Kalp Tutulması

- 128 -

Damla ev haliyle açmıştı kapıyı.

Damla 👇🏻

"Canım.. Hoşgeldin." diye hemen Songül'e sarıldı.

Songül:

"Rahatsız etmiyorum değil mi?"

Damla:

"Yok olur mu öyle şey? Gel hadi..."

İçeri geçmişlerdi.

Damla:

"Aç mısın?"

Songül:

"Yok sağol."

Damla:

"Ben kahve yapayım o zaman kahvelerimizi içerken konuşuruz. Sen otur hemen geliyorum." diyerek mutfağa girdi.

Damla kısa süre sonra kahveleri yapıp gelmişti. Koltuğa oturduklarında kahvesinden bir yudum alıp gözleri kıpkırmızı olan Songül'e döndü.

"Anlatabilecek misin?"

Songül iç çekip kahvesinden bir yudum aldı.

"Güney'le tartıştık."

Damla:

"Niye ne oldu?"

Songül kısaca olanları anlattı.

Damla:

"Desene kıskançlığı tuttu bizim odunun..."

Songül:

"Bana güvenmemesi çok ağrıma gitti."

Damla:

"Aptal bu çocuk ya... Ama ne yapıyorsa sana olan aşkından yapıyor emin ol."

Songül:

"Ne olursa olsun güvenmiyor demek ki bana."

Damla:

"Ya güveniyordur tabi.. Çok sevdiği için kıskanmış işte. Keşke sen de sebebini başta söyleseydin."