This part is included rated sence.
I really recommend to get out and sound sleep if you are under 18.
" ဟင့်! ဟင့်အင်း ဖယ်စမ်း မဟာ "
ဘေးမှာကလေးနှစ်ယောက်ကိုပုခက်လေးထဲထည့်ထားတာမို့သူတအိအိနဲ့အော်နေရင်နိုးချေမည်ဆိုးတာကြောင့် မဟာ့ကိုသာတွန်းလှန်နေရသည် ။
မဟာထူးလွင်တစ်ယောက်ကသူ့ရှပ်အင်္ကျီထဲခေါင်းဝင်ကာ သူ့ရဲ့ရင်ဘတ်ထိပ်ဖျားတွေကိုရစ်ပတ်ထွေးယှက်နေ၏ ။
" အင့်! မဟာ ထူးလွင် "
အက်ရှစွာထောက်လို့ပြောလာတဲ့စကားနောက်မဟာထူးလွင်ကိုယ်ဟာအရက်နံ့တွေမွှန်နေပြီးဘာစကားမှပြောမလာ ။
အင်္ကျီအတွင်းမှခေါင်းထွက်လာပြီးနောက်အမူးသမားကမျက်လုံးနီရဲများနှင့်သူ့အားငုံ့မိုးကာကြည့်သည် ။
" စိတ်ဆိုးပြေပြီလား "
သြရှရှအသံနဲ့ပြောလာသည့်တိုင်မဟာထူးလွင်မူးနေမှန်းသိသာသည် ။
ဒီလိုချော့ပါတယ်လို့သူ့ကိုဘယ်သူများသင်ပေးလိုက်ပါသလဲ ။
" ထွက်သွား အခန်းအပြင်မှာသွားအိပ် "
" မောင်မှမင်းကိုမခွဲနိုင်ဘဲငယ်ရယ် "
အတင်းကြီးကိုပြန်ကုန်းဖက်လာတာကြောင့် နိုင့်ခမျာမွန်းကြပ်ကာ မျက်နှာတွေပင်နီရဲလာချေသည် ။
" အင့်! မဟာထူးလွင် "
ခပ်ကျိတ်ကျိတ်ဖိအော်တော့ လည်တိုင်မှာစူးခနဲခံစားမှုနှင့်အတူ မဟာ့သွားစွယ်တွေကသူ့လည်တိုင်မှာနစ်ဝင်ကုန်သည် ။
" အာ့! အား မဟာ နာတယ်ကွ "
ရှိသမျှအားကုန်သုံးလို့ရုန်းကာတွန်းထုတ်ပစ်လိုက်တော့ နောက်သို့ပက်လက်လန်ကာလဲကျသွားသည် ။ သို့သော်တံတောင်နဲ့ထောက်လို့ပြန်ထလာဖို့ပြင်နေတာကြောင့်သူကိုယ့်အပေါ်မအုပ်မိုးခင်ပင် နိုင်ကအပေါ်ကတက်ခွလိုက်ပါသည် ။
သူ့အောက်တွင်ရှပ်ကြယ်သီးတွေပင်ပြုတ်လို့ဖရိုဖရဲဖြင့် မဟာထူးလွင်ကနိုင်တက်ခွတော့ ထောက်ထားတဲ့လက်ကိုဖြည်ချကာ အလုံးစုံလှဲချလိုက်တော့သည် ။
" ဟားဟား မြင်းရိုင်းလေးလုပ်တော့မယ် "
ပါးစပ်ထဲလေးလုံးမကွဲဘဲပြောချင်တာတွေပြောနေတဲ့ဒီတစ်ယောက်ကိုအမူးပြေအောင်မျက်ခွက်ကိုဘဲပိတ်ထိုးရမလားသူမသိတော့ ။
" မင်းပေါက်ကရတွေကိုအော်ကြီးဟစ်ကျယ်ပြောမနေနဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်ကိုလူလိုနားလည် "
မဟာ့အား လက်မောင်းကနေဆွဲကာကုတင်ပေါ်ကဆွဲချလို့ သူအခန်းပြင်သို့ဆွဲခေါ်တော့ မဟာထူးလွင်တစ်ယောက်ကယိုင်တိုင်တိုင်နဲ့သူ့နောက်ပါလာသည် ။
ဧည့်သည်အတွက်အမြဲအဆင်သင့်ပြင်ထားလေ့ရှိတဲ့ အခန်းတံခါးကိုဆွဲဖွင့်ကာ မဟာထူးလွင်ကိုတွန်းထည့်တော့ညစ်တစ်တစ်အပြုံးနဲ့ မဟာက တံခါးကိုတွန်းပိတ်ကာ နိုင့်ကိုပါခါးကနေဆွဲချသွားသည် ။
နှစ်ယောက်သားလုံးထွေးရင်းယိုင်တိုင်တိုင်ဖြင့်အိပ်ယာပေါ်သို့ရောက်တဲ့အခါ မဟာထူးလွင်ကနိုင့်ရဲ့အောက်တွင်ပက်လက်ကလေးဖြစ်၏ ။
" မင်းဒီမှာဘဲအိပ် အိပ်ခန်းထဲခြေချတာနဲ့မင်းခြေထောက်တွေကိုငါရိုက်ချိုးပြမယ် မယုံရင်စမ်းကြည့် "
" ဟင်း ဟင်းဟင်း "
အမူးသမားကတဟင်းဟင်းနှင့်သူ့အားထေ့ကာကြည့်သည် ။
" တစ်ခြားအခန်းကိုတောင်ခေါ်လာတယ်
မောင်သိတယ် ဒီခွဲရတဲ့ရက်တွေမှာမောင့်ကိုလိုချင်နေတာမို့လား "
