Kalp Tutulması

- 138 -

Bir hafta sonra

İki gün önce Meral Muğla'ya gelmişti. Birkaç gün daha kalıp dönecekti.

Güney işten döndüğünde Songül mutfakta yemek hazırlıyordu.

Güney:

"Kolay gelsin güzelim." dedi Songül'e sarılıp yanağına bir öpücük kondururken.

Songül:

"Sağol hayatım hoşgeldin."

Güney:

"Meral nerede demiyorum. Mert'le buluşacaklarmış. Mert erken çıktı o yüzden." diye güldüğünde Songül de güldü.

"Evet... Ben de iki gündür işten geç geliyorum ilgilenemiyorum diye birlikte bir şeyler yaparız diyordum ama plan yapmışlar."

Güney:

"Buluşsunlar bakalım..." dedi elini Songül'ün karnına koyup. "Benim yavrum nasılmış?"

Songül gülümseyerek elini Güney'in elinin üstüne koydu.

"İyi..."

Güney:

"Yavrumun annesi nasıl peki?"

Songül:

"Bulantım oluyor..." diye mırıldandı.

Güney:

"Sabah daha iyiydin."

Songül:

"Şirkette birkaç kez bulandı. Camı falan açıp hava aldım sürekli."

Güney:

"Çalışmasan aslında."

Songül:

"Kötü olsam çalışmam ama iyiyim Güney. Doğuma yakın çıkarım zaten."

Güney:

"İyi tamam ama kendini ne zaman kötü hissedersen çık tamam mı?"

Songül başını sallarken Güney yanağına kocaman bir öpücük kondurdu.