MAHKUM | bxb

Otuziki

10.12.2020

***

Sabah bir sıcaklıkla uyandım. Kafamı çevirdiğimde yine Uğur'u gördüm. Bana sarılmış uyuyordu.

Kimseden korkusu da yoktu. Şimdi biri görecekti. Koluna vurup dürttüm. Biraz homurdanıp daha da sarıldı.

"Uğur kalk!" Yine mırıltılar çıkarmıştı. Hayır tuvaletimde gelmişti. Ne yapıcam lan ben..!

"Uğur koala gibi sardın beni nefes alamıyorum!"
Daha da sıktı kollarını ve karnıma bastırdı. Aha salacaktım şimdi anasını satayım.

"Karnıma basma tuvaletim var!"

Sonunda gözlerini açıp bana baktı. Dirsek atınca oflayıp yatakta doğruldu. "Ulan korkunda mı yok! Asker gelip ne bu haliniz diyecek. Doktoru hiç söylemiyorum bile!" Sırıtıp yataktan ayaklarını sarkıttı.

"Merak etme doktorun geliş saatlerini biliyorum ben."

"Sağ ol ya çok rahatladım." Bana göz devirip kolumdan tuttu. "Nereye?" Yüzüme sen mal mısın bakışı attı. "Az önce sen demedin mi tuvalete gitmeliyim diye."

"Hee doğru." Ayağa kalktığımda koluma girip kapıya götürdü. Maalesef özel oda olmadığı için tuvalet yoktu. İki kişilik odada tek kalıyordum.

Tuvaletin kapısına kadar götürüp bekledi. "Normalde prosedür gereği içeriye girmem gerekiyor biliyorsun değil mi?"

"Beni alakadar etmiyor."

"İyi. Bir dahakine Kadir abi veya o adamı gönderirim." dedi sırıtarak. Sinirle kapıyı üstüne kapatıp kabine girdim. İşimi halledip banda zarar vermeden elimi yıkadım.

Çıktığımda kapıya yaslanmış gözleri kaplıydı. "Ayakta uyuyor dedikleri bu olsa gerek" gözlerini açıp koluma girdi. "Komik mi Melih?"

''Komik.''

''Havale beynine vurdu herhalde.'' Homurdanıp odaya doğru yürüdüm.

Kahvaltıdan sonra doktor gelip kontrol etti. Normalde bugün çıkmam gerekiyordu ama Uğur koğuşta iyi bakılmayacağımı söylediğinde bir gece daha kalmamı istedi.

"Yarın mı çıkacakmış?" Kadir gardiyan doktorlar çıkarken içeriye girmişti. "Evet. Sabah son kontrol yapılıp gönderecekler."

"İyi. Bu akşam ben kalıyorum haberin olsun. Asker işkilleniyo.r" Uğur sinirle oflayıp yatağa attı kendini. "Tamam abi biraz uyuyayım bahçeye çıkacağım. Sen dışarıda bekle."

"Emrin olur paşam." Kadir gardiyan sinirle odadan çıktı.

"Bu adam neden sana katlanıyor?" Uğur bana bakıp omuz silkti. ''Ona bir iyilik yaptım diyelim.''

 "Ne iyiliği?"

"Neden merak ediyorsun?"

"Bu kadar gizli ne olabilir? Söylesen ölmezsin herhalde."

''Of Melih! Bir şeyi de merak etme''

''Hiçbir şey söylemiyorsun bana.'' Sinirle kendimi yatağa attım. Bir de sevdiğini söylüyordu. Hâlâ bana karşı katıydı. Kalıplarını kırmıyordu işte. Hatta tam olarak sevdiğini de söylememişti değil mi?

Arkamdan yatağa uzanıp belime sarıldı. ''Beni seviyor musun?''

''Nerden çıktı şimdi bu?'' Kafamı ona çevirip gözlerinin içine baktım. ''Ağzından duymadım''

''Söyledim ya.''

''Bir kere daha söylesen ölür müsün?'' Göz devirip bıkkın bir nefes verdi. Gözlerimin için baktı. ''Seni seviyorum.'' Bir süre boş bir ifadeyle bakıp arkamı döndüm. Kalbim depar atıyordu yine.