The Good Girl's Revenge (Published under IndiePop)

Chapter 55: Make a Wish

MARKY

"Do you really love her, son?" I looked at her and smiled. Sinandal ko 'yong ulo ko kay Mom habang nakaupo kami sa tapat ng puntod niya. "I think she's really special and I hope you can love again the same way you've loved her." Niyakap ko siya at hindi ko mapigilan na maiyak. Kapag bumabalik 'yong mga alaala, hindi ko maiwasan na masaktan.

"I don't know, Mom. Akala ko noon, alam ko na kung ano 'yong pagmamahal. Pero no'ng nakilala ko si Ginny, hindi pa pala." Tiningnan ko ulit 'yong puntod niya at hindi ko mapigilan na maisip siya. "Hindi lang pala puro laro at saya ang pagmamahal. Masasaktan at masasaktan ka. Matututo ka kung paano magsakrispisyo at mas uunahin mo 'yong kaligayahan niya kaysa sa 'yo."

"Masaya ako at naituro niya sa 'yo kung paano ba talaga magmahal. Nakakalungkot nga lang na wala na si Ginny." Tama si Mom, sa kanya ko 'yon natutunan. "But it's never too late, son. May babaeng nakalaan sa 'yo at hinihintay ka niya. You deserve to be loved."

Pinilit kong ngumiti sa sinabi ni Mom. Gusto kong paniwalaan na hindi pa nga huli ang lahat at may makikilala pa akong babaeng mamahalin ko at mamahalin ako pero kapag naiisip ko na wala na si Ginny, nawawalan ako ng pag-asa. Para sa 'kin, si Ginny na 'yong nakalaan para sa 'kin pero wala na siya e. Wala na 'yong babaeng mahal ko.

"I'm going home son. I need to cook our dinner for later. Will you be home?" Hinawakan ko 'yong kamay ni Mom. Tiningnan ko siya at ngumiti lang ako. "Okay, I know that smile. I'll see you tomorrow morning then."

"Thanks, Mom. I love you." Niyakap niya ako.

"Anything for my one and only Marky."

Hinatid ko siya sa kotse namin kung saan naghihintay 'yong driver. Kilalang-kilala na ako ni Mommy Olga. Kahit tingin at ngiti ko pa lang, alam na niya kung anong gusto kong sabihin kahit na stepmother ko lang siya. Sa kanya na ako lumaki dahil best friend siya ni Mommy. Sa lahat ng oras na kailangan ko ng karamay, nandiyan siya para sa 'kin.

Bumalik ulit ako sa puntod ni Ginny para magpaalam.

"I miss you, Ginny." Hinaplos ko 'yong puntod niya.

Miss ko na siya, sobra. 'Yong mga ngiti niya at kung paano niya ako tignan. Napaka-amo ng mukha niya kaya ang sarap niya titigan. Halos lahat sa kanya, nami-miss ko.

"I love you, and I always will." Pinigilan ko nang maiyak dahil alam kong ayaw niya akong nakikitang ganito.

Hindi ko alam kung makaka-move on pa ako sa kanya o hindi na. Hindi ko na nga alam kung kaya ko pang magmahal ulit. Sobrang sakit kasi buong buhay ko, hindi pa ako nagseryoso. Sa kanya lang pero nawala pa siya.

"Aalis na muna ako. Alam kong ayaw mo akong uminom at magbisyo pero gusto ko lang muna kumawala sa sakit na nararamdaman ko, Ginny. Patawarin mo ako."

Hinaplos ko muna 'yong puntod niya bago ako nagsimulang maglakad papunta sa kotse ko. Matagal-tagal na rin akong hindi umiinom.

Tinawagan ko 'yong tatlo para ayain sila pero busy silang lahat. Mga ugok talaga. Buti pa 'yong mga 'yon, masaya sa mga love life nila. Samantalang ako, masaya na sana, pero naging miserable pa.

Sawa na ako sa mga bar at club kaya gusto ko naman maiba. Huminto ako sa isang convenient store para bumili ng alak at yosi. No'ng magbabayad na ako sa counter, may biglang sumingit sa 'kin. Hindi ko na lang pinansin. Pagbibigyan ko na lang dahil babae naman siya.

No'ng palabas na ako ng pintuan ng convenient store, biglang pumasok 'yong babae kaya nahulog ko tuloy 'yong mga bote ng alak na nabili ko. Hindi ko tuloy naiwasan na mainis.

Tumingin siya sa 'kin at parang siya pa 'yong galit. "Ano ka ba? Bakit hindi ka tumitingin sa dinadanan mo? Ouch, ang sakit no'n ha." Hinawakan niya 'yong braso niya pero parang hindi ko naman 'yon natamaan.