ပွဲဈေးတန်းလေးဟာ အဆုံးမရှိတော့သယောင်။ ရေနံဆီဖြင့်ထွန်းထားသည့် ဆီမီးခွက်လေးတွေဟာ အစီအရီထွန်းထားပုံက ဘယ်တော့မှမဆုံးတော့မဲ့ ဆီမီးတံတားလေးတစ်ခုလို။ မွှေးရနံ့ပေါင်းစုံဟာ ရောင်းချနေသည့် ဆိုင်တန်းများစီမှ လွင့်ပျံ့လို့။
ကားဆရာဦးကြီးနှင့် အထွေးဟာ အတူတူလမ်းလျှောက်လာရင်းကနေ အထွေးသဘောကျသည့် မုန့်လက်ကောက်ကွင်းများ ကြော်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။
" ဦးကြီး ထွေး လက်ကောက်မုန့် စားချင်တယ် "
ပိုက်ဆံအိတ်မယူတတ်သည့် အထွေးဟာ တစ်ခုခုဝယ်ဖို့အတွက်ဆို ဦးကြီးကို ပြောရပေလိမ့်မည်။
" ယူလေ တူမကြီး "
မုန့်လက်ကောက်ကြော်နေသည့် ဆီပူအိုးရှေ့ ဒူးတုပ်ချထိုင်ကာ အနောက်ဘက်ရောက်နေသည့် ကျစ်ဆံမြီးကို ပုခုံးအရှေ့သို့ ဆွဲယူလိုက်၏။
" အရီး မုန့်လက်ကောက် ဘယ်လိုရောင်းလဲဟင် "
" သုံးခုကို ငါးကျပ် "
" ဘုရားရေ ငါးကျပ်ကြီးတောင်လား "
" ယူလိုက်လေ တူမကြီး "
" မစားချင်တော့ပါဘူး ဦးကြီးရယ် "
ထိုင်ရာမှ ပြန်ထရပ်လိုက်ရင်း တစ်ခြားဆိုင်တစ်ခုရှာဖို့ရန် ခြေလှမ်းပြင်လိုက်ချိန်မှာ နောက်နားကနေ ထွက်ပေါ်လာသော အသံတစ်စ။
" သူများဝယ်ကျွေးတာကိုစားမှာများ စျေးကြီးသလေးတွေးပြီး လုပ်ပြနေတာတော့ အတော်လေး ရုပ်ဆိုးတယ်မထင်ဘူးလား အမိ "
" ဘာအဓိပ္ပာယ်များလဲ "
အထွေးအနောက်ကို လှည့်ကြည့်ကာမေးမိတော့ ကုတ်အနက်ကို ဝတ်ဆင်ထားကာ စူးရှရှမျက်ဝန်းနက်များနှင့် လေးထောင့်ကျကျမျက်နှာတစ်ခု။
မြင်ဖူးနေသလိုလိုဟု တွေးမိနေဆဲ။
" ဦးကြီးအရွယ်နဲ့ တွဲသွားတွဲလာတွေက အမြင်မတော်ဘူး အမိရဲ့ "
" အထွေးဘာသာ ဘယ်သူနဲ့ပဲ တွဲရက်ရှိနေနေ အဲ့ဘက်က စိတ်ပူစရာမလိုဘူးထင်တာပဲ "
အထွေး၏ဘေးတွင် တစ်ချိန်လုံးငြိမ်ကာရပ်နေသည့် ဦးကြီးဟာ အထွေးရှေ့ ကာရပ်လိုက်၏။ ထို့နောက် ခါးကိုညွတ် ခေါင်းကိုငုံ့ကာ ဖြင့် အရှေ့တွင်ရပ်နေသော လူထံ နှုတ်ဆက်လိုက်လေတော့သည်။
YOU ARE READING
အိုဘယ့်မှုံရွှေရည်(Completed)
RomanceStart Date: Sep 22nd, 2020 End Date: May 21st, 2021 ဟိုးရှေးရှေးတုန်းက ဇာတ်သဘင်တစ်ခု ရှိသတဲ့။ တစ်ရက်တော့ ပိုင်ရှင် ဇာတ်ဆရာကြီးက ဆုံးပါးသွားလေတယ်။ အဲ့ဒါနဲ့ ဇာတ်ဆရာကြီးရဲ့ ညီဖြစ်သူက သူေဋ္ဌးတစ်ယောက်ကို ရောင်းလိုက်ပြီး ထွက်ပြေးသွားပါလေရောပေါ့ကွယ်။ သူေ...
