မနက္ခင္းတစ္ခုက မထင္မွတ္ထားတာနဲ႔ ႀကိဳဆိုလိုက္တာမို႔
Sehun ထိတ္လန႔္စြာနဲ႔ ႏိုးထလာသည္.....
ေစာင္ပိုင္းေအာက္က Sehun ကို ေက်ာေပးထားတဲ့ တစ္ပိုင္းတစ္စ ခႏၲာကိုယ္ေလးဟာ အဝတ္တိူ႔ ကင္းမဲ့ေနသလို
ကိုယ္တိုင္လည္း အဝတ္နတၱိျဖစ္ေနတာမို႔ Sehun ေခါင္းထဲက alarm ေတြ သံစံုျမည္ေနပါၿပီ...
ပံုမွန္မဟူတ္တဲ့ ဒူး၂ဖက္ရယ္ နဲ႔ ပင္ပန္းေနတဲ့ ခႏၲာကိူယ္က Sehun ေတာင္ ဒီေလာက္ျဖစ္ေနရင္ ထိုကေလးသာဆို...
အနားက တန္းမွာ လႊားထားတဲ့ တဘတ္ကို ျမန္ျမန္ေကာက္ပတ္ၿပီး ဗီ႐ိုထဲက အဝတ္ကို ထုတ္ကာ Sehun ဝတ္လိုက္သည္...
ကုတင္ေျခရင္းမွာ ျပန္႔က်ဲေနတဲ့ ေက်ာင္းuniform ေလးကို
ၾကည့္ရင္း Sehun စိတ္ရႈပ္စြာ သက္ျပင္းေမာကို မႈတ္ထုတ္လိုက္မိ၏....
Jongin ကို ဘယ္လိုရွင္းျပရပါ့....
ကုတင္အနားကို ျပန္သြားလိုက္ၿပီး Jongin ကို နႈိူးဖို႔ ျပင္ေတာ့မွ ထိမိလိုက္တဲ့ အသားေတြက က်စ္က်စ္ပူေနတာမိူ႔ Sehun ထိတ္လန္႔သြားတယ္....
" Jongin .... Jongin..!!! ကိုယ္ေခၚေနတာၾကားလား...
Jongin ....!!"
ပါးျပင္ကို ခပ္ဖြဖြပူတ္နႈိးလိုက္ေတာ့ ခပ္ေမွးေမွးပြင့္လာတဲ့
မ်က္လံူးေတြ....
Sehun ေစာင္ကို ဆြဲဖြယ္လိုက္ေတာ့မွ Jongin မ်က္ႏွာေလး မတရားရ႔ႈံ႕မဲ့ေနရတဲ့ အေၾကာင္းကို ေတြ႕ေတာ့သည္...
"ဟာကြာ.... က်စ္....!!"
အိပ္ယာခင္း အညိဳေရာင္ေပၚက ေသြးကြက္ေတြကို ျမင္ျမင္ခ်င္း Sehun တိုင္နဲ႔ ေခါင္းပင္ ေျပးေဆာင့္ခ်င္စိတ္ေပါက္သြားသည္...
ဒီေလာက္ထိ ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္သိသားနဲ႔ oh sehun ရာ...
ေစာင္နဲ႔ Jongin ကိုယ္လံုးေလးကို ပတ္လိုက္ၿပီး အခန္းထဲက ခ်ီထြက္ခဲ့လိုက္ကာ ေဘးအခန္းကိုကူးလာၿပီး Sehun ကုတင္ေပၚ အသာခ်ေပးလိုက္ရင္း....
" ကိုယ္ေတြ ပူေနတာဘဲ ကြာ.. က်စ္...!
ကိုယ္ေရပတ္တိုက္ေပးမယ္... ခဏေလး..."
တိုင္ကပ္နာရီက ေန႔လည္ ၃ နာရီကိုေတာင္ ၫႊန္ျပေနၿပီမို႔
Sehun ဗိုက္ဆာေနေပမယ့္ ထိုကေလးကိုသာ စိတ္ပူေနမိသည္....
ဗီ႐ိုထဲက Jongin အက်ီေတြ ဆြဲထုတ္ေနရင္း အခန္းထဲက အိပ္ယာခင္းႀကီးကို ဆြဲခ်ပစ္လိုက္သည္....
ျမင္ရတာ Sehun ႐ူးခ်င္စိတ္ပင္ေပါက္လာၿပီမို႔...
အဝတ္တစ္ခုကို ေရေအးေအးေလးဆြတ္လိုက္ကာ
Jongin ခႏၲာကိုယ္ကို Sehun ပြတ္သတ္ေပးေနသည္...
Jongin ကေတာ့ အသံပင္မထြက္....
