေးသော သမီး

[၅] ချန်ပေ့ Zhangbei - လူကြီးသူမ / အကြီးတော်များ
(ကျန်နဲ့ ချန် ကြားကအသံ/ သိုင်းကားကြည့်နေကျတွေဆို ကြားဖူးမှာပါ)

______

၅၉။ လေပွေ အဝေ့ (Nc)

သူ့စိတ်တွင်း တစ်စုံတစ်ခုသော ခံစားချက်တို့ လှုပ်ရှားလာမိသည်နှင့် ထောပါကျန်း ပြုံးကာ ဆိုလိုက်သည်။ "ဒီကနေ့ စားသောက်ပွဲရဲ့ အဓိက လူက စန်းရှောင့်ကျဲ မဟုတ်လား၊ ဘာလို့ ဒီနေရာမှာ လာပုန်းနေတာလဲ"

လီဝေယန်းကတော့ ဆံနွယ်များအကြား လက်ဖြင့် ပျင်းရိ ပျင်းတွဲ သပ်ဆော့နေကာ အသာပြုံးနေသည်။ "ဒီစားပွဲမှာ တာ့ကျဲ လှလှပပလေး ဝတ်စားပြီး လူလုံးထွက်ပြရမှာလေ၊ ကျွန်မက တာ့ကျဲရဲ့လမ်းမှာ ဝင်ရပ်နေရင် အကြိမ်ရာထောင်ချီ သေပေးရင်တောင် မကြေနိုင်မယ့် အပြစ်မျိုးဖြစ်သွားပါဦးမယ်...!"

"မင်း ဘာတွေ ပြောနေတာလဲ" ထောပါကျန်း အံ့သြသွားမိသော်လည်း အပြင်ပန်းကတော့ နွေးထွေးသော အပြုံးကို မပျက်စေဘဲ ဆက်ထိန်းထားလေသည်။ "ဒီညနေစာစားပွဲက တာ့ရှောင့်ကျဲအတွက် လုပ်ပေးတာ မဟုတ်ဘူးလေ"

လီဝေယန်း ညင်သာသာ ပြုံးလိုက်၏။ "ဒီနေ့ စန်းဟွမ့်ဇီက ကျွန်မကို လာပြီး ဂုဏ်ပြုပေးတယ်ပေါ့နော်... ဒါပေမဲ့ တကယ်တမ်းတော့ အရှင့်သားက ကျွန်မတို့ ညီအစ်မနှစ်ယောက်မှာ ဘယ်သူ့ကို ဖခင်က ပိုအလေးထားသလဲဆိုတာကို ချိန်ဆတွက်ချင့်နေချင်တာပဲ မဟုတ်လား"

"မင်း. . ." သူမ ဤမျှ ပွင့်လင်းလိမ့်မည်ဟု ထောပါကျန်းထင်မထားခဲ့။ သူ မှင်သက်သွားမိပြန်သော်လည်း ဆက်လက်ပြုံးနေကာ မူလကလို ဟန်မူမပျက်ဆက်နေလေသည်။

လီဝေယန်း မျက်ခုံးတစ်ဖက် ပင့်လိုက်ကာ သူ့ကို သေချာကြည့်လိုက်သည်။ "စန်းတျန်းရှ စိတ်ပူစရာတော့ မလိုပါဘူး၊ ကျွန်မက ပိရှနဲ့ ဖခင်ကို ကူညီပြီး ပြဿနာကို ဖြေရှင်းပေးခဲ့ပေမဲ့... ဖခင်ရဲ့ မျက်လုံးထဲမှာတော့ ကျွန်မက အမြဲတမ်း သူ အာရုံစိုက်စရာမလိုတဲ့ ကိုယ်လုပ်တော်သမီး ဖြစ်နေမှာပဲ... ဒီအန်းဖိန်မင်းသမီးဆိုတဲ့ အရာဟာလဲ နားထောင်လို့သာ ကောင်းတဲ့ ဘွဲ့အမည်သက်သက်ဖြစ်နေတာပဲ၊ တာ့ကျဲကတော့ မတူဘူး... တာ့ကျဲက ဖခင်ရဲ့ ချစ်သမီးလေး ဖြစ်နေရုံသာမက စစ်တပ်အာဏာပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့ ဝိုက်ကုန်းတွေ ကျိုကျိုတွေ[၁]လဲ ရှိတယ်၊ ဒါပေါ့ အလှအပအရာမှာလဲ ပြိုင်စံရှားလေ... တာ့ကျဲကသာ စန်းတျန်းရှားအတွက် အသုံးအဝင်ဆုံး ဖြစ်မှာပါ"