ခါးကနေတင်းကျပ်စွာဖက်ပြီးဘောင်းဘီပွထဲလက်လျှိုလို့ တင်မွှာကြားထဲလက်ညှိုးဖြင့်ပွတ်ဆွဲတော့နိုင်က ကျက်သီးဖြန်းဖြန်းထသည် ။
" မဟာထူးလွင် မင်းလုပ်ရဲလား "
" အင်း လုပ်ရဲတယ် "
ချက်ချင်းအထက်အောက်လှန်လိုက်တာကြောင့်နိုင်ကဒီတစ်ခါမဟာ့အောက်တွင်ပက်လက်ကလေးဖြစ်ချေ၏ ။
အင်္ကျီကိုအထက်ထိမြှောက်ပစ်လို့ လက်မနှင့်လက်ညှိုးကိုသုံးကာ ရင်ဘတ်ဖျားကိုဖိချေတော့ နိုင်ကခါးကော့ကာတွန့်လိမ်နေသည် ။
" မင်းအမူးပြေမှနောင်တရမယ်နော် မဟာထူးလွင် အင့်! ဟာ့! "
သို့သော် မဟာထူးလွင်တစ်ယောက်ကဂရုမစိုက်ဘဲ တစ်ဖက်ကဖိချေလို့ တစ်ဖက်ကာလျှာဖျားတို့နှင့်ပွတ်ဆွဲရင်းကနေ ဆွဲငုံပစ်လိုက်သည် ။
" အာ့! မကိုက်နဲ့ "
အထက်သို့အင်္ကျီလန်တက်ကာ မျက်ရည်ဝိုင်းလေးနှင့် ကနဦးပိုင်းစွာနေသည့်တစ်စုံတစ်ယောက်ဟာယခုတွင်မူအနိုင့်ကျင့်ခံနေရလို့သနားစရာ ။
ရင်ဘတ်ပိုင်းရဲ့တစ်ဖက်ကငုံထားရာမှလွတ်သွားပြီးမဟာကအထက်သို့တက်လာကာနိုင့်နှုတ်ခမ်းတွေကိုမွတ်သိပ်စွာနမ်းသည် ။
လျှာဖျားဖြင့်ထိုးမွှေနှောက်လို့ နိုင့်ရဲ့လျှာဖျားကိုဆွဲယူပြီးနောက် သူဟာနက်ရှိုင်းတွေအနမ်းတွေရဲ့ဟိုးအောက်ဆုံးထိဆွဲခေါ်သွားပါသည် ။
အွန်း! ပြွတ်!
ရင်ဘတ်ဖျားကလက်ကပါအောက်ပိုင်းသို့လျှောဆင်းသွား မျှော့ကြိုးဘောင်းဘီထဲအလွယ်တကူပင်ဝင်လို့ လက်တစ်ချောင်းဟာကျပ်သိပ်နေတဲ့အောက်ပိုင်းကိုထိုးဖောက်လာ၏ ။
" ဟာ့! အွန်း "
နှုတ်ခမ်းတွေကိုတရားသေဖိပိတ်ထားပြီး အရက်နံ့ရောသည့်အနမ်းတွေနောက် နိုင်ကတစ်ဖန်လိုက်ပါစီးမျောသွားပြန်၏ ။
တုန့်ပြန်လာတဲ့လျှာဖျားတွေနောက်ကိုလုံးထွေးရစ်ပတ်ရင်းနှုတ်ခမ်းကနေသရေများစီးကျလာသည်အထိသူတို့နမ်းရှိုက်ကြသည် ။
လက်ချောင်းများကလဲပို၍တိုးဝင်နေဆဲပါဘဲ ။
ထို့နောက်မဟာက နိုင့်အပေါ်အုပ်မိုးထားရာကနေထကာ ရှပ်ကြယ်သီးတွေကိုအကုန်ဖြုတ်လို့အဝတ်ကိုလေထဲဝဲလိုက်ပြီး နိုင့်ရဲ့ချည်ကြိုးဘောင်းဘီကိုလဲဆွဲချွတ်ပြီးရှပ်အင်္ကျီလေးကိုပါတစ်ခါထဲချွတ်ပေးလိုက်သည် ။
အောက်တွင်ကိုယ်လုံးဗလာဖြင့်ပက်လက်ကလေးလန်နေသည့်နိုင်သည်တစ်ကိုယ်လုံးဖြူစက်ကာသိပ်လှသည် ။
" မကြည့်နဲ့ "
ရှက်ရှက်ဖြင့်မဟာရင်ဘတ်ကိုတွန်းကန်ထားရင်းပြောတော့မဟာကရယ်သည် ။
" မငြင်းတော့ဘူးလား "
သူမေးတာကိုမဖြေဘဲခေါင်းကိုတစ်ဖက်သို့စောင်းလှည့်သွားတာကြောင့်မေးဖျားကနေဆွဲလို့လှည့်စေတော့ မျက်ဝန်းဝိုင်းတွေနဲ့မော့ကြည့်လာသည် ။
" ဟင် မငြင်းတော့ဘူးလား စောနကဘဲရိုက်မယ်သတ်မယ်ဆို "
ရိသဲ့သဲ့နှင့်ထေ့ကာပြောတော့နိုင်ကပိုရှက်သယောင် ။
တစ်ကိုယ်လုံးစိုက်ကြည့်ခံနေရတာမို့ ရင်ဘတ်ထဲလိပ်ပြာအကောင်တစ်ထောင်ပျံပြေးသလို ယားတက်လာတာကြောင့် မဟာ့ကိုလက်မောင့်ကဆွဲကာ ဦးဆောင်နမ်းပစ်သည် ။
မဟာထူးလွင်ခမျာမှိုရသလိုမျက်နှာကြီးနှင့် ကျွေးတုန်းဝအောင်စားဖို့အားကြိုးမာန်တက်ပင် ။
နမ်းနေလျက်နဲ့ပင် ဘောင်းဘီဇစ်ကိုဖြုတ်ချပြီးလျှောချကာ boxer အတွင်းကအကောင်ကိုထုတ်တော့ သူ့ခါးတွင်ချိတ်တွယ်ထားသည့်နိုင့်ရဲ့ပေါင်တံရှည်တွေကို တယမ်းယမ်းနဲ့ သွားရိုက်မိသည် ။
ပြွတ် ။