ခႏၲာကိူယ္ အႏွံ႔က ခရမ္းပုတ္ေရာင္ အမွတ္ေတြကို
Sehun ၾကည့္ရင္း တကယ္ပင္ ေသခ်င္စိတ္ေပါက္လာသည္...
" Jongin လက္ နည္းနည္းေျမႇာက္မယ္ေနာ္..."
ခႏၲာကိုယ္တစ္ခုလံုး နာေနတာမို႔ ဦး ေျပာတာကို
Jongin လိုက္မလုပ္ႏိုင္....
ဦးက အသာ Jongin လက္ကိုေျမႇာက္လိုက္ေတာ့ နာလို႔ မ်က္ရည္ပင္ ဝဲသြားသည္...
" အရမ္းနာေနလား... ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကေလးရာ..."
မ်က္စိပ်က္ မ်က္ႏွာပ်က္နဲ႔ ဦးက ေတာင္းပန္ေနတာကို
Jongin မလိူအပ္ပါဘူးလို႔ ေျပာခ်င္ေပမယ့္ လူက တကယ္ကို မလႈပ္ႏိုင္တာျဖစ္သည္....
Jongin ကို အဝတ္အစားလဲေပးကာ family doctor ဆီကို Sehun ဖုန္းဆက္ဖိူ႔ လုပ္ရသည္...
ေရပတ္တိုက္ထားေပးေပမယ့္ အပူမက်ေသး
ကိုယ္တိုင္ေဆး on ဖိူ႔ တြန္႔ဆုတ္ေနတာမိူ႔ Doctor Lee ကိုသာ ဖူန္းဆက္ေခၚဖိူ႔ျပင္သည္...
Sehun အေဒၚႀကီးကို Jongin အတြက္ ၾကက္သားဆန္ျပဳတ္ျပဳတ္ခိုင္းလိုက္ၿပီး ကိူယ္တိုင္က ပါမုန႔္တစ္ခ်ပ္ကို ေကာ္ဖီနဲ႔ ေမွ်ာခ်ကာ အကိုက္ခဲေပ်ာက္ေဆးေသာက္ရသည္....
ဖုန္းကို ဖြင့္လိုက္ေတာ့ နီရဲေနတဲ့ message box နဲ႔ miss callေတြက တစ္ပံူတစ္ပင္...
" အခူထိ မထေသးပံူေထာက္ရင္ ညက အလုပ္ျဖစ္တယ္ေပါ့
Oh sehun 🙄 "
From~ Kim Jongdae
" ဖုန္းမကိုင္ပံူေထာက္ရင္ အိပ္ယာထဲက မထႏိုင္ေသးတာေပါ့ ㅋㅋㅋ.... Jongin ေတာ့ မင္းကိုလန္႔သြားေလာက္ၿပီ...
ဘယ္နခ်ီေျမာက္မွာ လက္ပန္းက်သြားတာလဲ 😈 "
From~Do KyungSoo
" မေန႔ညက ငါေဆးထည့္တာနည္းနည္းမ်ားသြားတယ္...
အဲ့တာလည္း ေစတနာနဲ႔ပါ oh sehun ရယ္...
အဲ့ေဆးက ငါကိုယ္ေတြ႕မို႔
မင္း ကေလးကို ေသခ်ာဂ႐ုစိုက္လိုက္ပါဦး ေယာက္ဖ.."
From~Park Chanyeol
" ငါဖုန္းဆက္တာေတာင္ မကိုင္ႏိုင္ေသးဘူးဘဲ..
Jongin ကို ေသခ်ာဂ႐ုစိုက္လိုက္ပါေနာ္ Sehun
မင္းရဲ႕ big nose 👃🏻... ဟားးဟားးး...
ငါတိူ႔ လက္တည့္စမ္းတုန္းက ၂ရက္ေလာက္ မထႏိုုင္ျဖစ္သြားတယ္...မင္းတို႔က ပိုဆိုးမယ့္ ပံုဘဲ... ㅋㅋㅋ "
From~Byun Baekhyun
Sehun message ေတြကို ဖတ္ၿပီး ေဒါသေတြနဲ႔
ေသြးတက္လာရသည္...
ခ်ီးကို ေစတနာနဲ႔ ပါလား....
သူတို႔ ထန္ၾကတာအေရးမႀကီး ဒီမွာက ကြိဳင္အႀကီးႀကီး..
မမ မရွိလို႔ေတာ္ေသးသည္...
အခုေတာင္ အေဒၚႀကီးကို Sehun မ်က္ႏွာပူလို႔ ေသေတာ့မည္...
