Songül Güney'in yanından ayrılıp eve gelmişti.
Ailece yemeklerini yerken Songül derin bir nefes aldı ve tabağıyla oynarken "Kovuldum..." diye mırıldandı.
Sadullah:
"Ne demek kovuldum?" dedi sinirle.
Songül:
"Bugün Güney geldi... Volkan Bey kızdırınca biraz ters konuştu."
Sadullah:
"Onun yüzünden kovuldun yani."
Songül:
"Ama gerçekten Güney haklıydı baba."
Sadullah:
"Songül.. Bu devirde iş bulmak kolay mı?"
Gülay:
"Neyse tamam... Zaten düğün zamanı çıkacaktı mecbur."
Sadullah sinirle derin bir nefes alırken kısa bir süre sessiz kalmış sonra tekrar konuşmuştu.
"Güney nerede? Gitti mi?"
Songül:
"Yarın gidecek."
Gülay:
"Nerede kalacak? Gelseydi ya."
Songül:
"Arkadaşında kalacak..."
Sadullah:
"Güzelce okuttuk iş bulduk senin şu yaptığın.." diye söylendi kendi kendine konuşur gibi. "Bari iyi bi işi olsaydı..."
Songül:
"Baba zaten Güney'in bi işi var... Her şey okumak mı?"
Sadullah:
"Okumuş olsa fena mı olurdu?"
Gülay:
"Sadullah çocuklar nişanlandı birkaç ay sonra evlenecek. Bunları konuşmak için geç değil mi?"
Sadullah iç çekip başını salladı.
"Neyse..."
********
Yemekten sonra Songül mutfağı toplarken Güney mesaj atmıştı.'Naber aşkım?'
Songül:
'Mutfağı topluyorum. Ne yaptın gittin mi arkadaşının yanına?'
![](https://img.wattpad.com/cover/201141121-288-k836197.jpg)
YOU ARE READING
Kalp Tutulması
FanfictionKalp tutulmuştu bir kere... Vazgeçmeye çalışsa da o çekik gözleri söküp atamıyordu kalbinden.