ပြွတ်ခနဲစုပ်နမ်းလို့နိုင့်အပေါ်ကနေမျက်နှာနုနုကိုငုံ့မိုးကြည့်တော့နိုင်ကလဲသူ့ကိုမော့ကာကြည့်နေသည် ။
" ငယ် ၊ ငယ့်သားပြောတာကိုမယုံနဲ့ မောင်မှိုလုံးကိုကောင်းကောင်းဆုံးမလိုက်မယ် နောက်သွေးမထိုးအောင် "
" သားကဘယ်မှာသွေးထိုးလို့လဲသူအမှန်တိုင်းပြောတာလေ အမြဲတမ်းသားငယ်နဲ့သမီးကိုရှေ့နောက်လွယ်ပြီး သားကိုလက်ကဆွဲ အဲ့ဒီ့ဆိုင်ကိုသွားတာပါတဲ့ဆို အဲ့ဒီ့ဆိုင်ပိုင်ရှင်ကောင်လေးကမင်းအနားဘဲကပ်နေတာဆို မဟာထူးလွင်မင်းအနားကပ်တဲ့ကောင်တွေဇာတ်သိမ်းမကောင်းတာမင်းအသိနော် "
တတွတ်တွတ်နဲ့ကရားရေလွတ်သလို စကားတွေတရစပ်ပြောလာတာကြောင့် မူးနေတဲ့စိတ်ပါဘယ်ရောက်သွားမှန်းမသိပေ ။
" မောင့်ကိုအဲ့ဒီ့ဆိုင်မှာဘဲသွားဝယ်ခိုင်းတာငယ်နဲ့ငယ့်သားတွေဘဲမဟုတ်ဘူးလား "
စကားလဲပြောပြီးအောက်နှုတ်ခမ်းကိုပါဆွဲစုပ်လိုက်တာကြောင့်နိုင်က နမ်းမည်ထင်တာကြောင့် အငမ်းမရသူ့နောက်ကပါလာသည် ။
" ဘာလုပ်တာလဲနမ်းမယ်ဆိုလဲနမ်းလေ "
" အာ အာ နမ်းမယ် လာ လာ မောင့်အသဲညှာလေး "
ပွေ့ဖက်လို့နမ်းရှိုက်ရင်းခရီးကိုပြန်စတော့နိုင်ကလဲတုန့်ပြန်လို့လိုက်သည် ။
နိုင်မူနေတာသူသိသားဘဲ ။ ကားနဲ့ခြံထဲဝင်လာထဲကကိုဝရန်တာမှာနိုင့်အရိပ်ကိုသူလှစ်ခနဲတွေ့လိုက်တာ ။
အောက်ကနှစ်ခုကိုပွတ်တိုက်မိတော့တစ်ကိုယ်လုံးပူရှိန်းတက်လာပြီး သွေးသားဆန္ဒအရတောင့်တလာသည် ။
" အင်းဟင်း! "
နမ်းရာကနေဖယ်ခွာလို့ခပ်သွက်သွက်ပင်ပေါင်တံတွေကိုဆွဲမြှောက်တော့နိုင်ကသူ့အောက်မှာကားယားလေးနှင့်ချစ်စရာ ။
အဝငယ်ကိုမြင်ရသည်အထိဆွဲမြှောက်ပြီးနောက်သူ့အရာကိုနှစ်ချက်သုံးချက်ပွတ်ဆွဲကာတေ့လို့တိုးဝင်လိုက်ပါသည် ။
" အား မဟာ နာတယ် "
တင်းကျပ်နေတဲ့အထိအတွေ့ကဆွဲစုပ်ထားလိုရူးမတတ် ။
" အင်း ငယ် "
တစ်ချက်ထဲဆောင့်သွင်းတော့မဟာ့ကျောပြင်ပေါ်မှာလက်သည်းငုတ်စိနှင့်နိုင့်ကုတ်ရာတွေထင်းထလာပါတော့၏ ။
" အင့်! သေပြီ! မဟာထူးလွင်! ငါသေပြီ! အား!! ကွဲပြီလားမသိဘူး!! ငါမင်းယောက်ျားကွ!! ငြင်သာစမ်းပါ! "
အသံအနည်းငယ်ထွက်လို့အော်လာတော့ အားနာစွာဖြင့်ငုံ့မိုးကြည့်ရသည် ။
" ရှူး ကောင်းသွားမှာ ငယ် "
" ဘောကိုကောင်းမှာလား အာ့! မလှုပ်နဲ့ဦး အင့်! အာ့! ခဏ ခါးကိုမနှဲ့ပါနဲ့ "
စကားကိုနားမထောင်ဘဲသူလုပ်ချင်တိုင်းတွေလုပ်နေတာကြောင့်နိုင်ကခြေချောင်းတွေပင်ကုပ်ဝင်လာသည် ။
" ဟင့်! မဟာ "
တားမရတာမို့လို့ မျက်ရည်တွေပါကျလာတော့မဟာထူးလွင်ကနိုင့်ရဲ့မျက်ခမ်းစပ်တွေကိုနှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ပွတ်ဆွဲကာအနမ်းတွေမွတ်သိပ်စွာကျဲချ၏ ။
" ချစ်တယ်ငယ် ငယ်တစ်ယောက်ပဲ "
သြရှရှအသံသည်လှိုက်ဖိုရစ်မူးဖွယ်ရာ ။ ကျောပြင်ကိုဖက်တွယ်လို့တိုးဝင်မှုတွေကြား စီးမျောကြည့်သည် ။
အရှိန်ရလို့အကျိတ်ငယ်ကိုပွတ်တိုက်ပါများလာသည့်အခါနိုင့်ခမျာမျက်ဝန်းတွေပါမှေးကျဥ်းသွားခဲ့သည် ။
" ဟင့်! မောင် နဲနဲ "
" ဆက်ပြော "
ညစ်နေတဲ့မဟာ့ကိုနောက်မှအသေကိုက်ဆွဲပစ်ဦးမယ်လို့တေးပြီးယခုတွင်ကိုယ်ကပိုလိုချင်နေသည်မို့ သီးခံထားလိုက်သည် ။