ႏွမေပးေလးေတြ ေတြ႕မွကို
ကားနဲ႔လိုက္တိုက္သတ္ပစ္မယ္...
~~~~~~~•~~~~~~~
အားေဆးသြင္းေပးၿပီး အကိုက္ခဲေပ်ာက္ေဆးပါ ထိုးေပးသြားတာမိူ႔ Sehun ကုတင္ေဘးမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္ရင္း Jongin ဆံပင္ေလးေတြကို အသာသပ္ေပးကာ ပါးေလးကို ဖြဖြေလးပြတ္သည္....
"ဟင့္...ဦး...!"
ကေလးငယ္ေလးေတြ ေနမေကာင္းျဖစ္သလို Jongin က အီေနတာမို႔ Sehun မွာ သတိတစ္ခ်က္မလြတ္ရဲ...
" အရမ္းနာေနေသးလို႔လား ကေလး....
ေဆးထိုးထားေပးတာ ခဏေနရင္ သက္သာသြားမွာေနာ္.."
" ဟင့္.... ပူတယ္..."
ခ်ည္သားပြပြေလးဝတ္ထားေပးတာေတာင္ Jongin ေနာက္ေက်ာမွာ ေခၽြးေတြထြက္ၿပီးပူေနတုန္းပါဘဲ...
Sehun တဘက္ေလးကို ယူကာ Jongin ေက်ာျပင္ပူပူေလးကို အသာသုတ္ေပးရင္း....
" ဒါေလး နည္းနည္းေသာက္ဦးေနာ္...
ကေလးက လိမ္မာတယ္...."
ပိုက္တပ္ထားတဲ့ ဓာတ္ဆားဘူးေလးကို Jongin နႈတ္ခမ္းနားေလးအသာေတ့ေပးကာ ေခ်ာ့ေသာက္ခိုင္းရျပန္သည္....
" ဦး ... ဒီမွာ လာအိပ္...."
ေဘးနားက ေနရာကို ပူတ္ျပတဲ့ Jongin ေၾကာင့္
Sehun ဓာတ္ဆားဘူးကို ခံုေပၚတင္လိုက္ရင္း
ေဘးကေန အသာဝင္လွဲလိုက္တယ္....
Jongin က Sehun ရွိရာဘက္ကို လွည့္လာတာမို႔
ေဆးသြင္းထားတဲ့ အပ္မျပဳတ္ေအာင္ Sehun မွာ ထိန္းထားလိုက္ရေသးသည္...
ရင္ခြင္ထဲ ဝင္လာၿပီး ဖက္တြယ္ထားတဲ့ ကိုယ္လံုးေႏြးေႏြးေလးကို Sehun အားနာစိတ္ေတြေရာ သံေယာဇဥ္ေတြေရာ ေရာေထြးကာ ျပန္လည္ေပြ႕ဖက္ထားလိုက္သည္...
"အိပ္လိုက္ေနာ္... ကိုယ္ေခ်ာ့သိပ္မယ္...
အိပ္ယာႏိုးရင္ ေနေကာင္းသြားမွာ...."
Jongin ခပ္ေႏြးေႏြးပူေနတဲ့ ေက်ာျပင္ေလးကို
ဦးက လက္ဖဝါးေလးနဲ႔ ပြတ္သတ္ရင္း ေခ်ာ့ေနတာမို႔
ဦးရင္ခြင္ကို မ်က္ႏွာအပ္ကာ ကိုယ္သင္းနံ့ကို ရႈရင္း
Jongin အိပ္ေပ်ာ္ဖို႔ ႀကိဴးစားမိသည္....
နဖူးကို အနမ္းႏုႏုေလးတစ္ခုေလာက္ေပးရင္ေတာင္
က်ေနာ္ ေဝဒနာေတြ သက္သာပါတယ္ ဦးရယ္...
ဒါေပမ့ဲ့ မရႏိုင္မွန္းသိလို႔
က်ေနာ္ မေတာင့္တေတာ့ပါဘူး....
မေန႔ညက က်ေနာ္ သိပ္ေပ်ာ္ခဲ့တာဘဲ ဦးရယ္....
အမွားႀကီးလုပ္မိသလို ပ်ာယာခတ္ မ်က္ႏွာပ်က္ေနတဲ့
ဦးကို ဒီမနက္မွာ မေတြ႕ခင္အထိေပါ့....
က်ေနာ္ မဟုတ္တဲ့ တစ္ေယာက္ကိုဘဲ
တမ္းတမေနပါနဲ႔ ဦးရယ္....
တစ္ေယာက္တည္းခ်စ္ရတာ
က်ေနာ္ ပင္ပန္းတယ္...
~~~~~~~~•~~~~~~
ဆက္ရန္....