Hava soğuk olduğu için Feride çocuklarla evde kalmış, Songül ve Güney dolaşmaya çıkmıştı.
Songül 👇🏻
Güney:
"Soğukmuş cidden.." dedi ellerine üfleyip ısıtmaya çalışırken. "Üşümedin mi sen?"
Songül:
"Eldiven var ya ellerim çok üşümedi. Burnum üşüdü."
Güney gülerek Songül'ün soğuktan kızaran burnunu sıktı.
Songül:
"Elimi tutsana. Isnırsın."
Güney:
"Elimi tutmak için bahane aramana gerek yok güzelim. Kocanım nasılsa tutabilirsin." dedi gülerek Songül'ün elini tutarken.
Songül:
"Üşüme diye dedim gıcık."
Güney gülerek diğer elini de cebine koymuştu.
"Bir yere oturup sıcak bir şeyler içelim en iyisi. Sonra da eve geçeriz."
Songül:
"Ya ama daha şurdaki tarihi çarşıya da bakacaktım ben."
Güney:
"Biraz ısınalım da bakarsın..."
Songül:
"Nerede içeceğiz? Var mı bildiğin kafe falan?"
Güney yüksekteki mekanı işaret etti.
"Şu konak meşhur... Oraya gidelim."
Songül:
"Bu merdivenleri mi çıkacağız? Hep buz burası."
Güney:
"Yavaş yavaş çıkarız bir şey olmaz. Sıkı tutun sen bana."
Elele yavaş yavaş merdivenleri çıkıp mekana girmişlerdi.
Cam kenarındaki masaya geçtiklerinde Songül manzaraya bakıp gülümsedi.
![](https://img.wattpad.com/cover/201141121-288-k836197.jpg)
YOU ARE READING
Kalp Tutulması
FanfictionKalp tutulmuştu bir kere... Vazgeçmeye çalışsa da o çekik gözleri söküp atamıyordu kalbinden.