Kalp Tutulması

- 36 -

Naz Songül'e mahalleyi tanıtırken Güney ellerini cebine koymuş yanlarında yürüyordu.

Naz:

"Bak Songül abla şu ilerdeki bina da benim okulum."

Songül:

"Öyle mi? Yakınmış."

Naz:

"Evet yakın. Kendim gidip geliyorum o yüzden..."

Güney aralarına girip Naz'ın elini tutarken diğer kolunu da Songül'ün omzuna atmıştı.

"Beni unuttunuz bakıyorum da."

Naz:

"Abim kıskandı." diye güldüğünde Songül de gülmüştü.

Güney:

"Kıskanırım tabi."

Songül:

"Ya Güney annenlere de zahmet veriyorum. Otele gideyim demiştim ben sana."

Güney:

"Ne zahmeti bitanem bizimkiler çok sevindi gelmene. Zaten her şeyi ayarlamışlar baksana."

Naz:

"Evet sen geleceksin diye hazırlık yaptık annemle."

Songül:

"Sağolun canım. Ama keşke zahmet etmeseydiniz." diye gülümsedi.

Naz:

"Ne zaman gideceksin Songül abla?"

Güney:

"Öyle sorulur mu kız?"

Naz:

"Gitmeden beraber bizim hep gittiğimiz yere gidelim diye dedim."

Songül:

"Birkaç gün kalacağım canım."

Naz:

"Akyaka'ya gideriz o zaman değil mi abi?"

Güney:

"Biz oraya bugün gittik aslında. Ama istiyorsan beraber de gideriz. Tabi Songül ablan da isterse."

Naz başını salladı.

Songül:

"Gidebiliriz ben çok sevdim zaten orayı."

Güney: