(A/N media က သီခ်င္းက ဇာတ္လမ္းနဲ႔မဆိုင္ပါဘူး၊ ရိဖုနားေထာင္ခ်င္လို႔ပါ)
" ဒုန္း "
အခန္းတံခါးပိတ္ထားသည့္ အခန္းထဲမွ တစ္ခုခုျပဳတ္က်သံက က်ယ္ေလာင္စြာထြက္လာ၏။ သိပ္မၾကာေသးခင္က တစ္စြန္းတစ္စ ပ်ံ့လြင့္ေနေသာ စကားသံတို႔က တိခနဲ ပိတ္က်သြား၍ ကိစၥဝိစၥၿပီးၿပီမွတ္ေနခဲ့တာေလ။ အခုေတာ့ ...
" ဟဲ့ တံခါး ဖြင့္စမ္း ... တံခါးဖြင့္ၾကစမ္း "
ေဒၚေဆြခင္တစ္ေယာက္ အခန္းတံခါးကို တဒုန္းဒုန္းထုရင္း အခန္းပိတ္ကာ ေျဖရွင္းေနၾကသည္ဟု ဆိုသည့္သားအဖအား အခန္းတံခါးဖြင့္ေပးဖို႔ ေျပာေနရ၏။
" ဟဲ့ လာၾကစမ္း ... ဒီတံခါးကို ဖ်က္ၾကစမ္း "
အိမ္၏ဒရဝမ္ႀကီးသည္ တူရြင္းတစ္လက္ကို မလာရင္း အိမ္ထဲ ေျပးဝင္လာ၏။ အခန္းတံခါးဝေရ႔ွ မက္တပ္ရပ္ကာ ေသာ့ေနရာအား တူရြင္းျဖင့္ ရိုက္ခ်ဖို႔လုပ္ေနစဥ္ ပြင့္ဟလာသည့္ တံခါးခ်ပ္။
ထိုတံခါး၏ ေနာက္တြင္ေတာ့ မ်က္ႏွာႀကီးနီရဲကာ ေဆးတံႀကီးကိုလက္တြင္ကိုင္ရင္း ထြက္လာသူက သူေ႒းႀကီး။
ညီမျဖစ္သူအား တစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ အတြင္းကိုအျမန္ဝင္သြားဖို႔ရန္ လက္ဟန္ေျခဟန္ျပေလ၏။
ေဒၚေဆြခင္တစ္ေယာက္ ႀကိဳးႀကီးခ်ိတ္ထဘီႀကီးမကာ အခန္းထဲ ေျပးဝင္ေတာ့ ျပန္႔က်ဲကာ ပ်က္စီးက်ကြဲေနသည့္ ေႂကြထည္မ်ားၾကားတြင္ ငုတ္တုတ္ကေလးထိုင္ေနပါသည့္ တူေတာ္ေမာင္။
" တီတာ "
" ..... အေဖက သားကို မခ်စ္ဘူး ... အေဖက သားထက္ အဲ့ဒီအက်င့္ပ်က္သဘင္သည္ေတြကို ပိုခ်စ္ေနတယ္ ... အေဖက ... သားကိုမခ်စ္ဘူး "
" တီတာ သတိထားၪီးေလ .... တီတာ ... ... ဟဲ့ ကားျပင္စမ္း ... ေဆးတိုက္ျဖစ္ျဖစ္ ေဆးရံုျဖစ္ျဖစ္ပို႔ဖို႔ျပင္ ... "
" အေဖက သားကို မခ်စ္ဘူး "
ပါးစပ္က တစ္ခြန္းသာ ေရရြတ္ရင္း ေခါင္းမွာေပါက္ေနသည့္ ဒဏ္ရာကေရာ နာေနသည့္ပံုေပၚပါရဲ့လားေလ။ ေခါင္းကဒဏ္ရာထက္ ရင္ဘတ္ထဲက ဒဏ္ရာက ပိုပ်င္းလို႔ ငိုေလသလားေလ။
YOU ARE READING
အိုဘယ့်မှုံရွှေရည်(Completed)
RomanceStart Date: Sep 22nd, 2020 End Date: May 21st, 2021 ဟိုးရှေးရှေးတုန်းက ဇာတ်သဘင်တစ်ခု ရှိသတဲ့။ တစ်ရက်တော့ ပိုင်ရှင် ဇာတ်ဆရာကြီးက ဆုံးပါးသွားလေတယ်။ အဲ့ဒါနဲ့ ဇာတ်ဆရာကြီးရဲ့ ညီဖြစ်သူက သူေဋ္ဌးတစ်ယောက်ကို ရောင်းလိုက်ပြီး ထွက်ပြေးသွားပါလေရောပေါ့ကွယ်။ သူေ...
