မနက္ကတည္းက ပန္းခင္းအနားတြင္ ျမက္ႏႈတ္ေနသူအနား ေဝ့လည္ေဝ့လည္ လုပ္ေနမိသည္။ အေၾကာင္းမွာေတာ့ ပတၱလား တီးသင္ေပးဖို႔ ပူဆာေနရျခင္း။ သူလိုလူက မင္းသမီးတစ္ေယာက္ထံမွာ ဤသို႔ ပတၱလားတီးသင္ခိုင္းရမည္ဟု တစ္ခါမွ် မေတြးခဲ့ဖူးေပ။
" သူေ႒းေလး က်ဳပ္နားမွာ ဒီလိုလာလုပ္ေန႐ုံနဲ႕ က်ဳပ္က မသင္ေပးနိုင္ဘူး "
" ဘာလို႔တုန္း က်ဳပ္က အခေပး သင္မွာပါ "
" က်ဳပ္က အခေငြယူၿပီးသင္ေပးရေလာက္ေအာင္ မတတ္ေျမာက္ပါဘူး ... ၿပီးေတာ့ သူေ႒းေလးက က်ဳပ္ဆီက သင္ရတာ အဆင္ေျပမွာလည္း မဟုတ္ဘူး ... က်ဳပ္ထက္စာရင္ ေသြးဆီက သင္ေပါ့ "
" မင္းသားက တတ္တယ္လား "
" သြားေမးလို႔ရတယ္ေလ .. ကဲ ဖယ္ေပးပါေတာ့ ... ေနျမင့္ရင္ ေက်ာပူတယ္ "
သူ႕အား ႐ႊံ႕ေပေနေသာ လက္တို႔ျဖင့္ တြန္းဖယ္ကာ သူ႕ကိုေက်ာ္ၿပီး အေနာက္ဘက္မွာ ျမက္ႏႈတ္ေနျပန္ပါ၏။
အိမ္ေရွ႕ေရကျပင္တြင္ထိုင္ကာ ဓားတစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ ႏွီးခြဲေနသူအား တစ္ခ်က္ၾကည့္မိေတာ့ သိပ္မကြၽမ္းက်င္ေသာ လက္မွာ တုန္မေနေပမဲ့ အနည္းငယ္ေတာ့ ေႏွးဖင့္၏။
အနားမွာ ထိုင္ခ်ကာ ခြဲထားၿပီးသား ႏွီးကို ကိုင္ၾကည့္ရင္း ဘာရယ္မဟုတ္ ပ်င္းလာ၏။ မင္းသမီးကိုေတာ့ ဘာမဆို အကုန္ ေျပာထြက္ရက္ၿပီး မင္းသားကိုတာ့ တီတာ အဘယ္တြက္ ရွိန္ေနရမွန္းကို ေတြးမရေပ။
" သူေ႒းေလး "
" ဟင္ "
" ဘာေတြ ေတြးေနတာမ်ားလဲ ... သက္ျပင္းေတြ ခ်သေရာ "
" က်ဳပ္ ေမးစရာရွိလို႔ "
" ေမးေလေရာ့ဗ်ာ "
" မင္းသား ပတၱလား တီးတတ္သလား "
" အေထြးသင္ေပးဖူးလို႔ တတ္ပါတယ္ .. ဘာလို႔တုန္း သူေ႒းေလးရဲ႕ "
အေထြး သင္ေပးလို႔ တတ္သတဲ့လား။ ဒီမင္းသမီးကေတာ့ သူ႕ကို ႏွပ္ခ်လိဳက္ေခ်ၿပီ။
" က်ဳပ္ကို တစ္ပုဒ္ေလာက္ တီးတတ္ေအာင္ သင္ေပးလို႔ရမလား "
" ... "
YOU ARE READING
အိုဘယ့်မှုံရွှေရည်(Completed)
RomanceStart Date: Sep 22nd, 2020 End Date: May 21st, 2021 ဟိုးရှေးရှေးတုန်းက ဇာတ်သဘင်တစ်ခု ရှိသတဲ့။ တစ်ရက်တော့ ပိုင်ရှင် ဇာတ်ဆရာကြီးက ဆုံးပါးသွားလေတယ်။ အဲ့ဒါနဲ့ ဇာတ်ဆရာကြီးရဲ့ ညီဖြစ်သူက သူေဋ္ဌးတစ်ယောက်ကို ရောင်းလိုက်ပြီး ထွက်ပြေးသွားပါလေရောပေါ့ကွယ်။ သူေ...
