- 10 -

371 47 46
                                    

Songül, Eylül ve Meral'le buluşacakları kafeye gelmişti. Henüz ikisinin de gelmediğini görünce en köşedeki masaya geçip onları beklemeye başladı.

Dünden beri Güney'in nişanlı olduğunu gördüğü için çok canı sıkkındı. Normalde evden çıkmak istemese de kızlarla konuşmak iyi gelir diye düşünmüştü.

Meral:

"Selaam!" diye neşeyle Songül'e sarılıp karşısına oturmuştu. "A Eylül de geldi."

Eylül:

"Selam kızlar." diye ikisine de sarılıp Songül'ün yanına oturdu.

İçeceklerini içerken Songül pek konuşmuyordu.

Meral:

"Ee canısı nasıl gidiyor? Çocuğu da buldun ya sonunda bravo cidden. Azmine hayranım." diye güldü.

Eylül:

"Evet ya ben de çok şaşırdım."

Songül elini çenesine yaslayıp mırıldandı.

"Başlamadan bitti kızlar."

Eylül:

"Nasıl yani?"

Songül:

"Nişanlıymış..."

Meral:

"Oha!"

Eylül :

"Nereden öğrendin?"

Songül:

"Takip ettiklerinde gördüm kızı. G harfi yazmış yanında yüzük resmiyle tarih vardı."

Meral:

"E çocuğun parmağında yüzük var mıydı ki?"

Songül:

"Yoktu... Belki de o zaman küslerdi dönünce barıştılar."

Eylül:

"Ya da hiç küsmediler. Erkekler çok sevmez zaten yüzük takmayı. Kızların ilgisini çekebilmek için takmazlar."

Songül:

"Ama o kızı yeni takip etmeye başladı."

Meral:

"Ne zaman nişanlanmışlar peki?"

Songül:

"Geçen sene.."

Meral:

Kalp TutulmasıOnde histórias criam vida. Descubra agora