{ကံၾကမၼာ ေစရာ :𝐌𝐌 𝙏𝙧𝙖𝙣𝙨𝙡𝙖𝙩𝙞𝙤𝙣}

Chapter 76

   ဟေးချန် အရင်က ဆေးစာအုပ်တွေကို နည်းနည်းတော့ လေ့လာဖူးသည်။ သူ့အရင်ဘဝကဆိုလည်း ဒုက္ခသုတ်ခ ခံခဲ့ရတဲ့အချိန်တုန်းက ဘာဘာရီယန်အမျိူ းသမီး အာမာ ဆီကနေ အိမ်တွင်းဆေးကုနည်းလို အမြန်ကယ်ဆယ်နိုင်တဲ့ ကုသနည်းများကို သင်ခဲ့ဖူးသည်။အခုလောလောဆယ်တော့ သူ့ဆီမှာ ချူ းလျန်ထည့်ပေးလိုက်တဲ့ ဘက်စုံသုံးတရုတ်ဆေးဝါးအချိူ့လည်း ရှိနေသည်။အခုလိုအချိန်မျိူ းမှာ ထိုဆေးတွေက အနည်းနဲ့အများတော့ အသုံးဝင်နေနိုင်သည်။

    သူက စစ်သားဘေး ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ပြီး သွေးခုန်နှုန်း, မျက်ခွံတွင်းနဲ့ လျှာတို့ကို စစ်ကြည့်လိုက်သည်။ထို့နောက်တော့ သူ့အကျီထဲက ဆေးထည့်ထားတဲ့ အိတ်ရှုံ့အသေးလေးကို ထုတ်လိုက်သည်။ ထိုထဲက ပျားရည်ရောင်ဆေးတစ်လံူးထုတ်လိုက်ပြီး စစ်သားကို ကျွေးလိုက်ပေမယ့် စစ်သားရဲ့ပါးစပ်က အရမ်းခြောက်ကပ်လွန်းနေတဲ့အတွက် ဆေးကို မမျိူ ချနိုင်ဖြစ်နေသည်။ဟေးချန် သူ့ခါးက အိတ်တစ်လံူးထဲက ဘူးသီးခြောက်ဗူးကို ယူပြီး အဖံူးဖွင့်လိုက်တော့ : ချိူ မြ မွှေးကြိုင်တဲ့ဝိုင်အနံ့က စိမ့်ထွက်လာသည်။

   အနံ့က လေထုထဲ ပျံ့နှံ့သွားတော့ အချိူ့အရက်ဂျိူ းများက ထိုအနံ့နဲ့တင် မျှောပါသွားကြကုန်သည်။ဟေးချန်ကတော့ အခြားလူတွေကို ဂရုစိုက်မနေပဲ စစ်သားပါးစပ်ထဲကို တငုံစာ တိုက်ပေးလိုက်သည်။ နောက်တချိန်မှာတော့ သူ့ဗူးလေးကို အမြန်ပိတ်ပြီး ခါးမှာ ပြန်ချိတ်ထားလိုက်သည်။

     ကိစ္စဝိတ်စပြီးတော့ ဟေးချန်က ဘေးက စစ်သားအချိူ့ဘက် လှည့်ပြောလိုက်သည်။
   " အခုတော့ သူအဆင်ပြေသွားးပြီ။ သူ့ကို တဲဆီပြန်ပ်ု့ပေးလိုက်ကြတော့ ညဘက် ကောင်းကောင်းနားလိုက်ရင်တော့ သူသက်သာသွားမှာ"

  ခေါင်းဆောင်ကောင်းက ဟေးချန်ရဲ့ပုခုံးကို ပုတ်လိုက်ပြီး
   " ဒီကရဲဘော်က ဖျားနေတာကို ဘယ်လိုကုရမလဲဆိုတာကို သိတာပဲ။ ဒီစစ်သားကတော့ ဒီနေ့ မင်းအပေါ် ကျေးဇူးကြွေးတင်သွားပြီ။ဒါပေမယ့်.... ခုနက မင်းသူ့ကို တိုက်လိုက်တာက ဘာဝိုင်လဲ? ဖျားနာနေတဲ့လူက အရက်မသောက်သင့်ဘူးလေ"