Sabah Songül odanın kapısının çalmasıyla gözlerini açmıştı.
Güney fısıldadı.
"Aşkım.. Uyandın mı?"
Songül karşıdaki yatakta uyuyan Naz'ı uyandırmamak için sessizce kalktı ve kapıyı açtı.
Güney:
"Günaydın..."
Songül:
"Günaydın." dedi dağılan saçlarını düzelterek.
Güney:
"Hazırlan da çıkalım istersen."
Songül başını salladı.
"Tamam..."
Güney gidince Songül hemen odaya gidip hazırlanmıştı.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Odadan çıktığında Selin'le karşılaşmıştı.
Songül:
"Günaydın..."
Selin:
"Günaydın canım. Çıkmadan yiyin diye bir şeyler hazırlamıştım. Güney mutfakta. Sen de geç hadi."
Songül:
"Zahmet etmeseydiniz."
Selin:
"Ne zahmeti kızım. Aç aç gitmeyin."
Songül:
"Ellerinize sağlık." diye gülümseyerek mutfağa girdi.
Kahvaltılarını yaparlarken Selin de yanlarına gelmişti. Bir sandalye çekip kendine çay alırken Güney'e döndü.
"Güney... Hasan abin aradı dün babanı."
Güney bir şey demeden kahvaltısına devam ederken Selin konuşmaya devam etti.
"Israrla orda çalışmanı istiyor. Güney gibi eleman gelmedi diyor. Ne olur orda çalışsan?"
Güney:
YOU ARE READING
Kalp Tutulması
FanfictionKalp tutulmuştu bir kere... Vazgeçmeye çalışsa da o çekik gözleri söküp atamıyordu kalbinden.