" မောင့်ရဲ့ နဲနဲလေးပိုပြီးမြန်ပေးလို့ "
" ဟား ဟားဟား အဟင်း "
တဟားဟားအော်ရယ်ရင်းနှင့်ပိုမြင့်လာတဲ့အရှိန်ကြောင့်နိုင်ကမျက်ဝန်းတွေကိုဖိမှိတ်ပစ်လိုက်သည် ။ ဒီကောင်ပြီးမှအသေဘဲ ။
တစ်အောင့်ကြာတော့ အထဲကထုတ်လိုက်ပြီး ကုတင်စပ်ထိခြေထောက်ကနေဆွဲချကာ သူကနိုင့်ကိုကောက်ပွေ့ပစ်လိုက်သည် ။
" အင့် ပြုတ်ကျမယ် "
" မြဲမြဲဖက်ထား "
ထပ်မံနစ်ဝင်လာတဲ့အရာနဲ့ကျောပြင်ဟာအေးစက်တဲ့နံရံတွေနှင့်မိတ်ဆက်သည် ။
" အဟင့်! "
ဆွဲညှစ်ထားတဲ့အတွင်းသားတွေကြားယစ်မူးလို့ ထပ်ခါထပ်ခါတိုးဝင်မိပါသည် ။
ခြေထောက်တစ်ချောင်းကိုအောက်ချပေးတော့နိုင်ကမမှီမကမ်းနှင့်ခြေဖျားထောက်သည် တစ်ချောင်းကတော့မဟာ့ရဲ့လက်ပေါ်မှာရှိနေဆဲ ။
" ဖြေးဖြေး ကျိန်းစပ်နေပြီ အင့် "
" ခဏဘဲ ငယ် ပြီးတော့မယ် "
နံရံဘက်ကိုတဖြေးဖြေးမျက်နှာစောင်းမူရင်းနှင့်လက်ပါထောက်ထားရပြီးသူ့တွင်အော်ညည်းနေရသည် ။
ထို့နောက်တော့ပူနွေးပျစ်နေတဲ့အရည်တွေကအဝငယ်မှတစ်လျှောက်ပေါင်တံအထိစီးကျလာချေ၏ ။
" အဟင်း ငါနာနေပြီ "
သူ့ရှေ့ကအခုထိမပြီးသေးတာကြောင့် မဟာကသူအရာကိုဆွဲထုတ်လိုက်ပြီးနိုင့်ကိုခါးကနေပင့်ချီကာအိပ်ရာပေါ်ချရသည် ။
အရာငယ်နားမျက်နှာအပ်လို့ထွေးငုံ့တော့ခါးတွေပင်ကော့လို့ ။ လက်နှစ်ချောင်းကိုပါတိုးဝင်လိုက်ရင်းဆွပေးတော့ ဆံနွယ်တွေထဲထိုးဆုပ်ကိုင်လာပြီးခါးကော့ထိုးတော့၏ ။
" အမ်း! မဟာ ဟင်းဟင်း! အင်း! အား! လာတော့မယ် ဟင့်! မဖယ်နဲ့ မဖယ်လိုက်နဲ့ အာ့! "
အထွတ်အထိပ်ရောက်ခါနီးတောင်အကျင့်ယုတ်သေးတဲ့နိုင့်ကြောင့်မဟာရယ်ချင်ပေမယ့်ရယ်လို့မရတာကြောင့်လှုပ်ရှားပေးမှုကိုပိုမြန်ပေးလိုက်သည်နှင့်နိုင့်ရဲ့ပြီးမြောက်ခြင်းတွေကတိုးဝင်လာခဲ့သည် ။
[AN / စပလိုဘဲငါဆက်မရေးရဲတော့ဘူး စောက်ခွက်ပူလာပြီ ]
" မကောင်းတဲ့ကောင်ထွေးထုတ်ရင် ခြေထောက်ကိုရိုက်ချိုးပစ်မယ် "
ဒီယုတ်မာတတ်တဲ့နိုင့်ကြောင့်သူ့ခမျာအကုန်မြိုချပြီးသီးပါသီးသည် ။
" အဟွတ် အဟွတ် "
မျက်စောင်းတစ်ချက်ထိုးလိုက်တော့ မျက်ခုံးတစ်ချက်ပင့်ကာဘာလုပ်ချင်လဲဟူသောမျက်နှာပေးနှင့် ။
အပေါ်ကနေအုပ်မိုးလို့နှုတ်ခမ်းတွေကိုငုံ့နမ်းဖို့ပြင်တော့ ခေါင်းကိုဘေးလှည့်ပစ်သည် ။
" လာမညစ်ပတ်နဲ့ ငါ့ကိုသန့်ရှင်းပေး "
တွေ့လားသူ့ခန္ဓာကိုယ်ကထွက်တာတောင်သူအရသာမမြည်းစမ်းချင်ဘူး ။
" ငယ့်ဟာတွေဘဲလေ "
" မင်းဘဲငါ့ကိုချစ်တာဆို ငါစိတ်ဆိုးပြေအောင်ဒီလိုချော့တာမို့လား အဝသောက်လိုက်အဲ့မှာ "
ချက်ချင်းပင်ကုတင်ပေါ်ကငေါက်ခနဲကောက်ထလို့ကွတတနဲ့ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားတဲ့နိုင့်ကြောင့်သူလဲနောက်ကနေရေချိုးခန်းလိုက်ဝင်ရပါသည် ။ ဒီမြင်းရိုင်းလေးကိုအလွှတ်ပေးလို့ဘယ်ဖြစ်ပါ့မလဲ ။
Ciel
2872021
Extra 1 မပြီးသေးပါဘူး ဒီအပိုင်းက rated sence ကြီးပါဘဲ ။
//
This part is included rated sence.
I really recommend to get out and sound sleep if you are under 18.
