Apostle Thirteen: The Return of the Queen

Chapter 38: THE FIRST DAY

Chapter Thirty Eight: THE FIRST DAY

LYRA POV

Kanata Edogawa

Sigurado ako na nakita ko na ang pangalan na yan dati, pero saan? Kailan? Hindi pa naman ako ganun katanda para maging malilimutin pero hindi ko talaga maalala kung saan ko naencounter ang pangalan na yan.

Napatigil ako sa paghakbang ng kumirot ang paa ko. Peste na yan, dahil sa paa na ito, hindi ako makapagdrive. Sabi naman nung doctor, one week lang at babalik na sa dati ang paa ko basta wag lang daw akong magiging pasaway.

As if namang pasaway ako, ang bait ko kaya.

Nakakahiya, for the first time, magtataxi ako. Pulubi na ako. Kailangan talaga gumaling na ang paa ko para makapagdrive na ulit ako.

Ang alam ko papara ka lang para makasakay ka ng taxi pero tinatamad ako kaya itinaas ko na lang yung crane na hawak ko at sakto namang may tumigil sa harapan ko.

Sumakay na ako sa loob ng taxi at iniwan sa labas yung maleta ko. Aba, sinuswerte naman ata tong driver na ito kung ako pa ang magbubuhat nun since babayaran ko sya.

"もう少しスピードを扱う" (pakisamahan ng konting bilis)

"忍耐" (Pasensya na po) saka nya inilagay yung maleta sa likod ng sasakyan.

This is not the first time na nagpunta ako ng Japan pero saglitan lang lagi ako dito, now it gives me the feeling of first time habang nakadungaw ako sa bintana habang bumabyahe.

Kung hindi ako nagkakamali, dito nakatira ang malanding lalaki na yun, pati yung alipores nyang si Kneel.

Mukhang mapapakinabangan ko ang pangalan ni Caleb dito. Sa pagkakaalam ko, maimpluwensyang tao dito sa Japan ang mga Aragon dahil kaibigan nila ang mismong Emperor ng Japan. Kung paano sila naging magkaibigan, hindi ko alam.

Wala naman sigurong masama kung gagamitin ko ang panglan ni Caleb for my own advantage. Lyra Aragon. Ang pangit pakinggan.

"あなたが休暇のためにここにいる..." (Magbabakasyon po ba kayo dito?)

"いいえ、私はただ退屈を終え、私はまた、収入がなくなり、支払わない" (Hindi, tatambay lang ako tapos pagnabored, aalis din ako at hindi kita babayaran)

Hindi ko talaga maintindihan ang mga driver kung bakit nakikipagkwentuhan pa sa mga pasahero nila. Paano na lang kung maaksidente kami? Eh di natsugi agad ang kagandahan ko.

Hindi na naman sya nagsalita pa matapos nun, nakadungaw lang ako sa bintana habang tinatangay ng hangin ang mga hibla ng buhok ko.

There's something weird in this place.

Kung mga Mafia ang sa Italy, Yakuza naman sa Japan at aaminin ko, marami ding malalakas sa bansa na ito.

"ここはどこ？" (Saan po tayo?)

Saan nga ba? Hindi ko din alam kung saan ako maguumpisa. Masyadong malaki ang Japan para mahanap ko sa isang araw yung Kanata Edogawa na yun maliban na lang kung talagang swerte ako.

"あなたは私が指名手配の男をpagtanunganできることをご存知ですか？" (May alam ka ba na pwede kong pagtanungan ng mga wanted na tao?)

May tama na yata talaga ako, kanina ayoko syang kausapin pero ngayon-. Wag lang talaga syang magkakamali na sabihin ang police station kung hindi itatapon ko sya mismo palabas sa taxi na ito.