Kalp Tutulması

- 23 -

Güney:

"Ya kızlar kusura bakmayın ama benim eve geçmem lazım. Siz oturur musunuz yoksa beraber kalkalım mı?"

Songül:

"Biz de kalkarız. Geç oldu zaten." derken sesinin titremesine engel olmaya çalışıyordu.

Güney:

"Tamam hadi çıkalım o zaman."

Dışarı çıktıklarında Songül Güney'e döndü.

"İyi akşamlar."

Güney:

"Aynı tarafa gidiyoruz. Dükkanın ordan bineceğim ben de. Beraber yürüyebiliriz yani."

Beraber yolda ilerlerken üçü de oldukça sessizdi.

Güney:

"Sevdiniz mi mekanı?"

Songül:

"Hıhı güzelmiş." dedi zoraki bir gülümsemeyle.

Güney:

"Daha farklı yerlere de götürmek isterdim ama malum vakit kısıtlı."

Songül:

"Olsun gezdik zaten baya."

Meral:

"Bir daha gelirsek değişik yerlere de gideriz ama."

Güney güldü.

"Olur tabi... Gelirseniz gezeriz yine."

Songül:

"Sağol."

Güney:

"Mekanda da fazla oturamadık kusura bakmayın. Eve geçmem gerekti. Misafirim gelecek."

Songül:

"Sorun değil."

Meral:

"Misafir gelmesi için geç bir saat değil mi?"

Songül susması için Meral'i dürttü.

Güney:

"Şehir dışından geldi de bende kalacak."

Bu sırada Mine yine aramıştı.

Güney:

"Alo."

Mine:

"Aşkım neredesin? Geçtin mi eve?"