" ဟင့္! ဟင့္အင္း ဖယ္စမ္း မဟာ "
ေဘးမွာကေလးႏွစ္ေယာက္ကိုပုခက္ေလးထဲထည့္ထားတာမို႔သူတအိအိနဲ႕ေအာ္ေနရင္နိုးေခ်မည္ဆိုးတာေၾကာင့္ မဟာ့ကိုသာတြန္းလွန္ေနရသည္ ။
မဟာထူးလြင္တစ္ေယာက္ကသူ႕ရွပ္အကၤ်ီထဲေခါင္းဝင္ကာ သူ႕ရဲ႕ရင္ဘတ္ထိပ္ဖ်ားေတြကိုရစ္ပတ္ေထြးယွက္ေန၏ ။
" အင့္! မဟာ ထူးလြင္ "
အက္ရွစြာေထာက္လို႔ေျပာလာတဲ့စကားေနာက္မဟာထူးလြင္ကိုယ္ဟာအရက္နံ႕ေတြမႊန္ေနၿပီးဘာစကားမွေျပာမလာ ။
အကၤ်ီအတြင္းမွေခါင္းထြက္လာၿပီးေနာက္အမူးသမားကမ်က္လုံးနီရဲမ်ားႏွင့္သူ႕အားငုံ႕မိုးကာၾကည့္သည္ ။
" စိတ္ဆိုးေျပၿပီလား "
ၾသရွရွအသံနဲ႕ေျပာလာသည့္တိုင္မဟာထူးလြင္မူးေနမွန္းသိသာသည္ ။
ဒီလိုေခ်ာ့ပါတယ္လို႔သူ႕ကိုဘယ္သူမ်ားသင္ေပးလိုက္ပါသလဲ ။
" ထြက္သြား အခန္းအျပင္မွာသြားအိပ္ "
" ေမာင္မွမင္းကိုမခြဲနိုင္ဘဲငယ္ရယ္ "
အတင္းႀကီးကိုျပန္ကုန္းဖက္လာတာေၾကာင့္ နိုင့္ခမ်ာမြန္းၾကပ္ကာ မ်က္ႏွာေတြပင္နီရဲလာေခ်သည္ ။
" အင့္! မဟာထူးလြင္ "
ခပ္က်ိတ္က်ိတ္ဖိေအာ္ေတာ့ လည္တိုင္မွာစူးခနဲခံစားမႈႏွင့္အတူ မဟာ့သြားစြယ္ေတြကသူ႕လည္တိုင္မွာနစ္ဝင္ကုန္သည္ ။
" အာ့! အား မဟာ နာတယ္ကြ "
ရွိသမွ်အားကုန္သုံးလို႔႐ုန္းကာတြန္းထုတ္ပစ္လိုက္ေတာ့ ေနာက္သို႔ပက္လက္လန္ကာလဲက်သြားသည္ ။ သို႔ေသာ္တံေတာင္နဲ႕ေထာက္လို႔ျပန္ထလာဖို႔ျပင္ေနတာေၾကာင့္သူကိုယ့္အေပၚမအုပ္မိုးခင္ပင္ နိုင္ကအေပၚကတက္ခြလိုက္ပါသည္ ။
သူ႕ေအာက္တြင္ရွပ္ၾကယ္သီးေတြပင္ျပဳတ္လို႔ဖရိုဖရဲျဖင့္ မဟာထူးလြင္ကနိုင္တက္ခြေတာ့ ေထာက္ထားတဲ့လက္ကိုျဖည္ခ်ကာ အလုံးစုံလွဲခ်လိဳက္ေတာ့သည္ ။
" ဟားဟား ျမင္းရိုင္းေလးလုပ္ေတာ့မယ္ "
ပါးစပ္ထဲေလးလုံးမကြဲဘဲေျပာခ်င္တာေတြေျပာေနတဲ့ဒီတစ္ေယာက္ကိုအမူးေျပေအာင္မ်က္ခြက္ကိုဘဲပိတ္ထိုးရမလားသူမသိေတာ့ ။
" မင္းေပါက္ကရေတြကိုေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ေျပာမေနနဲ႕ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုလူလိုနားလည္ "
မဟာ့အား လက္ေမာင္းကေနဆြဲကာကုတင္ေပၚကဆြဲခ်လိဳ႕ သူအခန္းျပင္သို႔ဆြဲေခၚေတာ့ မဟာထူးလြင္တစ္ေယာက္ကယိုင္တိုင္တိုင္နဲ႕သူ႕ေနာက္ပါလာသည္ ။
ဧည့္သည္အတြက္အၿမဲအဆင္သင့္ျပင္ထားေလ့ရွိတဲ့ အခန္းတံခါးကိုဆြဲဖြင့္ကာ မဟာထူးလြင္ကိုတြန္းထည့္ေတာ့ညစ္တစ္တစ္အၿပဳံးနဲ႕ မဟာက တံခါးကိုတြန္းပိတ္ကာ နိုင့္ကိုပါခါးကေနဆြဲခ်သြားသည္ ။
ႏွစ္ေယာက္သားလုံးေထြးရင္းယိုင္တိုင္တိုင္ျဖင့္အိပ္ယာေပၚသို႔ေရာက္တဲ့အခါ မဟာထူးလြင္ကနိုင့္ရဲ႕ေအာက္တြင္ပက္လက္ကေလးျဖစ္၏ ။
" မင္းဒီမွာဘဲအိပ္ အိပ္ခန္းထဲေျခခ်တာနဲ႕မင္းေျခေထာက္ေတြကိုငါရိုက္ခ်ိဳးျပမယ္ မယုံရင္စမ္းၾကည့္ "
" ဟင္း ဟင္းဟင္း "
အမူးသမားကတဟင္းဟင္းႏွင့္သူ႕အားေထ့ကာၾကည့္သည္ ။
" တစ္ျခားအခန္းကိုေတာင္ေခၚလာတယ္
ေမာင္သိတယ္ ဒီခြဲရတဲ့ရက္ေတြမွာေမာင့္ကိုလိုခ်င္ေနတာမို႔လား "
ခါးကေနတင္းက်ပ္စြာဖက္ၿပီးေဘာင္းဘီပြထဲလက္လွ်ိုလို႔ တင္မႊာၾကားထဲလက္ညွိုးျဖင့္ပြတ္ဆြဲေတာ့နိုင္က က်က္သီးျဖန္းျဖန္းထသည္ ။
" မဟာထူးလြင္ မင္းလုပ္ရဲလား "
" အင္း လုပ္ရဲတယ္ "
ခ်က္ခ်င္းအထက္ေအာက္လွန္လိုက္တာေၾကာင့္နိုင္ကဒီတစ္ခါမဟာ့ေအာက္တြင္ပက္လက္ကေလးျဖစ္ေခ်၏ ။
အကၤ်ီကိုအထက္ထိျမႇောက္ပစ္လို႔ လက္မႏွင့္လက္ညွိုးကိုသုံးကာ ရင္ဘတ္ဖ်ားကိုဖိေခ်ေတာ့ နိုင္ကခါးေကာ့ကာတြန့္လိမ္ေနသည္ ။
" မင္းအမူးေျပမွေနာင္တရမယ္ေနာ္ မဟာထူးလြင္ အင့္! ဟာ့! "
သို႔ေသာ္ မဟာထူးလြင္တစ္ေယာက္ကဂ႐ုမစိုက္ဘဲ တစ္ဖက္ကဖိေခ်လိဳ႕ တစ္ဖက္ကာလွ်ာဖ်ားတို႔ႏွင့္ပြတ္ဆြဲရင္းကေန ဆြဲငုံပစ္လိုက္သည္ ။
" အာ့! မကိုက္နဲ႕ "
အထက္သို႔အကၤ်ီလန္တက္ကာ မ်က္ရည္ဝိုင္းေလးႏွင့္ ကနဦးပိုင္းစြာေနသည့္တစ္စုံတစ္ေယာက္ဟာယခုတြင္မူအနိုင့္က်င့္ခံေနရလို႔သနားစရာ ။
ရင္ဘတ္ပိုင္းရဲ႕တစ္ဖက္ကငုံထားရာမွလြတ္သြားၿပီးမဟာကအထက္သို႔တက္လာကာနိုင့္ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုမြတ္သိပ္စြာနမ္းသည္ ။
လွ်ာဖ်ားျဖင့္ထိုးေမႊႏွောက္လို႔ နိုင့္ရဲ႕လွ်ာဖ်ားကိုဆြဲယူၿပီးေနာက္ သူဟာနက္ရွိုင္းေတြအနမ္းေတြရဲ႕ဟိုးေအာက္ဆုံးထိဆြဲေခၚသြားပါသည္ ။
အြန္း! ႁပြတ္!
