ႏွင္းမႈန္ေတျြပန္႔က်ဲေနေသာ ေဆာင္းၪီးက အေတာ္ေလးေအးစက္လွ၏။ ဆယ္ႏွစ္ကေလးတီတာေဆြတို႔ ပြဲႀကိဳက္ခင္မ်ားလားမွတ္ရသည္။ ေရ႔ွဆံုးဖ်ာကိုၪီးကာ ဘေထြးျဖစ္သူႏွင့္ ပြဲၾကည့္ရန္လိုက္လာျဖစ္သည္။ မိခင္၏ရြာသို႔ေရာက္ခိုက္မွာပင္ ဘုရားပြဲႏွင့္တည့္တိုး၍ ဘေထြးက ပြဲႀကိဳက္သည့္ တီတာေဆြအား ပြဲလိုက္ျပျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ဘေထြးႏွင့္အတူ ဘေထြး၏သားလူပ်ိဳႏွစ္ေယာက္လည္းပါေလသည္။
ပြဲခင္းက ညနက္သည္ႏွင့္ပိုပိုေအးလာသည္။ ျပဇာတ္ကခ်ိန္တြင္ ဘေထြးႏွင့္အစ္ကိုႏွစ္ေယာက္က အေအးျပယ္ေစရန္ဟုဆိုကာ တစ္ေနရာသို႔ သြားရန္ေျပာေန၏။
" တာကေလး ဘေထြးတို႔နဲ႔လိုက္ခဲ့မလား ... ပြဲၾကည့္က်န္ခဲ့မလား "
" လိုက္မယ္ "
ခ်မ္းေအးေအးဖ်ာေပၚ တစ္ေယာက္တည္းထိုင္ေနရမည့္အျဖစ္ကိုေတာ့ တီတာေဆြမႀကိဳက္လွပါ။ ဘေထြးတို႔ႏွင့္အတူပြဲခင္းထဲမွ ထြက္ခြာလာခဲ့၏။
ဘေထြး၏သားလူပ်ိဳႏွစ္ေယာက္ထဲမွတစ္ေယာက္က ခဏဟုဆိုကာဇာတ္စင္ေနာက္ဆီ လွစ္ခနဲ ဝင္သြားေလသည္။
ခါးၾကားထိုးထားသည့္ သြပ္ေရဘူးကေလးကိုထုတ္ကာ တစ္ေယာက္တစ္ငံုေသာက္ေနသည့္ ဘေထြးတို႔ကိုၾကည့္ရင္း တီတာပါ ေရဆာလာ၏။
" ဘေထြး သား ေသာက္ခ်င္လို႔ "
" ေရဆာလို႔လား တာကေလးေသာက္ခ်င္ရင္ ဒါေတာ့မရဘူး ဒါက အရက္ေတြကြ... ေသာက္ခ်င္ရင္ ခဏေန ေရေတာင္းေပးမယ္ "
" ဟုတ္ "
ဘေထြးတို႔ႏွစ္ေယာက္ တိုးတိုး တြတ္ထိုးေနခ်ိန္မွာ ဘေထြး၏သားက ျပန္ေရာက္လာေလ၏။
" အဆင္ေျပတယ္ ေၾကးမႀကီးဘူးတဲ့ ...ေခါင္းေဆာင္ေတာ့မရဘူးေျပာတယ္ "
" ေၾကးထပ္ေပးလိုက္ေပါ့ကြ "
" ၄၀ တဲ့ ... "
" ၄၀ ေတာ့မျဖစ္ဘူးေဟ့ .. မရရတာ ဆြဲၾကတာေပါ့ကြာ "
ပြစိညံေနေသာ လူႀကီးစကားေတြကို တီတာကေတာ့ ဘာမ်ွနားမလည္ပါ။ လူႀကီးေတြသြားရာေနာက္ တေကာက္ေကာက္လိုက္ရင္း အမိုးအကာလံုလွသည့္ ဇာတ္ရံုႀကီးထဲေရာက္ခဲ့ေလေတာ့သည္။
YOU ARE READING
အိုဘယ့်မှုံရွှေရည်(Completed)
RomanceStart Date: Sep 22nd, 2020 End Date: May 21st, 2021 ဟိုးရှေးရှေးတုန်းက ဇာတ်သဘင်တစ်ခု ရှိသတဲ့။ တစ်ရက်တော့ ပိုင်ရှင် ဇာတ်ဆရာကြီးက ဆုံးပါးသွားလေတယ်။ အဲ့ဒါနဲ့ ဇာတ်ဆရာကြီးရဲ့ ညီဖြစ်သူက သူေဋ္ဌးတစ်ယောက်ကို ရောင်းလိုက်ပြီး ထွက်ပြေးသွားပါလေရောပေါ့ကွယ်။ သူေ...