ရင္ဘတ္ဖ်ားကလက္ကပါေအာက္ပိုင္းသို႔ေလွ်ာဆင္းသြား ေမွ်ာ့ႀကိဳးေဘာင္းဘီထဲအလြယ္တကူပင္ဝင္လို႔ လက္တစ္ေခ်ာင္းဟာက်ပ္သိပ္ေနတဲ့ေအာက္ပိုင္းကိုထိုးေဖာက္လာ၏ ။
" ဟာ့! အြန္း "
ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုတရားေသဖိပိတ္ထားၿပီး အရက္နံ႕ေရာသည့္အနမ္းေတြေနာက္ နိုင္ကတစ္ဖန္လိုက္ပါစီးေမ်ာသြားျပန္၏ ။
တုန့္ျပန္လာတဲ့လွ်ာဖ်ားေတြေနာက္ကိုလုံးေထြးရစ္ပတ္ရင္းႏႈတ္ခမ္းကေနသေရမ်ားစီးက်လာသည္အထိသူတို႔နမ္းရွိုက္ၾကသည္ ။
လက္ေခ်ာင္းမ်ားကလဲပို၍တိုးဝင္ေနဆဲပါဘဲ ။
ထို႔ေနာက္မဟာက နိုင့္အေပၚအုပ္မိုးထားရာကေနထကာ ရွပ္ၾကယ္သီးေတြကိုအကုန္ျဖဳတ္လို႔အဝတ္ကိုေလထဲဝဲလိုက္ၿပီး နိုင့္ရဲ႕ခ်ည္ႀကိဳးေဘာင္းဘီကိုလဲဆြဲခြၽတ္ၿပီးရွပ္အကၤ်ီေလးကိုပါတစ္ခါထဲခြၽတ္ေပးလိုက္သည္ ။
ေအာက္တြင္ကိုယ္လုံးဗလာျဖင့္ပက္လက္ကေလးလန္ေနသည့္နိုင္သည္တစ္ကိုယ္လုံးျဖဴစက္ကာသိပ္လွသည္ ။
" မၾကည့္နဲ႕ "
ရွက္ရွက္ျဖင့္မဟာရင္ဘတ္ကိုတြန္းကန္ထားရင္းေျပာေတာ့မဟာကရယ္သည္ ။
" မျငင္းေတာ့ဘူးလား "
သူေမးတာကိုမေျဖဘဲေခါင္းကိုတစ္ဖက္သို႔ေစာင္းလွည့္သြားတာေၾကာင့္ေမးဖ်ားကေနဆြဲလို႔လွည့္ေစေတာ့ မ်က္ဝန္းဝိုင္းေတြနဲ႕ေမာ့ၾကည့္လာသည္ ။
" ဟင္ မျငင္းေတာ့ဘူးလား ေစာနကဘဲရိုက္မယ္သတ္မယ္ဆို "
ရိသဲ့သဲ့ႏွင့္ေထ့ကာေျပာေတာ့နိုင္ကပိုရွက္သေယာင္ ။
တစ္ကိုယ္လုံးစိုက္ၾကည့္ခံေနရတာမို႔ ရင္ဘတ္ထဲလိပ္ျပာအေကာင္တစ္ေထာင္ပ်ံေျပးသလို ယားတက္လာတာေၾကာင့္ မဟာ့ကိုလက္ေမာင့္ကဆြဲကာ ဦးေဆာင္နမ္းပစ္သည္ ။
မဟာထူးလြင္ခမ်ာမွိုရသလိုမ်က္ႏွာႀကီးႏွင့္ ေကြၽးတုန္းဝေအာင္စားဖို႔အားႀကိဳးမာန္တက္ပင္ ။
နမ္းေနလ်က္နဲ႕ပင္ ေဘာင္းဘီဇစ္ကိုျဖဳတ္ခ်ၿပီးေလွ်ာခ်ကာ boxer အတြင္းကအေကာင္ကိုထုတ္ေတာ့ သူ႕ခါးတြင္ခ်ိတ္တြယ္ထားသည့္နိုင့္ရဲ႕ေပါင္တံရွည္ေတြကို တယမ္းယမ္းနဲ႕ သြားရိုက္မိသည္ ။
ႁပြတ္ ။
ႁပြတ္ခနဲစုပ္နမ္းလို႔နိုင့္အေပၚကေနမ်က္ႏွာႏုႏုကိုငုံ႕မိုးၾကည့္ေတာ့နိုင္ကလဲသူ႕ကိုေမာ့ကာၾကည့္ေနသည္ ။
" ငယ္ ၊ ငယ့္သားေျပာတာကိုမယုံနဲ႕ ေမာင္မွိုလုံးကိုေကာင္းေကာင္းဆုံးမလိုက္မယ္ ေနာက္ေသြးမထိုးေအာင္ "
" သားကဘယ္မွာေသြးထိုးလို႔လဲသူအမွန္တိုင္းေျပာတာေလ အၿမဲတမ္းသားငယ္နဲ႕သမီးကိုေရွ႕ေနာက္လြယ္ၿပီး သားကိုလက္ကဆြဲ အဲ့ဒီ့ဆိုင္ကိုသြားတာပါတဲ့ဆို အဲ့ဒီ့ဆိုင္ပိုင္ရွင္ေကာင္ေလးကမင္းအနားဘဲကပ္ေနတာဆို မဟာထူးလြင္မင္းအနားကပ္တဲ့ေကာင္ေတြဇာတ္သိမ္းမေကာင္းတာမင္းအသိေနာ္ "
တတြတ္တြတ္နဲ႕ကရားေရလြတ္သလို စကားေတြတရစပ္ေျပာလာတာေၾကာင့္ မူးေနတဲ့စိတ္ပါဘယ္ေရာက္သြားမွန္းမသိေပ ။
" ေမာင့္ကိုအဲ့ဒီ့ဆိုင္မွာဘဲသြားဝယ္ခိုင္းတာငယ္နဲ႕ငယ့္သားေတြဘဲမဟုတ္ဘူးလား "
စကားလဲေျပာၿပီးေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကိုပါဆြဲစုပ္လိုက္တာေၾကာင့္နိုင္က နမ္းမည္ထင္တာေၾကာင့္ အငမ္းမရသူ႕ေနာက္ကပါလာသည္ ။
" ဘာလုပ္တာလဲနမ္းမယ္ဆိုလဲနမ္းေလ "
" အာ အာ နမ္းမယ္ လာ လာ ေမာင့္အသဲညွာေလး "
ေပြ႕ဖက္လို႔နမ္းရွိုက္ရင္းခရီးကိုျပန္စေတာ့နိုင္ကလဲတုန့္ျပန္လို႔လိုက္သည္ ။
နိုင္မူေနတာသူသိသားဘဲ ။ ကားနဲ႕ၿခံထဲဝင္လာထဲကကိုဝရန္တာမွာနိုင့္အရိပ္ကိုသူလွစ္ခနဲေတြ႕လိုက္တာ ။
ေအာက္ကႏွစ္ခုကိုပြတ္တိုက္မိေတာ့တစ္ကိုယ္လုံးပူရွိန္းတက္လာၿပီး ေသြးသားဆႏၵအရေတာင့္တလာသည္ ။
" အင္းဟင္း! "
နမ္းရာကေနဖယ္ခြာလို႔ခပ္သြက္သြက္ပင္ေပါင္တံေတြကိုဆြဲျမႇောက္ေတာ့နိုင္ကသူ႕ေအာက္မွာကားယားေလးႏွင့္ခ်စ္စရာ ။
အဝငယ္ကိုျမင္ရသည္အထိဆြဲျမႇောက္ၿပီးေနာက္သူ႕အရာကိုႏွစ္ခ်က္သုံးခ်က္ပြတ္ဆြဲကာေတ့လို႔တိုးဝင္လိုက္ပါသည္ ။
" အား မဟာ နာတယ္ "
တင္းက်ပ္ေနတဲ့အထိအေတြ႕ကဆြဲစုပ္ထားလို႐ူးမတတ္ ။
" အင္း ငယ္ "
တစ္ခ်က္ထဲေဆာင့္သြင္းေတာ့မဟာ့ေက်ာျပင္ေပၚမွာလက္သည္းငုတ္စိႏွင့္နိုင့္ကုတ္ရာေတြထင္းထလာပါေတာ့၏ ။
" အင့္! ေသၿပီ! မဟာထူးလြင္! ငါေသၿပီ! အား!! ကြဲၿပီလားမသိဘူး!! ငါမင္းေယာက္်ားကြ!! ျငင္သာစမ္းပါ! "
အသံအနည္းငယ္ထြက္လို႔ေအာ္လာေတာ့ အားနာစြာျဖင့္ငုံ႕မိုးၾကည့္ရသည္ ။
" ရႉး ေကာင္းသြားမွာ ငယ္ "
" ေဘာကိုေကာင္းမွာလား အာ့! မလႈပ္နဲ႕ဦး အင့္! အာ့! ခဏ ခါးကိုမႏွဲ႕ပါနဲ႕ "
စကားကိုနားမေထာင္ဘဲသူလုပ္ခ်င္တိုင္းေတြလုပ္ေနတာေၾကာင့္နိုင္ကေျခေခ်ာင္းေတြပင္ကုပ္ဝင္လာသည္ ။
" ဟင့္! မဟာ "
တားမရတာမို႔လို႔ မ်က္ရည္ေတြပါက်လာေတာ့မဟာထူးလြင္ကနိုင့္ရဲ႕မ်က္ခမ္းစပ္ေတြကိုႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႕ပြတ္ဆြဲကာအနမ္းေတြမြတ္သိပ္စြာက်ဲခ်၏ ။
" ခ်စ္တယ္ငယ္ ငယ္တစ္ေယာက္ပဲ "
ၾသရွရွအသံသည္လွိုက္ဖိုရစ္မူးဖြယ္ရာ ။ ေက်ာျပင္ကိုဖက္တြယ္လို႔တိုးဝင္မႈေတြၾကား စီးေမ်ာၾကည့္သည္ ။
အရွိန္ရလို႔အက်ိတ္ငယ္ကိုပြတ္တိုက္ပါမ်ားလာသည့္အခါနိုင့္ခမ်ာမ်က္ဝန္းေတြပါေမွးက်ဥ္းသြားခဲ့သည္ ။
" ဟင့္! ေမာင္ နဲနဲ "
" ဆက္ေျပာ "
ညစ္ေနတဲ့မဟာ့ကိုေနာက္မွအေသကိုက္ဆြဲပစ္ဦးမယ္လို႔ေတးၿပီးယခုတြင္ကိုယ္ကပိုလိုခ်င္ေနသည္မို႔ သီးခံထားလိုက္သည္ ။
" ေမာင့္ရဲ႕ နဲနဲေလးပိုၿပီးျမန္ေပးလို႔ "
" ဟား ဟားဟား အဟင္း "
တဟားဟားေအာ္ရယ္ရင္းႏွင့္ပိုျမင့္လာတဲ့အရွိန္ေၾကာင့္နိုင္ကမ်က္ဝန္းေတြကိုဖိမွိတ္ပစ္လိုက္သည္ ။ ဒီေကာင္ၿပီးမွအေသဘဲ ။
တစ္ေအာင့္ၾကာေတာ့ အထဲကထုတ္လိုက္ၿပီး ကုတင္စပ္ထိေျခေထာက္ကေနဆြဲခ်ကာ သူကနိုင့္ကိုေကာက္ေပြ႕ပစ္လိုက္သည္ ။
" အင့္ ျပဳတ္က်မယ္ "
" ၿမဲၿမဲဖက္ထား "
ထပ္မံနစ္ဝင္လာတဲ့အရာနဲ႕ေက်ာျပင္ဟာေအးစက္တဲ့နံရံေတြႏွင့္မိတ္ဆက္သည္ ။
" အဟင့္! "
ဆြဲညွစ္ထားတဲ့အတြင္းသားေတြၾကားယစ္မူးလို႔ ထပ္ခါထပ္ခါတိုးဝင္မိပါသည္ ။
ေျခေထာက္တစ္ေခ်ာင္းကိုေအာက္ခ်ေပးေတာ့နိုင္ကမမွီမကမ္းႏွင့္ေျခဖ်ားေထာက္သည္ တစ္ေခ်ာင္းကေတာ့မဟာ့ရဲ႕လက္ေပၚမွာရွိေနဆဲ ။
" ေျဖးေျဖး က်ိန္းစပ္ေနၿပီ အင့္ "
" ခဏဘဲ ငယ္ ၿပီးေတာ့မယ္ "
နံရံဘက္ကိုတေျဖးေျဖးမ်က္ႏွာေစာင္းမူရင္းႏွင့္လက္ပါေထာက္ထားရၿပီးသူ႕တြင္ေအာ္ညည္းေနရသည္ ။
ထို႔ေနာက္ေတာ့ပူႏြေးပ်စ္ေနတဲ့အရည္ေတြကအဝငယ္မွတစ္ေလွ်ာက္ေပါင္တံအထိစီးက်လာေခ်၏ ။
" အဟင္း ငါနာေနၿပီ "
သူ႕ေရွ႕ကအခုထိမၿပီးေသးတာေၾကာင့္ မဟာကသူအရာကိုဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီးနိုင့္ကိုခါးကေနပင့္ခ်ီကာအိပ္ရာေပၚခ်ရသည္ ။
အရာငယ္နားမ်က္ႏွာအပ္လို႔ေထြးငုံ႕ေတာ့ခါးေတြပင္ေကာ့လို႔ ။ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုပါတိုးဝင္လိုက္ရင္းဆြေပးေတာ့ ဆံႏြယ္ေတြထဲထိုးဆုပ္ကိုင္လာၿပီးခါးေကာ့ထိုးေတာ့၏ ။
" အမ္း! မဟာ ဟင္းဟင္း! အင္း! အား! လာေတာ့မယ္ ဟင့္! မဖယ္နဲ႕ မဖယ္လိုက္နဲ႕ အာ့! "
အထြတ္အထိပ္ေရာက္ခါနီးေတာင္အက်င့္ယုတ္ေသးတဲ့နိုင့္ေၾကာင့္မဟာရယ္ခ်င္ေပမယ့္ရယ္လို႔မရတာေၾကာင့္လႈပ္ရွားေပးမႈကိုပိုျမန္ေပးလိုက္သည္ႏွင့္နိုင့္ရဲ႕ၿပီးေျမာက္ျခင္းေတြကတိုးဝင္လာခဲ့သည္ ။
[AN / စပလိုဘဲငါဆက္မေရးရဲေတာ့ဘူး ေစာက္ခြက္ပူလာၿပီ ]
" မေကာင္းတဲ့ေကာင္ေထြးထုတ္ရင္ ေျခေထာက္ကိုရိုက္ခ်ိဳးပစ္မယ္ "
ဒီယုတ္မာတတ္တဲ့နိုင့္ေၾကာင့္သူ႕ခမ်ာအကုန္ၿမိဳခ်ၿပီးသီးပါသီးသည္ ။
" အဟြတ္ အဟြတ္ "
မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ထိုးလိုက္ေတာ့ မ်က္ခုံးတစ္ခ်က္ပင့္ကာဘာလုပ္ခ်င္လဲဟူေသာမ်က္ႏွာေပးႏွင့္ ။
အေပၚကေနအုပ္မိုးလို႔ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုငုံ႕နမ္းဖို႔ျပင္ေတာ့ ေခါင္းကိုေဘးလွည့္ပစ္သည္ ။
" လာမညစ္ပတ္နဲ႕ ငါ့ကိုသန့္ရွင္းေပး "
ေတြ႕လားသူ႕ခႏၶာကိုယ္ကထြက္တာေတာင္သူအရသာမျမည္းစမ္းခ်င္ဘူး ။
" ငယ့္ဟာေတြဘဲေလ "
" မင္းဘဲငါ့ကိုခ်စ္တာဆို ငါစိတ္ဆိုးေျပေအာင္ဒီလိုေခ်ာ့တာမို႔လား အဝေသာက္လိုက္အဲ့မွာ "
ခ်က္ခ်င္းပင္ကုတင္ေပၚကေငါက္ခနဲေကာက္ထလို႔ကြတတနဲ႕ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားတဲ့နိုင့္ေၾကာင့္သူလဲေနာက္ကေနေရခ်ိဳးခန္းလိုက္ဝင္ရပါသည္ ။ ဒီျမင္းရိုင္းေလးကိုအလႊတ္ေပးလို႔ဘယ္ျဖစ္ပါ့မလဲ ။
Ciel
2872021
Extra 1 မၿပီးေသးပါဘူး ဒီအပိုင္းက rated sence ႀကီးပါဘဲ ။